Η ταχύτητα που κάποιος χρειάζεται για να περπατήσει από το σημείο Α στο Β, είναι αποκαλυπτική για την ηλικία του σώματος και του εγκεφάλου μας.
Έρευνες έχουν δείξει ότι η ταχύτητα με την οποία περπατάτε μέχρι τα καταστήματα, το τοπικό πάρκο ή τη στάση του λεωφορείου, μπορεί να προβλέψει την πιθανότητα να νοσηλευτείτε, να πάθετε καρδιακή προσβολή ή ακόμη και να πεθάνετε.
Στην πραγματικότητα, η ταχύτητα βάδισης ενός ατόμου μπορεί ακόμη και να χρησιμοποιηθεί για να αποκαλύψει το ρυθμό γνωστικής γήρανσης.
Η ταχύτητα βάδισης και η δυναμική του εγκεφάλου
Το τεστ ταχύτητας βάδισης είναι ένας τρόπος αξιολόγησης της λειτουργικής ικανότητας κάποιου – της ικανότητάς του να εκτελεί καθημερινές εργασίες στο σπίτι και να διατηρεί την ανεξαρτησία του. Μπορεί επίσης να αποκαλύψει πόσο ευάλωτο είναι ένα άτομο και να προβλέψει πόσο καλά θα ανταποκριθεί στην αποκατάσταση μετά από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο.
Αν και είναι φυσιολογικό οι άνθρωποι να περπατούν πιο αργά καθώς μεγαλώνουν, μια απότομη μείωση της ταχύτητας βάδισης κάποιου μπορεί να υποδηλώνει ότι κάτι πιο σοβαρό συμβαίνει, αναφέρει δημοσίευμα του BBC.
«Όταν ο φυσιολογικός ρυθμός βάδισης ενός ατόμου μειώνεται, συχνά συνδέεται με υποκείμενη έκπτωση της υγείας», λέει η Κριστίνα Ντιέλι-Κονράιτ, καθηγήτρια Ιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ, η οποία μελετά τις επιπτώσεις της άσκησης στην πρόγνωση του καρκίνου.
«Μπορεί το άτομο να πάσχει από μια χρόνια πάθηση, η οποία έχει ως αποτέλεσμα να μην κινείται τόσο πολύ ή να έχει γίνει λιγότερο δραστήριος. Αυτό σημαίνει ότι, κατά πάσα πιθανότητα, έχει υποστεί μείωση της μυϊκής δύναμης και της κινητικότητας των αρθρώσεων, γεγονός που δυστυχώς οδηγεί σε περαιτέρω μείωση της υγείας», λέει η Ντιέλι-Κονράιτ.
Πώς να τεστάρετε τον εαυτό σας
Για να εκτελέσετε το τεστ ταχύτητας βάδισης, το μόνο που χρειάζεστε είναι ένα χρονόμετρο και έναν τρόπο μέτρησης της απόστασης. Υπάρχουν δύο κοινές εκδοχές.
Αν είστε έξω και έχετε πολύ χώρο, μπορείτε να δοκιμάσετε το τεστ ταχύτητας βαδίσματος των 10 μέτρων. Πρώτα, μετρήστε 5 μέτρα, ακολουθούμενα από άλλα 10 μέτρα. Για να ξεκινήσετε, συνιστάται να περπατήσετε για 5 μέτρα για να φτάσετε στην κανονική σας ταχύτητα, και στη συνέχεια να περπατήσετε με τον κανονικό σας ρυθμό για 10 μέτρα. Για να υπολογίσετε την ταχύτητα βαδίσματος σας, απλά διαιρέστε τα 10 μέτρα με τον αριθμό των δευτερολέπτων που χρειάστηκαν για να περπατήσετε αυτή την απόσταση.
