Είναι ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα πρόσωπα στον χώρο του θεάματος, καθώς βρίσκεται μπροστά από τις κάμερες από την ηλικία των 14 ετών. Η Βίκυ Καγιά είναι η πρώτη καλεσμένη στο Anestea Τhe Podcast Powered by inMagazin του Ανέστη Ευαγγελόπουλου για τα είναι σεζόν και μίλησε για όλα.
Χαλαρή, ακομπλεξάριστη και ειλικρινής, το γνωστό μοντέλο και επιχειρηματίας μίλησε για όλους και για όλα: από τα πρώτα της χρόνια στο modeling και την ψυχοθεραπεία, την Βίκυ του σήμερα και τον ρόλο της μαμάς, αλλά και την τηλεόραση, την τοξικότητα και το GNTM.
Η Βίκυ Καγιά τότε
«Η μόδα για μένα ήταν η πρώτη μου αληθινή ψυχανάλυση. Ήταν κάτι πολύ καλλιτεχνικό. Θυμάμαι με πήγαινε ο μπαμπάς μου στη δουλειά και ήταν όλοι εκεί και μιλούσαν για μόδα – ποιοι είναι οι πρωτοπόροι, οι καλύτερες σχολές, για ιδέες, για καλλιτέχνες. Και άκουγα πράγματα, που ακριβώς δεν καταλάβαινα τι έλεγαν, αλλά από νωρίς κάθισα διάβασα και ξαφνικά μπήκα σε έναν κόσμο που δεν είχε καμία σχέση με τον κόσμο που ήξερα έως τότε».
«Όταν μπήκα στη δουλειά, άρχισα να δείχνω στους γονείς μου σταδιακά ότι δεν θα πάω νομική. Θέλω να πάω στο Παρίσι να αρχίσω να εργάζομαι ως μοντέλο και βλέπουμε. Και με άφησαν λίγο ελεύθερη να το κάνω, γιατί όλη τους η προσοχή ήταν στραμμένη στον αδερφό μου και στο πρόβλημα υγείας που είχε».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
«Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν με πρόσεχαν. Με πήγαιναν και με γύριζαν από τη δουλειά. Σκέψου ότι στα 17 βγήκα πρώτη φορά μόνη μου. Όμως μου έκανε πάρα πολύ καλό που δούλεψα από τόσο μικρή και έμαθα πάρα πολλά. Και εκεί κατάλαβα ότι δεν τη φοβάμαι τη δουλειά».
«Δεν νομίζω ότι μου έλειψε η κλασική εφηβική ζωή επειδή δούλευα. Ναι, εννοείται ότι ήθελα να με νοιάζονται, αλλά στην εποχή μου οι περισσότεροι είτε διάβαζαν από το πρωί μέχρι το βράδυ για να περάσουν σε κάποια σχολή, ενώ κάποια άλλα παιδιά δούλευαν για να στηρίξουν τους δικούς τους. Άρα, έζησαν αυτοί; Άλλο τόσο δεν έζησα και εγώ».
«Δεν μπορώ να γκρινιάξω επειδή δεν έζησα μια εφηβεία όπως άλλες κοπέλες. Τι να πω; Που πήγαινα για φωτογράφιση στη Τζαμάικα, για δουλειά στο Μιλάνο, που με έβαφαν και με χτένιζαν; Να πέσει το ταβάνι να με πλακώσει αν γκρινιάξω. Ναι, ήταν μια άλλη ζωή που ήταν απαιτητική, όμως μου άνοιξε τα μάτια, που έδωσε φτερά και τη δυνατότητα να ταξιδέψω σε όλο τον κόσμο που δεν θα μπορούσα ως φοιτήτρια».
«Έζησα και κακές στιγμές, θα μπορούσα να είχα κάνει περισσότερα. Για παράδειγμα στο Παρίσι μου έτυχε ένα δερματικό πρόβλημα και ακυρώθηκαν όλες οι δουλειές που είχα κλείσει. Στεναχωριόμουν, έβαζα τα κλάματα, ωστόσο πιστεύω όλα για κάποιο λόγο έγιναν. Και είχα γερό στομάχι».
«Σκληρή δεν ήμουν και δεν είμαι καθόλου, όσο κι αν το έχω προσπαθήσει. Απλά ήμουν πάντα πολύ πειθαρχημένη».
