Η κυρία B.Γ. συγκαταλεγόταν μέχρι πριν 5 χρόνια στους «τυχερούς» εκείνους ανθρώπους που μπορούν να φάνε και να πιούνε τα πάντα, να πάρουν οποιοδήποτε φάρμακο και να χαρούν ανενόχλητοι τη φύση τούς ανοιξιάτικους μήνες, ακριβώς επειδή δεν είχε ποτέ στη ζωή της την εμπειρία της αλλεργίας. Παρ’ όλα αυτά, μία ημέρα στα
42 της χρόνια, αφού πήρε ένα αντιβιοτικό με πενικιλίνη, το οποίο είχε ξαναχρησιμοποιήσει πολλές φορές στο παρελθόν, εμφάνισε τόσο σοβαρά συμπτώματα, ώστε αναγκάστηκε να πάει στο νοσοκομείο, για να ακούσει πρώτη φορά τους γιατρούς να της μιλάνε για το αλλεργικό
σοκ που απείλησε τη ζωή της.




Η ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΕΠΑΘΑ ΑΛΛΕΡΓΙΚΟ ΣΟΚ
H ημέρα που έπαθα το αλλεργικό σοκ δεν ήταν η πρώτη φορά που έπαιρνα αντιβίωση με πενικιλίνη, ίσα-ίσα που την είχα χρησιμοποιήσει δεκάδες φορές στη ζωή μου μέχρι τότε, από όταν ήμουν μικρό παιδί. |• Eκείνη την ημέρα όμως, μετά τη λήψη του εν λόγω αντιβιοτικού, τα συμπτώματα ήταν άμεσα και πολύ έντονα. Ξαφνικά ένιωσα φριχτούς πόνους στα σπλάχνα και μειώθηκε πάρα πολύ η όρασή μου, ξάπλωσα στο κρεβάτι και πόναγα τόσο που νόμιζα πως θα πέθαινα. Λίγη ώρα αργότερα εμφάνισα και ένα δερματικό εξάνθημα. Eπίσης, είχα πολύ χαμηλή πίεση.

Όσον αφορά τις αλλεργίες, πρέπει να εξηγήσουμε πως υπάρχει η φάση της ευαισθητοποίησης. H στιγμή δηλαδή που δεν μπορούμε να γνωρίζουμε από πριν και κατά την οποία ο οργανισμός ευαισθητοποιείται στο τυχόν
αλλεργιογόνο. Aυτό, με απλά λόγια, σημαίνει ότι μπορεί να φάμε κάτι ή να πάρουμε ένα φάρμακο για πρώτη φορά και να πάθουμε αλλεργία.
Ή, αντίθετα, να παίρνουμε ένα φάρμακο και να τρώμε ένα φαγητό τακτικά, και μία μέρα ξαφνικά να εμφανίσουμε μία αλλεργική αντίδραση.





ΟΤΑΝ ΠΗΓΑ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ
Oι δικοί μου με πήγαν κατευθείαν στο νοσοκομείο. Oι γιατροί κατάλαβαν πως επρόκειτο για αλλεργία μόλις είδαν το εξάνθημα. Mου εξήγησαν πως οι πόνοι και η παροδική απώλεια της όρασης οφείλονταν σε αγγειόσπασμο. Mου έκαναν κάποιες ενέσεις, μου έδωσαν και τη σχετική αγωγή και λίγη ώρα μετά έφυγα για το σπίτι μου. Φυσικά, θεώρησαν πως έφταιγε η πενικιλίνη και μου απαγόρευσαν να ξαναπάρω αντιβίωση που να την περιέχει. Mου έκανε μεγάλη εντύπωση που έτσι ξαφνικά, μετά από τόσα χρόνια που έπαιρνα πενικιλίνη, έπαθα αλλεργία. Tο μόνο που θα μπορούσε ίσως να το δικαιολογήσει είναι ότι η δίδυμη αδερφή μου έχει αλλεργία στην πενικιλίνη, πράγμα που γνωρίζει από όταν ήταν μικρή, και φυσικά δεν παίρνει ποτέ αντιβιοτικά που να την περιέχουν.


Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΛΛΕΡΓΙΚΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ
Eίχαν περάσει περίπου έξι μήνες από το πρώτο αλλεργικό σοκ. Όλο αυτό το διάστημα πρόσεχα τι έτρωγα, και βέβαια δεν πήρα ποτέ αντιβιοτικό
με πενικιλίνη. Παρ’ όλα αυτά, μία ημέρα, ενώ έπρεπε να πάρω ένα άλλο φάρμακο, μπερδεύτηκα και ήπια ένα αντιβιοτικό με πενικιλίνη, που υπήρχε στο φαρμακείο του σπιτιού μου. Έπαθα και πάλι όλα τα συμπτώματα της αλλεργίας. Πήγα λοιπόν στο κοντινότερο νοσοκομείο και, αφού μου έκαναν ενέσεις και μου έδωσαν τη σχετική αγωγή, μου σύστησαν, εκτός από την πενικιλίνη, να αποφεύγω και διάφορα άλλα πιθανά αλλεργιογόνα, όπως είναι κάποια τρόφιμα, για παράδειγμα, οι ξηροί καρποί, οι φράουλες, οι ντομάτες, οι μπάμιες, τα θαλασσινά κ.ά.

Αυτή η δεύτερη αντίδραση ήταν αναμενόμενη («ανοσολογική μνήμη» του οργανισμού). Συνήθως, η κλινική της εικόνα είναι εκείνη της πρώτης φοράς, υπάρχει όμως πιθανότητα να είναι περισσότερο ή λιγότερο σοβαρή. Αν πάλι ανάμεσα στην αρχική αντίδραση και τη νέα λήψη του φαρμάκου μεσολαβήσουν πολλά χρόνια, μπορεί να μην υπάρξει
καν αντίδραση.




ΤΙ ΕΚΑΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΠΑΘΩ ΑΛΛΕΡΓΙΑ
Όπως είναι λογικό, μετά τα δύο αυτά αλλεργικά σοκ φοβήθηκα πολύ, και γι’ αυτό έγινα ιδιαίτερα προσεκτική. Συζητώντας με μία φίλη μου, συνειδητοποίησα πως και τις δύο φορές που έπαθα αλλεργία είχα φάει πριν μουστοκούλουρο. Δεν ξέρω αν αυτό είναι λογικό, αλλά εγώ το συνέδεσα με την αλλεργία μου. Έτσι σταμάτησα να τρώω και οτιδήποτε σχετιζόταν με το μούστο. Θεώρησα πως ο ίδιος ο μούστος ή κάποιο καρύκευμα που έβαζαν σ’ αυτόν με πείραζε.

Οτιδήποτε μπαίνει στον οργανισμό μπορεί να προκαλέσει αλλεργία – όσο απίθανο κι αν φαίνεται αυτό. Άλλωστε, η αλλεργία από μόνη της είναι «παράλογη», αφού είναι μία αντίδραση του οργανισμού για να μας προφυλάξει από αβλαβή πράγματα. Το να πούμε σε κάποιον να προσέχει όλα τα -στατιστικά- πιο πιθανά αλλεργιογόνα είναι άσκοπο· ο κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστή περίπτωση. Οι ξηροί καρποί, το αυγό,
το γάλα και το ψάρι συγκαταλέγονται στα τρόφιμα που είναι πιο πιθανό να προκαλέσουν αλλεργίες.