Αν βρίσκεστε στο σπίτι και ο χώρος είναι πιο περιορισμένος, μπορείτε να δοκιμάσετε το τεστ ταχύτητας περπατήματος 4 μέτρων. Με αυτό το τεστ, μετρήστε 1 μέτρο, ακολουθούμενο από 4 μέτρα. Η ιδέα είναι να χρησιμοποιήσετε το πρώτο μέτρο για να επιταχύνετε, και στη συνέχεια να μετρήσετε το χρόνο που χρειάζεται για να περπατήσετε 4 μέτρα με το συνηθισμένο σας ρυθμό. Για να υπολογίσετε την ταχύτητά σας, διαιρέστε τα τέσσερα μέτρα με τον αριθμό των δευτερολέπτων που σας πήρε να περπατήσετε αυτή την απόσταση.
Εναλλακτικά, υπάρχουν πολλές εφαρμογές που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε για να μετρήσετε την ταχύτητά σας στο περπάτημα, τα οποία χρησιμοποιούν GPS για την παρακολούθηση της απόστασης και του χρόνου, επιτρέποντάς τους να υπολογίσουν την ταχύτητά σας.
Μελέτες έχουν δείξει ότι η ταχύτητα βάδισης αποτελεί σημαντικό προγνωστικό παράγοντα του προσδόκιμου ζωής σε ηλικιωμένους ενήλικες. Για παράδειγμα, ερευνητές του Πανεπιστημίου του Πίτσμπουργκ συγκέντρωσαν τα αποτελέσματα εννέα μελετών, οι οποίες παρακολούθησαν συνολικά περισσότερους από 34.000 ενήλικες ηλικίας 65 ετών και άνω, σε διάστημα μεταξύ έξι και 21 ετών. Η μελέτη έδειξε ότι η ταχύτητα βάδισης σχετιζόταν σημαντικά με τη διάρκεια ζωής. Για παράδειγμα, οι άνδρες με την πιο αργή ταχύτητα βάδισης στην ηλικία των 75 ετών είχαν 19% πιθανότητα να ζήσουν για 10 χρόνια, σε σύγκριση με τους άνδρες με την ταχύτερη ταχύτητα βάδισης που είχαν 87% πιθανότητα επιβίωσης.
Μια εξήγηση είναι ότι οι άνθρωποι που είναι ήδη άρρωστοι τείνουν να είναι λιγότερο ευκίνητοι. Ωστόσο, μια μελέτη του 2009 στη Γαλλία διαπίστωσε ότι ακόμη και μεταξύ υγιών ενηλίκων ηλικίας άνω των 65 ετών, οι συμμετέχοντες με χαμηλή ταχύτητα βάδισης είχαν περίπου τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν από καρδιαγγειακή νόσο κατά τη διάρκεια της περιόδου μελέτης σε σύγκριση με τα άτομα που περπατούσαν πιο γρήγορα.
Η διαφορά που παρατηρήθηκε μεταξύ των ατόμων
«Το περπάτημα φαίνεται κάτι τόσο απλό – οι περισσότεροι από εμάς δεν το σκεφτόμαστε, απλώς το κάνουμε», λέει η Λάιν Ρασμούσεν, ανώτερη ερευνήτρια στο τμήμα Ψυχολογίας και Νευροεπιστήμης του Πανεπιστημίου Duke της Βόρειας Καρολίνας.
«Όμως το περπάτημα βασίζεται σε πολλά διαφορετικά συστήματα του σώματος που συνεργάζονται: τα οστά και οι μύες σας μεταφέρουν και σας μετακινούν, τα μάτια σας βοηθούν να βλέπετε πού πηγαίνετε, η καρδιά και οι πνεύμονές σας κυκλοφορούν το αίμα και το οξυγόνο και ο εγκέφαλος και τα νεύρα σας τα συντονίζουν όλα αυτά», προσθέτει η Ρασμούσεν.
Σύμφωνα με την Ρασμούσεν, καθώς γερνάμε, η λειτουργία αυτών των συστημάτων αρχίζει να επιβραδύνεται – και επομένως μια πιο αργή ταχύτητα βάδισης μπορεί να αντανακλά αυτή τη συνολική παρακμή και να αποτελεί ένδειξη προχωρημένης γήρανσης.