«Πιστεύω ότι το ταλέντο βοηθάει αλλά από μόνο του δεν μπορεί να σου κάνει τίποτα. Μόνο η σκληρή δουλειά μπορεί να σε απογειώσει».
Μαμά και ψυχανάλυση
«Σήμερα δεν νομίζω ότι υπάρχει work ethic. Ίσως να φταίνε τα social media, που είναι όλα τόσο γρήγορα, τόσο εύκολα, τόσο αναλώσιμα, που πλέον δεν σε νοιάζει να προσπαθήσεις; Δεν ξέρω πως να το εξηγήσω».
«Με προβληματίζει ως μαμά, αλλά δεν με αγχώνει όλο αυτό. Έχω εμπιστοσύνη και στους δύο και πιστεύω πως όταν χρειαστεί θα πάρουν τη σωστή απόφαση. Αλλά και να μην την πάρουν, συνεχίζει να είναι δική τους απόφαση. Δεν θα μπω ποτέ στον δρόμο τους για να τους αλλάξω γνώμη».
«Ως μαμά δεν είμαι καθόλου παρεμβατική. Και αυτά που θεωρούσα ως λάθη της μητέρας μου, προσπαθώ να μην τα κάνω στη σχέση με τα παιδιά μου. Βέβαια έχει βοηθήσει πολύ και η ψυχανάλυση που κάνω τόσα χρόνια».
«Ξεκίνησα στη Νέα Υόρκη ψυχανάλυση και μετά συνέχισα και εδώ, με την ίδια γιατρό. Ξέρεις, μέσα από αυτή τη διαδικασία λύνεις πολλά πράγματα. Έχει μεγάλο κόστος, και οικονομικό και ψυχικό, αλλά είναι πολύ λυτρωτικό να δουλεύεις τον εαυτό σου».
«Η απόρριψη στο Παρίσι και όλο αυτό το ψυχολογικό ξύλο που τρως στη δουλειά, ειδικά στα κάστινγκ όταν είσαι μικρή, αρχίζεις να αμφιβάλλεις για τον εαυτό σου. Μπερδεύεσαι. Ήταν και η κατάσταση του αδερφού μου, άρα με έπιασε μια συνεργάτης και μου πρότεινε να πάω σε ψυχολόγο. Και μου έκανε πολύ καλό».
Η Βίκυ Καγιά σήμερα
«Δεν νομίζω ότι υπάρχει συζήτηση σε αυτό. Ο πιο σημαντικός ρόλος μου είναι αυτός της μαμάς. Μετά σύζυγος, γιατί με ενδιαφέρει ο γάμος μου και μου αρέσει αυτή η ήρεμη οικογενειακή ζωή. Τελευταίο είναι το επάγγελμά μου, το οποίο έχει πολλά μέσα – από μόδα και τηλεόραση μέχρι θέατρο και σινεμά. Αλλά η μόδα είναι πάνω από όλα για μένα».
«Δεν θέλω στο μέλλον ο κόσμος να με θυμάται για τη δουλειά μου – για τα εξώφυλλα ή την παρουσία μου στην τηλεόραση. Θέλω να με θυμάται ως άνθρωπο. Για τις σχέσεις που έχω δουλέψει με άλλους ή πράγματα που μπορεί να έχω πει και έχουν αλλάξει τη ζωή κάποιου».
«Θεωρώ ότι είμαι ένας αυθεντικός άνθρωπος, που κάνω τα λάθη αληθινά, τα καλά μου αληθινά, χωρίς ατζέντα και πράγματα κάτω από τραπέζι. Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει, ότι όλοι θα σε αγαπούν. Κάποιοι σε αγαπούν, κάποιοι άλλοι όχι και κάποιοι μάλιστα σε μισούν. Αλλά έτσι είναι τα πράγματα».
«Φυσικά και έχω σκοτεινή πλευρά. Αν ένας άνθρωπος πιστεύει ότι είναι καλός, πρέπει να γνωρίζει και την κακή του πλευρά. Και είμαι μια γυναίκα που αντιδρώ όπως μου βγαίνει – και θα φωνάξω και θα πω βλακείες και θα κλάψω και θα πω μια κουβέντα παραπάνω. Αλλά είναι μια και έξω. Δεν κρατάω μετά τίποτα».
«Ένα λάθος που κάνω συχνά είναι ότι προσπαθώ να φέρνω την ισορροπία, έστω κι αν ξέρω ότι οι άλλοι απέναντί μου είναι επιθετικοί και τοξικοί. Ξέρω ότι πέφτω στη φωτιά έτσι, αλλά συνεχίζω γιατί πιστεύω ότι θα καταφέρω να τη σβήσω».
