Στη ζωή συμβαίνουν ευχάριστα αλλά και δυσάρεστα. Μπορεί εμείς να κάνουμε ό, τι περνάει από το χέρι μας για να είναι όλα εντάξει, αλλά να έρθουν στον δρόμο μας κάποιες δυσκολίες, να συμβεί κάτι απρόβλεπτο, που θα μας στενοχωρήσει ή θα μας απογοητεύσει πολύ. Είναι όμως δυνατόν να ανακάμψουμε; Είναι!
Συχνά μας πληγώνουν διάφορα πράγματα, απογοητευόμαστε από ανθρώπους και καταστάσεις, νιώθουμε λύπη, θλίψη, μελαγχολία. Όλα αυτά είναι μέσα στη ζωή, δεν είναι παράξενο να αισθανόμαστε και άσχημα πού και πού. Δεν χρειάζεται να αποφεύγουμε να αντιμετωπίσουμε τον πόνο.
Η αλήθεια είναι όταν κάποιος προσπαθεί πολύ για να πάνε όλα καλά και γίνεται κάτι κακό ή προκύπτει κάτι απαιτητικό ή δύσκολο, μπορεί να απογοητεύεται αρχικά από τον ίδιο του τον εαυτό, μπορεί να πανικοβάλλεται και να τα παρατάει και μάλλον να του φαίνεται σχεδόν αδύνατο να ανακάμψει.
Δυσκολίες, ευκαιρία για αναθεώρηση
Εκτός από τις δυσκολίες που λίγο-πολύ αντιμετωπίζουμε όλοι στην καθημερινότητά μας, όπως για παράδειγμα το άγχος της δουλειάς, μια κακή συνεννόηση με κάποιο δικό μας πρόσωπο ή ένα κρύωμα, υπάρχουν και πιο σοβαρά πράγματα, που ενδέχεται να συμβούν, τραυματικά και οδυνηρά.
Τα περισσότερα από αυτά τα γεγονότα ή βιώματα είναι δυνατόν να επιδράσουν αρνητικά στην ψυχολογία του ατόμου, αλλά παράλληλα είναι καλό να μπορούν και να θεωρηθούν «ευκαιρία» για αναδιοργάνωση, να αξιοποιηθούν για την ανακάλυψη ενός νέου πιο ώριμου εαυτού.
Όλα είναι μάταια;
Όταν νιώθουμε ότι χάνουμε τον έλεγχο, όταν συμβαίνει κάτι απροσδόκητο που μας βγάζει από την ισορροπία μας, όταν τα συναισθήματά μας πληγώνονται, όταν η ψυχή μας γεμίζει με φόβο ή θλίψη, δεν είναι εύκολο να είμαστε αισιόδοξοι.
Πιστεύουμε ότι μία καλύτερη ζωή δεν είναι εφικτή και νομίζουμε ότι όλα είναι μάταια και προδιαγεγραμμένα, ώστε να δυστυχήσουμε. Και όμως δεν είναι έτσι! Και το αποδεικνύει η ίδια η ζωή. Που έχει τα πάνω και τα κάτω της. Που μας δίνει μαθήματα και μας κάνει πιο δυνατούς, μετά από κάθε δοκιμασία.
Υπάρχουν τραύματα από τα οποία δεν ανακάμπτουμε εύκολα. Όταν βρίσκεται κάποιος βυθισμένος μέσα σ’ αυτά ή κολλάει στα απομεινάρια τους, δεν μπορεί να δει πέρα από αυτή την κατάσταση και θεωρεί ότι τα πράγματα δεν θα φτιάξουν.
Γιατί πρέπει να συζητάμε τις δυσκολίες μας
Η έκφραση όσων δυσάρεστων αισθανόμαστε, όσο δύσκολο και αν είναι να επιτευχθεί, όταν γίνει, δρα ανακουφιστικά και πιθανόν σε δεύτερο χρόνο και επουλωτικά. Αν καταλάβουμε αυτά που νιώθουμε, είμαστε ένα βήμα πιο κοντά στο να τα αποδομήσουμε, να τα εξηγήσουμε, ίσως και να τα δούμε με άλλο μάτι.
Ακόμη και αν μιλάμε για κάποια απώλεια, για κάτι που έχει χαραχτεί με έντονα γράμματα στην ψυχή μας, καλό είναι να μην αποφεύγουμε να εκφράσουμε τι συναισθήματα μας προκαλεί. Το να προσπαθούμε να απωθήσουμε τα δυσάρεστα συναισθήματα ή ακόμα και το ίδιο το γεγονός, πιθανόν δεν μας κάνει τόσο καλό όσο νομίζουμε.
Αν δεν υπάρχει συνειδητοποίηση και αποφόρτιση, μπορεί αυτό που μας βασανίζει να μένει μέσα στη ψυχή μας για πολύ καιρό, να γιγαντώνεται και να λειτουργεί καταστρεπτικά για την ψυχική μας υγεία.
