Γνωστά από την αρχαιότητα ήδη, τα σύκα είναι οι καρποί του δέντρου ficus. Έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες, οι οποίες βοηθούν στην καλή λειτουργία του εντέρου, και γι’ αυτόν το λόγο συστήνονται συχνά για την αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας. Παράλληλα, είναι καλή πηγή βιταμινών του συμπλέγματος Β και μετάλλων όπως το ασβέστιο, το μαγνήσιο και ο σίδηρος, ενώ η θρεπτική τους αξία ενισχύεται σημαντικά και από την παρουσία πολυφαινολών, που ασκούν ισχυρή αντιοξειδωτική δράση και προστατεύουν τον οργανισμό από την επιβλαβή δράση των ελεύθερων ριζών. Ακόμα, είναι πλούσια σε κάλιο, ένα μέταλλο που σχετίζεται με τον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης.
Σε κάθε περίπτωση, είναι σημαντικό να αναφερθεί πως τα σύκα έχουν ελαφρώς υψηλότερη περιεκτικότητα σε σάκχαρα σε σχέση με άλλα φρούτα και, συνεπώς, θα πρέπει να καταναλώνονται με μέτρο από άτομα με σακχαρώδη διαβήτη, χωρίς ωστόσο να συστήνεται η πλήρης αποφυγή τους. Το ενεργειακό τους περιεχόμενο ανέρχεται σε 75 θερμίδες ανά 100 γραμμάρια, ποσότητα που αντιστοιχεί σε δύο μέτρια σύκα.
Το φρούτο της καρδιάς μας
Ένα σημείο στο οποίο αξίζει να επιμείνουμε είναι η αντιοξειδωτική δράση τους, καθώς περιέχουν τις πολύ σημαντικές για την καρδιά αλλά και την εν γένει υγεία μας πολυφαινόλες και μάλιστα στο υψηλότερο ποσοστό σε σχέση με τα πιο ευρέως καταναλισκόμενα φρούτα. Σε σύγκριση με τα σύκα, ακόμα και το κόκκινο κρασί ή το τσάι –γνωστά και τα δύο για τις πολυφαινόλες τους– έχουν χαμηλότερη συγκέντρωση σε αυτές. Μια μερίδα 40 γραμμαρίων παρέχει κατά μέσο όρο 444 mg φαινολών, που είναι πολύ παραπάνω από τη συνιστώμενη ημερήσια ποσότητα η οποία αγγίζει τα 218 mg. Παράλληλα, περιέχουν βενζαλδεΰδη, η οποία πειραματικά έχει χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία ανθρώπινων καρκινωμάτων. Είναι επίσης πλούσια και σε κουμαρίνες, που απομονώνονται από το πτητικό εκχύλισμα των σύκων και έχουν χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία του προστάτη.
Φρέσκα σύκα ή αποξηραμένα
Αρκετά γνωστά είναι και τα αποξηραμένα σύκα, τα οποία έχουμε τη δυνατότητα να καταναλώνουμε για περισσότερο χρονικό διάστημα, αφού είναι διαθέσιμα όλο το χρόνο, αποτελώντας μια εξίσου θρεπτική επιλογή. Αναφορικά με τις διαφορές τους, τα φρέσκα διαθέτουν, όπως είναι αναμενόμενο, μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε νερό, γεγονός που ευνοεί την καλύτερη ενυδάτωση του οργανισμού. Αντίστοιχα, λόγω του χαμηλότερου ποσοστού υγρασίας, τα αποξηραμένα έχουν υψηλότερη ενεργειακή πυκνότητα, αποδίδοντας περισσότερες θερμίδες, ανά μονάδα βάρους σε σχέση με τα φρέσκα. Σε γενικές γραμμές, θα ήταν καλό να προτιμάμε τα φρέσκα όταν είναι η εποχή τους, χωρίς όμως να ξεχνάμε πως και τα αποξηραμένα αποτελούν μια εύκολη και υγιεινή επιλογή για τα ενδιάμεσα γεύματά μας.
Ο Χάρης Γεωργακάκης είναι κλινικός διαιτολόγος-διατροφολόγος, MSc στην Κλινική Διατροφή