Φάκελος τηλεόραση, GNTM και τοξικότητα
«Όχι, η τηλεόραση δεν μου λείπει. Όλη αυτή την τοξικότητα και τις κακές καταστάσεις, τις πήρα, τις επεξεργάστηκα και θεώρησα ότι δεν θέλω να είμαι μέρος όλου αυτού. Και για να κρατήσεις τον εαυτο σου, θα πρέπει να κάνεις ένα, δύο, πέντε βήματα πίσω».
«Το να είσαι τοξικός δεν είναι πρόβλημα της τηλεόρασης και του χώρου. Πρέπει να το έχεις και μέσα σου. Το να πατάς επί πτωμάτων, το να κάνεις κακό σε άλλον και να αποφασίζεις να διαβάλλεις κάποιον είναι θέμα επιλογής».
«Ναι, τα έχω νιώσει όλα αυτά και όχι μόνο στην τηλεόραση. Και σε άλλες δουλειές παλιότερα και στο θέατρο. Παλαιότερα στεναχωριόμουν φυσικά, έκλαιγα, περνούσα άσχημα και μια μέρα ξυπνούσα και το έκανε δημιουργία. Σήμερα πλέον δεν απαντάω. Πιστεύω ότι η σιωπή είναι χρυσός».
«Στα λάθη μου, δεν υπάρχει φορά που να μην ζητήσω συγγνώμη – από τα παιδιά μου, από το σύζυγό μου, από συνεργάτες μου, από όλους. Αναλαμβάνω τις ευθύνες μου και δεν ντρέπομαι για αυτό».
«Η πιο γλυκιά εκδίκηση σε όλους αυτούς που σε έχουν πληγώσει είναι να μην σε νοιάζει. Αλλά αληθινά. Άστους να κάνουν ότι θέλουν. Ας πουλάνε την ιστορία τους όπως θέλουν. Δεν θα τους αφήσω να μου πάρουν το κοντρόλ των συναισθημάτων μου».
«Δεν έχω δει καθόλου GNTM φέτος, αλλά κάποια στιγμή θα δω. Δεν μου λείπει, είναι κάτι που έχω αφήσει πίσω μου και ένας κύκλος που πλέον δεν με αφορά».
«Χαίρομαι που τότε πετύχαμε τον σκοπό μας, αλλά το GNTM είναι και κάτι που μπορεί να συνεχιστεί και χωρίς εμένα. Όταν ξεκίνησα ήμουν ένα άτομο με πολλά χρόνια στον χώρο της μόδας, σε μια εποχή που τα social δεν ήταν τόσο έντονα και προσπάθησα να εξηγήσω στον απλό κόσμο τι είναι αυτό που αγαπάω τόσο πολύ».
«Αυτό που θέλω είναι να πάει καλά, να έχουν όλοι τη δουλειά τους, γιατί αυτός ο χώρος μας χωράει όλους. Απλά εγώ δεν ήθελα άλλο όλο αυτό το παρασκήνιο, τις τρικλοποδιές. Και για αυτό δεν νομίζω να με δείτε ξανά στο GNTM, έχω φύγει ενεργειακά από όλο αυτό».
«Όταν αποφάσισα να φύγω το έκλαψα, το πένθησα για περίπου 8 μήνες. Αλλά εξήγησα στο κανάλι ότι ήθελα ένα διάλειμμα και χρειαζόταν βγω από αυτή την κατάσταση. Και το δέχθηκαν, το πήραν πολύ ψύχραιμα. Ήταν ένα πολιτισμένο ‘διαζύγιο’».
Για τον κόσμο των social media
«Αυτό που ενοχλεί στα social media είναι ότι δεν κάνεις μια δεύτερη σκέψη για τα πράγματα. Είναι όλα εύκολα, ένα δάχτυλο που κινείται πάνω στην οθόνη και απλά βλέπεις πράγματα».
«Τα social media έχουν επηρεάσει τα πάντα, ακόμα και τη μόδα. Πλέον δεν σου ζητάνε σε κάστινγκ το book σου – σε ρωτούν περισσότερο για τους πόσους followers έχεις, πόσο viral είσαι. Ναι, είναι μια νέα εποχή, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να ακυρώσουμε όλα όσα ξέρουμε».
Πηγή: In.gr