Αυτό δεν ισχύει μόνο για τους ηλικιωμένους ενήλικες, τονίζει το BBC. Σε μια μελέτη του 2019, η Ρασμούσεν και οι συνεργάτες του διαπίστωσαν ότι, ακόμη και μεταξύ 45χρονων, η ταχύτητα βάδισης ενός ατόμου μπορούσε να προβλέψει τον ρυθμό με τον οποίο γερνούσε ο εγκέφαλος και το σώμα του.
Η Ρασμούσεν και οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Duke έλαβαν 904 άτομα ηλικίας 45 ετών που συμμετείχαν στην Πολυεπιστημονική Μελέτη Υγείας και Ανάπτυξης του Dunedin, ένα διαχρονικό ερευνητικό πρόγραμμα το οποίο παρακολούθησε τη ζωή πάνω από 1.000 ατόμων που γεννήθηκαν μεταξύ 1972 και 1973 στο Dunedin της Νέας Ζηλανδίας. Τα άτομα αξιολογούσαν τακτικά την υγεία και τη γνωστική τους λειτουργία καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους.
«Έμεινα έκπληκτη από το πόσο μεγάλη διακύμανση υπήρχε στην ταχύτητα βάδισης μεταξύ ανθρώπων που είχαν όλοι την ίδια ηλικία», λέει η Ρασμούσεν. «Θα περίμενε κανείς ότι όλοι στα 45 τους θα ήταν κάπου στη μέση, αλλά κάποιοι περπατούσαν τόσο γρήγορα όσο οι υγιείς 20χρονοι, ενώ άλλοι περπατούσαν τόσο αργά όσο οι πολύ μεγαλύτεροι ενήλικες», ανέφερε.
Η μελέτη αποκάλυψε ότι οι 45χρονοι με πιο αργή ταχύτητα βάδισης εμφάνιζαν σημάδια «επιταχυνόμενης γήρανσης», με τους πνεύμονες, τα δόντια και το ανοσοποιητικό τους σύστημα σε χειρότερη κατάσταση σε σύγκριση με εκείνους που περπατούσαν πιο γρήγορα. Είχαν επίσης «βιοδείκτες» που σχετίζονται με ταχύτερο ρυθμό γήρανσης, όπως αυξημένη αρτηριακή πίεση, υψηλή χοληστερόλη και χαμηλότερη καρδιοαναπνευστική ικανότητα. Διαπιστώθηκε ότι οι αργοί περιπατητές είχαν και άλλα σημάδια σωματικής κακής υγείας, όπως ασθενέστερη δύναμη στις λαβές των χεριών και μεγαλύτερη δυσκολία στο να σηκωθούν από μια καρέκλα.
Η Ρασμούσεν και οι συνεργάτες της διαπίστωσαν επίσης ότι οι αργοί περιπατητές παρουσίαζαν σημάδια προχωρημένης γνωστικής γήρανσης. Για παράδειγμα, είχαν την τάση να σημειώνουν συνολικά χαμηλότερη βαθμολογία στα τεστ IQ, έχοντας χειρότερες επιδόσεις σε τεστ μνήμης, ταχύτητας επεξεργασίας, συλλογισμού και άλλων γνωστικών λειτουργιών. Οι μαγνητικές τομογραφίες έδειξαν επίσης ότι αυτή η γνωστική επιδείνωση συνοδευόταν από παρατηρήσιμες αλλαγές στον εγκέφαλο των συμμετεχόντων. Οι πιο αργοί περιπατητές είχαν μικρότερους εγκεφάλους, λεπτότερο νεοφλοιό – το εξωτερικότερο στρώμα του εγκεφάλου, το οποίο ελέγχει τη σκέψη και την υψηλότερη επεξεργασία πληροφοριών – και περισσότερη λευκή ουσία. Είναι ενδιαφέρον ότι ακόμη και τα πρόσωπα των αργών περιπατητών αξιολογήθηκαν ως γηράσκοντα με ταχύτερο ρυθμό από τους άλλους συμμετέχοντες.
πηγή: in.gr
