Γιατί δεν επιλέγουμε τη σιωπή, ακόμη και όταν θα έπρεπε; Οι άνθρωποι χρειάζονται να νιώθουν ότι τους ακούνε. Είτε πρόκειται για μια φιλική συζήτηση, είτε για έναν έντονο καβγά, μπορεί να είναι απογοητευτικό να αισθανόμαστε ότι δεν «ακουγόμαστε», ιδίως όταν δεν φαίνεται να υπάρχει λύση ή όταν τα πράγματα ξεφεύγουν από τον έλεγχο.
Μπορεί να νομίζουμε ότι όσο πιο πολύ μιλάμε, τόσο πιο πολύ θα κατανοήσουν οι άλλοι τι θέλουμε, αλλά αυτό δεν συμβαίνει πάντα. Κάποιες φορές νιώθουμε μπερδεμένοι προσπαθώντας να βρούμε τα σωστά λόγια, να αλλάξουμε τον τόνο μας ή να ελέγξουμε τα συναισθήματά μας στη μέση της συζήτησης για να συνδεθούμε με τον άλλον. Και όλα αυτά συχνά μάταια, μόνο και μόνο για να διαπιστώσουμε ότι τίποτα δεν λειτουργεί.
Σε αυτό το σημείο, μπορεί να μην έχουμε όρεξη να συνεχίσουμε να μιλάμε, αλλά από την άλλη να φοβόμαστε ότι αν μείνουμε σιωπηλοί, η κατάσταση θα επιδεινωθεί ή θα δώσουμε την εντύπωση ότι είμαστε ψυχροί ή αναποφάσιστοι. Ωστόσο, οι ειδικοί διαφωνούν.
Η σιωπή δεν είναι αποφυγή
Η σιωπή δεν είναι αποφυγή, είναι συμμετοχή, λένε οι ειδικοί. Μπορεί να αντιμετωπίσει τη σύγκρουση κατά πρόσωπο, να επιτρέψει στα συναισθήματα να ηρεμήσουν και να φωτίσει αυτό που πραγματικά έχει σημασία. Στην πραγματικότητα, η σιωπή μπορεί να είναι το πιο υποτιμημένο «όπλο» στην επίλυση συγκρούσεων.
Επιβραδύνει τον ρυθμό
Μπορεί σε μια σύγκρουση, συχνά να παρεξηγείται, όμως έχει τη δυνατότητα να αλλάζει τη συναισθηματική θερμοκρασία στο δωμάτιο. Επιβραδύνει τον ρυθμό και επιτρέπει στον συνομιλητή να νιώσει ότι τα λόγια του έχουν απήχηση, δίνοντας και στις δύο πλευρές χρόνο να σκεφτούν αντί να αντιδράσουν.
Επίσης, δημιουργεί χώρο για πραγματική ακρόαση. Η επιλογή της σιωπής, η ενεργητική ακρόαση και η προσπάθεια κατανόησης διαφορετικών οπτικών είναι ζωτικά βήματα για την ουσιαστική επίλυση συγκρούσεων.
Η σιωπή μπορεί να γίνει υπερδύναμη ενός ανθρώπου κατά τη διάρκεια συγκρούσεων, όταν χρησιμοποιείται σωστά και με πρόθεση. Μπορεί όχι μόνο να κατευνάσει έναν έντονο καβγά, αλλά και να κάνει το άτομο που την επιλέγει να φαίνεται πιο σίγουρο και ψύχραιμο. Αυτός που δεν μιλά πολύ εν μέσω μίας σύγκρουσης, δεν είναι απαραίτητο να μην ξέρει τι να πει, μπορεί απλώς να εκπέμπει μια «ήσυχη γοητεία».
Επίσης, αν κάποιος δυσκολεύεται να βρει τα σωστά λόγια είναι πιθανότερο να «ακουστεί» περισσότερο αν σωπάσει, ώσπου να τα βρει, αποφεύγοντας έτσι και το να πει κάτι που ίσως μετανιώσει.
Η σιωπή σημαίνει έλεγχο
Η σιωπή εκπέμπει αυτοπεποίθηση και κύρος. Όταν είναι συνειδητή και το άτομο δεν καταπιέζεται προκειμένουν να μείνει σιωπηλό, τότε επικοινωνεί δύναμη και σταθερότητα.
Όταν κάποιος δεν προσπαθεί να επιχειρηματολογήσει φλυαρώντας μπορεί να σημαίνει ότι απλώς δεν χρειάζεται να αντιδράσει γιατί είναι σίγουρος για τα πιστεύω του. Αυτό αποπνέει δύναμη. Υπάρχει κάτι αθόρυβα ισχυρό στο να μην προσπαθεί κάποιος να γεμίσει κάθε κενό. Αυτό μπορεί να κάνει τον άλλο να αναλογιστεί όσα είπε, ίσως ακόμα και να ξανασκεφτεί τη στάση του.
Κάποιες φορές μπορεί να είναι τόσο εύγλωττη όσο και οι λέξεις και συχνά κάνει τα λόγια που ακολουθούν να έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα. Και βέβαια δεν είναι χρήσιμη μόνο σε καβγάδες. Μπορεί να είναι πολύτιμη όταν κάποιος χρειάζεται απλώς έναν ώμο να κλάψει ή όταν προσπαθεί να συγκεντρώσει πληροφορίες και θέλει να έχει όλα τα δεδομένα πριν εκφράσει άποψη.
