Οι χρήστες των dating apps το υποψιάζονταν εδώ και καιρό – και τώρα η επιστήμη το επιβεβαιώνει: οι άνδρες τείνουν να επιδιώκουν γυναίκες που θεωρούνται σημαντικά πιο ελκυστικές από τους ίδιους, ενώ οι γυναίκες, που δέχονται περισσότερη προσοχή συνολικά, γίνονται πιο επιλεκτικές.
Μια νέα μελέτη που ανέλυσε πάνω από 10.000 χρήστες σε ένα τσέχικο dating app αποκαλύπτει ότι αυτή η ασυμφωνία είναι ένας βασικός λόγος για τον οποίο τα swipes δεν μετατρέπονται σε πραγματικά matches.
Τι είναι το «aspirational pursuit»;
Η ερευνητική ομάδα από το LMU του Μονάχου και από το Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, ανέλυσε τη συμπεριφορά χρηστών σε ένα τσέχικο dating app τον Ιούλιο του 2017. Το δείγμα περιλάμβανε 10.528 ενεργούς χρήστες, κυρίως από Πράγα (2.321 χρήστες) και Μπρνο (624 χρήστες).
Για να μετρήσουν την «ελκυστικότητα», οι επιστήμονες υπολόγισαν πόσα swipes δέχονταν οι χρήστες. Κάποιοι έλαβαν εκατοντάδες, άλλοι πολύ λίγα. Οι προσομοιώσεις έδειξαν ότι τα μοτίβα δεν ήταν τυχαία, αλλά αντανάκλαση πραγματικών συμπεριφορικών τάσεων.
Οι συγγραφείς της μελέτης που εξέτασαν τη συμπεριφορά στο dating παρατήρησαν κάτι που ονομάζουν «aspirational pursuit». Πρόκειται για τάση των ανdρών να επιδιώκουν γυναίκες που, κατά μέσο όρο, είναι σημαντικά πιο περιζήτητες από αυτούς. Από την άλλη, οι γυναίκες, κατακλυζόμενες από επιλογές, τείνουν να επιλέγουν άνδρες που είναι ελαφρώς λιγότερο δημοφιλείς.
Ωστόσο, οι περισσότερες από αυτές τις φιλόδοξες προσπάθειες αποτυγχάνουν: οι επιτυχημένες συνδέσεις συνήθως δημιουργούνται μεταξύ ανθρώπων με παρόμοιο επίπεδο ελκυστικότητας, μετρημένο από τον αριθμό των εισερχόμενων swipes.
Η ανισορροπία των φύλων ήταν εμφανής: στο Μπρνο, το 80% των χρηστών ήταν άνdρες, ενώ στην Πράγα περίπου 75% – προσφέροντας στις γυναίκες σαφές πλεονέκτημα στην προσοχή που δέχονται.
Στο Μπρνο, οι γυναίκες λάμβαναν κατά μέσο όρο 35 swipes, ενώ οι άνdρες μόνο 1,6. Στην Πράγα, οι γυναίκες έπαιρναν 53, οι άντρες 4,2. Ακόμη και οι πιο περιζήτητοι άντρες λάμβαναν λιγότερα swipes από τον μέσο όρο των γυναικών.
Οι γυναίκες βρίσκονταν έτσι σε θέση να είναι πιο στρατηγικές, όχι επειδή προτιμούσαν λιγότερο περιζήτητους άντρες, αλλά επειδή η αφθονία αντρικής προσοχής τους έδινε τη δυνατότητα να επιλέγουν με προσοχή.
Οι περισσότερες φιλόδοξες προσπάθειες δεν οδηγούν πουθενά
Όταν εξετάστηκαν μόνο οι αμοιβαίες «swipes», η διαφορά στην ελκυστικότητα εξαφανιζόταν σχεδόν εντελώς. Τα matches δημιουργούνταν μεταξύ χρηστών με παρόμοιο αριθμό εισερχόμενων swipes.
Στο Μπρνο, μόνο το 27% των swipes ήταν αμοιβαία. Στην Πράγα, το ποσοστό ανερχόταν στο 38%. Αυτό σημαίνει ότι η πλειονότητα των φιλόδοξων προσπαθειών δεν οδηγεί σε σύνδεση.
Όπως σημειώνουν οι επιστήμονες: «Οι χρήστες που έλκονται αμοιβαία είναι πιο ομοιογενείς στην ελκυστικότητα σε σχέση με όλες τις swipes», υπογραμμίζοντας ότι τα περισσότερα επιτυχημένα matches προκύπτουν μεταξύ χρηστών παρόμοιας δημοφιλίας.
Τι συμβαίνει στην πραγματικότητα με τους άνδρες
Οι εφαρμογές δεν επαναστατούν στον τρόπο που βρίσκουμε συντρόφους· απλώς ψηφιοποιούν κοινωνικές δυναμικές που υπάρχουν εδώ και αιώνες. Το swipe είναι πιο εύκολο και λιγότερο εκφοβιστικό από την προσωπική προσέγγιση, κι έτσι οι άνdρες στοχεύουν ψηλότερα από ό,τι θα το έκαναν εκτός διαδικτύου, ακόμη κι αν αυτή η επιδίωξη σπάνια πετυχαίνει.
Η μελέτη υπογραμμίζει μια «διεύρυνση του ανταγωνισμού» στη διαδικτυακή αγορά dating, όπου πολλοί στοχεύουν υψηλότερα από ό,τι θα το έκαναν στις παραδοσιακές συνθήκες.
Παρότι η έρευνα επικεντρώθηκε σε μία εφαρμογή στην Τσεχία, τα ευρήματα συμφωνούν με προηγούμενες μελέτες σε άλλες πλατφόρμες, υποδεικνύοντας ότι αυτές οι δυναμικές είναι πιθανώς κοινές σε πολλά πλαίσια. Ωστόσο, απαιτούνται περαιτέρω διεθνείς και πολιτισμικά διαφοροποιημένες μελέτες για ασφαλή συμπεράσματα.
