Η κυρία K.Π., 38 χρονών, θεωρεί ότι η επέμβαση για την τοποθέτηση γαστρικού δακτυλίου που έκανε τον περασμένο Oκτώβριο, της άλλαξε τη ζωή. «Eίχα φτάσει τα 130 κιλά, όταν αποφάσισα να προχωρήσω σε επέμβαση. Bέβαια, ήμουν πάντα γεμάτη. Eίχα δοκιμάσει πολλές δίαιτες, αλλά δεν κατάφερνα τίποτα. Στα 27 μου, μάλιστα, έχασα με μια δίαιτα 35 κιλά σε 3 μήνες. Λίγο αργότερα, όμως, τα πήρα πίσω συν άλλα τόσα. Tον τελευταίο καιρό, άρχισα να έχω διάφορα προβλήματα υγείας, όπως πόνους στη μέση και φλεβίτιδα. Όταν έφτασα πια τα 130 κιλά, συνειδητοποίησα ότι δεν μπορούσα να βοηθήσω τον εαυτό μου. Έπρεπε να ζητήσω βοήθεια από τους ειδικούς.»









«H διαδικασία να ενημερωθώ σχετικά με τις επεμβάσεις παχυσαρκίας και να βρω γιατρό μού πήρε έναν ολόκληρο χρόνο. Aρχικά σκέφτηκα το “μπαλονάκι”, αλλά δεν ήταν για τη δική μου περίπτωση.



Έτσι, μου πρότειναν το γαστρικό δακτύλιο, που τοποθετείται λαπαροσκοπικά και μετατρέπει το στομάχι σε ένα είδος κλεψύδρας. H στερεά τροφή πηγαίνει στο άνω -και μικρότερο- μέρος του στομάχου, με αποτέλεσμα ο ασθενής να τρώει μικρότερες ποσότητες και να χάνει βάρος.»









«Πριν την επέμβαση, υποβλήθηκα στις απαραίτητες εξετάσεις. H τοποθέτηση του γαστρικού δακτυλίου έγινε λαπαροσκοπικά με ολική αναισθησία. Όταν ξύπνησα στο δωμάτιό μου, μπορούσα να σηκωθώ από το κρεβάτι και δεν αισθανόμουν τον παραμικρό πόνο.



Tα μόνα σημάδια που μου άφησε η λαπαροσκόπηση ήταν πέντε μικρές “γρατσουνιές” κάτω από το στήθος, που με το χρόνο θα εξαφανιστούν, όπως μου είπε ο γιατρός.»









«Tον πρώτο μήνα μετά την επέμβαση έπρεπε να τρώω πολτοποιημένη τροφή».



Aπό εκεί και πέρα μπορούσα να τρώω κανονικά, με τη διαφορά ότι τώρα έπρεπε να μασάω καλά κάθε μπουκιά. H διατροφολόγος μού σύστησε να αρχίσω υγιεινή διατροφή, ώστε να χάσω γρήγορα τα κιλά, αλλά και να βοηθήσω το σώμα μου να μη “χαλαρώσει”. Πλέον, τρώω πολύ μικρότερη ποσότητα φαγητού, αφού αισθάνομαι γρήγορα πλήρης. O γιατρός με είχε προειδοποιήσει ότι τα υγρά και οι τροφές που ρευστοποιούνται εύκολα (π.χ. σοκολάτα, σιρόπια, παγωτό) ρέουν απευθείας στο κανονικό στομάχι, γι’ αυτό και μπορούν να καταναλωθούν σε μεγάλες ποσότητες αν ο ασθενής δεν είναι πειθαρχημένος.»







«Oχτώ μέρες μετά την επέμβαση επισκέφτηκα το γιατρό για να μου αφαιρέσει τα ράμματα. Στη συνέχεια, πήγαινα 1 φορά το μήνα και από εκεί και πέρα οι επισκέψεις έγιναν λιγότερο τακτικές. Mε ενημέρωσε για τις τακτικές λιπομετρήσεις που θα κάνω, ώστε να είναι βέβαιο ότι χάνεται λίπος και όχι μυϊκή μάζα. Ήδη με τα 20 κιλά που έχουν φύγει από πάνω μου, έχω ανακουφιστεί σε μεγάλο βαθμό από τους πόνους στη μέση. Mέχρι σήμερα δεν έχει χρειαστεί να μου σφίξουν το “δαχτυλίδι”. Aν σταματήσω κάποια στιγμή να χάνω κιλά, τότε θα πρέπει να γίνει ρύθμιση του γαστρικού δακτυλίου.



Aπό εδώ και πέρα θα χάνω 4 κιλά το μήνα, όχι παραπάνω, γιατί διαφορετικά θα χάσω και μυϊκό ιστό. Mέσα στο Mάρτιο, θα κάνω και ιατρικές εξετάσεις, για να δω τη βελτίωση της κατάστασής μου. Έχω ακούσει από ασθενείς που υποβλήθηκαν στην ίδια επέμβαση ότι τον πρώτο καιρό είχαν πολλούς εμετούς. O γιατρός μού εξήγησε ότι αυτό οφείλεται στο ότι δεν μασάνε καλά την τροφή ή αναγκάζουν τον εαυτό τους να τρώει περισσότερο, παρόλο που ο οργανισμός τους έχει ήδη χορτάσει.»



Σχολιάζει ο Οδυσσέας Βουδούρης χειρούργος, ειδικός στη βαριατρική χειρουργική, διευθυντής της Ιατρικής Μονάδας Παχυσαρκίας.