Πολλές φορές η επιθυμία μας να κρατήσουμε τον σύντροφό μας κοντά μας και να εξασφαλίσουμε το ενδιαφέρον του, φαίνεται περισσότερο σαν απελπισία, παρά σαν ένδειξη αγάπης. Υπάρχει μια αόρατη γραμμή ανάμεσα στην αφοσίωση και στην «ασφυξία». Συνήθως, όσο στις σχέσεις πλησιάζει ο ένας περισσότερο, τόσο απομακρύνεται ο άλλος. Όσο πιο πολύ πιέζουμε, τόσο πιο πολύ χρειάζεται χώρο. Κι έτσι, όσο περισσότερο προσπαθούμε, τόσο πιο απόμακρος γίνεται.
Η αλήθεια είναι πως κάποιες συμπεριφορές που για μας μπορεί να μοιάζουν με αγάπη, για τους άλλους μπορεί να μοιάζουν με καταπίεση. Το χάσμα ανάμεσα στην πρόθεση και στην πρόσληψη σε μια σχέση είναι πολύ μεγαλύτερο απ’ όσο φανταζόμαστε.
Οι ρομαντικές χειρονομίες που μάθαμε από τις ταινίες μπορεί να είναι ακριβώς αυτό που τους διώχνει μακριά. Οι συμπεριφορές προσκόλλησης που φαίνονται σε κάποιους φυσικές, μπορεί να πυροδοτούν την ανάγκη του συντρόφου σας για ανεξαρτησία. Η αγάπη κρύβει ένα παράδοξο. Όσο πιο απεγνωσμένα κρατιόμαστε, τόσο πιο πιθανό είναι να χάσουμε αυτό που κρατάμε. Η κατανόηση αυτού του παραδόξου δεν σημαίνει να αγαπάμε τον άλλο λιγότερο, σημαίνει να τον αγαπάμε πιο… «έξυπνα».
Παρακάτω 7 ενδείξεις ότι πιέζουμε παραπάνω τα πράγματα με το έτερόν σας ήμισυ ή το νέο μας ραντεβού:
-
Τα αδιάκοπα μηνύματα στη δουλειά τους
Στέλνετε meme στις 10 το πρωί, καμία απάντηση. Στέλνετε μήνυμα το μεσημέρι, ακόμη τίποτα. Μέχρι τις 4, έχετε ήδη στείλει «όλα καλά;». Για σας αυτό μπορεί να είναι φροντίδα. Για εκείνους, μπορεί να είναι ένδειξη ότι τους ελέγχετε.
Επίσης, η δουλειά χρειάζεται συγκέντρωση και οι συνεχείς ειδοποιήσεις δεν είναι ό,τι καλύτερο. Άθελά μας κάποιες φορές δίνουμε το μήνυμα ότι οι δικές μας ανάγκες είναι σημαντικότερες από την καριέρα τους.
-
Ο προγραμματισμός του επόμενου ραντεβού πριν τελειώσει το τωρινό
Όταν προγραμματίζουμε το επόμενο ραντεβού βιαστικά, νομίζουμε ότι δείχνουμε ενθουσιασμό. Εκείνοι, όμως, αυτό που εισπράττουν είναι φόβος μπροστά στην αβεβαιότητα. Η αγωνιώδης ανάγκη να «κλειδώσουμε» μελλοντικά σχέδια δεν δείχνει αγάπη, δείχνει ανασφάλεια. Αλλά οι σχέσεις χρειάζονται κενό χώρο, εκεί όπου γεννιέται η προσμονή και η έλξη.
-
Το να ακυρώνουμε τα δικά μας σχέδια μόλις είναι διαθέσιμος ο άλλος
Λένε ότι έχουν λίγο χρόνο το Σάββατο και εσείς αμέσως αποφασίζετε να μην πάτε γυμναστήριο, ρίχνετε «άκυρο» στην παρέα σας, ξεχνάτε τις δουλειές σας. Θέλετε να δείξετε προτεραιότητα ή φοβάστε μήπως δεν έχετε ξανά την ίδια ευκαιρία, εκείνοι όμως βλέπουν έναν άνθρωπο χωρίς δική του ζωή.
Η αληθινή έλξη γεννιέται από δύο άτομα που έχουν ανεξαρτησία και ταυτότητα. Το να είναι κάποιος πάντα «διαθέσιμος» φαίνεται πως δεν είναι και τόσο… ελκυστικό.
-
Η εμμονική παρακολούθηση στα social media
Είδες ότι πάτησαν like στις 2 το πρωί. Ανέβασαν story από μπαρ, χωρίς να το πουν. Είναι online αλλά δεν απαντούν. Κάθε λεπτομέρεια γίνεται στοιχείο έρευνας. Αυτό δεν είναι ενδιαφέρον, είναι ψηφιακή καταδίωξη. Και εμπιστοσύνη σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να ξέρουμε και τα πάντα.
-
Η συνεχής αναζήτηση διαβεβαίωσης στις σχέσεις μας
«Μ’ αγαπάς ακόμα;» σε άπειρες παραλλαγές. Θέλεις επιβεβαίωση και εκείνοι νιώθουν εξάντληση. Όσο πιο πολύ ζητάμε καθημερινά διαβεβαίωση για τα συναισθήματα του άλλου, τόσο περισσότερο δείχνουμε ότι δεν πιστεύουμε καν όσα έχει δείξει εκείνος ως τώρα. Έτσι, νιώθει ότι δοκιμάζεται συνεχώς και αποτυγχάνει.
-
Η βιαστική συγχώνευση κοινωνικών κύκλων, όταν οι σχέσεις είναι στην αρχή τους
Μόλις δύο εβδομάδες σχέσης και ήδη κανονίζετε κοινές εξόδους με φίλους, διπλά ραντεβού, κοινά post. Θέλετε να ενωθείτε. Εκείνοι όμως μπορεί να νιώθουν ότι τους «καταλαμβάνετε» τη ζωή. Οι σχέσεις θέλουν ρυθμό και στάδια. Η υπερβολική ταχύτητα ίσως και να «σκοτώσει» τη μαγεία της σταδιακής ανακάλυψης.
-
Το να είσαι πάντα διαθέσιμος και να μη λες ποτέ «όχι» δεν βοηθά τις σχέσεις
Λένε κάτι, εσύ συμφωνείτε. Θέλουν βοήθεια, τρέχετε. Αλλάζετε σχέδια, προσαρμόζεστε. Αυτό που καταφέρνουμε όταν έχουμε τέτοια συμπεριφορά είναι να μοιάζουμε προβλέψιμοι και χωρίς προσωπικά όρια. Οι άνθρωποι που ξέρουν να λένε «όχι» είναι πιο ελκυστικοί, γιατί δείχνουν ότι έχουν ζωή, όρια και χαρακτήρα.