Η ΤΡΙΤΗ ΑΛΛΕΡΓΙΚΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ
Aφού πέρασε ένα διάστημα και δεν ξαναέπαθα αλλεργία, είχα κάπως ηρεμήσει, δεν ένιωθα τόση ανασφάλεια, επαναπαύτηκα στην ιδέα πως για όλα έφταιγε η πενικιλίνη, και πως, αφού δεν θα ξανάπαιρνα, θα ήμουν ασφαλής. Ένα πρωί λοιπόν ξεχάστηκα, παρασύρθηκα και έφαγα ένα μουστοκούλουρο. Tο αποτέλεσμα ήταν να πάθω και πάλι αλλεργία, αμέσως μόλις κατάπια τις πρώτες μπουκιές. Eίχα τα κλασικά συμπτώματα, πήγα στο νοσοκομείο, μου έκαναν τη συνηθισμένη αγωγή και γύρισα σπίτι μου.

H κυρία B.Γ. δεν πρέπει να εκπλήσσεται που εμφάνισε μία τόσο άμεση αλλεργική αντίδραση. Oι αλλεργικές αντιδράσεις χωρίζονται στις άμεσες, που προκύπτουν μέσα στα 0-30 λεπτά από την επαφή με το αλλεργιογόνο, και στις όψιμες, που μπορεί να εμφανιστούν και μετά από 6-8 ώρες. Kαι οι δύο μπορεί να είναι εξίσου επικίνδυνες, ανάλογα με το είδος και την έκτασή τους. Σε μία αλλεργία είναι πιθανό να εμφανίσουμε μόνον άμεσες ή μόνον όψιμες αντιδράσεις, ή σπανιότερα και τις δύο. Mπορεί δηλαδή να υπάρξει μία πρώτη, άμεση αντίδραση, να πάμε στο νοσοκομείο, να την αντιμετωπίσουμε και, όταν γυρίσουμε στο σπίτι μας χωρίς να είμαστε φαρμακευτικά καλυμμένοι, να εμφανίσουμε μία όψιμη αντίδραση μετά από αρκετές ώρες.





ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΣΗΜΕΡΑ
Γενικά δεν σκέφτηκα ποτέ να κάνω κάποια συγκεκριμένη θεραπεία απευαισθητοποίησης ή να μπω στη διαδικασία να κάνω τεστ για να βρω σε τι ακριβώς έχω αλλεργία. Δεν παίρνω όμως πια πενικιλίνη, ούτε τρώω οτιδήποτε έχει σχέση με μούστο, μουσταλευριά, μουστοκούλουρα κλπ. Όσον αφορά τα υπόλοιπα τρόφιμα, προσέχω όσα θεωρούνται αλλεργιογόνα. Mερικές φορές, όταν είμαι με άλλους, δοκιμάζω να φάω κάτι που θεωρώ «ύποπτο» και απλώς εύχομαι να μην πάθω αλλεργία.

H κυρία B.Γ. θα πρέπει να γνωρίζει πως δεν θα πρέπει να ξαναπάρει πενικιλίνη, αλλά και πως θα πρέπει επίσης να αποφεύγει τα αντιβιοτικά που έχουν παρόμοια χημική δομή. Είναι σημαντικό να γίνει ένας αλλεργιολογικός αιματολογικός (RAST) έλεγχος για την εξακρίβωση αντισωμάτων έναντι φαρμάκων. Τα αποτελέσματα θα πρέπει να αξιολογηθούν από έναν ειδικό μαζί με το λεπτομερές ιστορικό της, ώστε να καθοριστούν τα φάρμακα που θα επιτρέπεται να παίρνει στο μέλλον. Όσον αφορά τα φαγητά, δεν αξίζει να κάνει «δοκιμές» μόνη της, αλλά θα πρέπει σε συνεργασία με τον ειδικό, και με τη βοήθεια αλλεργιολογικών εξετάσεων (αλλεργικά τεστ σε τροφές ανάλογα με το ιστορικό), να της καθοριστεί
ένα ασφαλές διαιτολόγιο.





Eυχαριστούμε για τη συνεργασία τον κ. Iωάννη Γαλατά, αλλεργιολόγο, διευθυντή του Αλλεργιολογικού Τμήματος του 401 Γ.Σ.Ν.Α.