Παρόλο που η Ιατρική δεν έχει ακόμα καταφέρει να βρει θεραπεία οριστικής ίασης του διαβήτη, μιας πάθησης που πλήττει περίπου 246 εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, ωστόσο υπάρχουν ευχάριστες ειδήσεις από το 45ο ετήσιο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Μελέτης του Διαβήτη (European Association for the Study of Diabetes-EASD), που πραγματοποιήθηκε στη Βιέννη. Και φυσικά ήμασταν κι εμείς εκεί. Μιλήσαμε με κορυφαίους επιστήμονες και σας μεταφέρουμε τις πιο ενδιαφέρουσες ανακοινώσεις.

Θεραπείες που μιμούνται ορμόνες
Τα τελευταία χρόνια, προστέθηκε στα «όπλα» των γιατρών μία νέα κατηγορία φαρμάκων, πολλά υποσχόμενη, που μιμείται τη δράση των ινκρετινών, ορμονών που αυξάνουν την έκκριση ινσουλίνης διεγείροντας το β-κύτταρο στο πάγκρεας (π.χ. οι αναστολείς του DPP-4, δηλαδή η σιταγλιπτίνη και η βιλνταγλιπτίνη). Στις μελέτες που παρουσιάστηκαν φάνηκε ότι με τη χορήγηση (όχι μόνο σε πειραματόζωα, αλλά αυτή τη φορά και σε ανθρώπους) επί 1 χρόνο βιλνταγλιπτίνης, η οποία ενισχύει την ινκρετινική δράση, βελτιώθηκε η λειτουργία του β-κυττάρου που παράγει ινσουλίνη. Επιπλέον, η χορήγηση των αναστολέων αυτών ανέκοψε και την προοδευτική εκφύλιση του β-κυτ­τά­ρου. Αυτό είναι σημαντικό για τους διαβητικούς ασθενείς τύπου 2 γιατί το β-κύτταρο παράγει λίγη ινσουλίνη και, όσο περνάει ο καιρός, μειώνεται η λειτουργία του, μέχρι που κάποια στιγμή σταματά τελείως. Τότε ο ασθενής γίνεται πλέον ινσουλινοεξαρτώμενος.
Όμως, αυτή η κατηγορία φαρμάκων έχει και άλλα πλεονεκτήματα:
Δεν αυξάνει τον κίνδυνο υπογλυκαιμίας, μίας σημαντικής παρενέργειας των περισσότερων αντι­διαβητικών φαρμάκων.
• Επιβραδύνει την κινητικότητα του εντέρου, με αποτέλεσμα να παραμένει η τροφή περισσότερη ώρα στο στομάχι, να δημιουργείται αίσθημα κορεσμού και, κατά συνέπεια, να μειώνεται η πρόσληψη τροφής.
Δεν αυξάνει το σωματικό βάρος, ενώ μπορεί σταδιακά να το μειώσει.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των ειδικών, οι ινκρετινικές αγωγές στο μέλλον ίσως έχουν ευεργετικές δράσεις και σε βλάβες (π.χ. καρδιαγγειακά νοσήματα, αμφιβληστροειδοπάθειες) που έχει ήδη προκαλέσει ο διαβήτης, όπως φάνηκε σε μελέτες που έγιναν σε πειραματόζωα.



Με τί να ανησυχήσετε

Για το διαβήτη τύπου 1 Τα συμ­πτώματα είναι έντονα και εμ­φανίζονται συνήθως ξαφνι­κά: Συχνουρία, υπερβολική δίψα, αιφνίδια απώλεια βάρους και ταυτόχρονα αυξημένη όρεξη, αδυναμία, εξάντληση, θολή όραση, ναυτία, δυσάρεστη αναπνοή.
Για το διαβήτη τύπου 2 Τα συμ­πτώματα εμφανίζονται στα­δια­κά. Μπορεί να παρατηρή­σετε, λοιπόν, καθυστέρηση στην επούλωση δερματικών πληγών ή λοιμώξεων των ούλων, μού­διασμα στα χέρια ή στα πόδια, κνησμό στο δέρμα, έντονη κούραση.



Έχει αποδειχθεί ότι το περπάτημα σε φυσιολογικούς ρυθμούς για τουλάχιστον 30΄ καθημερινά μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2 από 35 έως 40%.


Νέο φάρμακο στην Ελλάδα
Στις αρχές του 2010, θα κυκλοφορήσει και στην Ελλάδα ένα σκεύασμα που ανήκει στην κατηγορία των ινκρετινικών αγωγών. Πρόκειται για τη λιραγλουτίδη (μιμείται τη δομή και τη λειτουργία της κυριότερης ινκρετινικής ορμόνης, της GLP-1), η οποία θα χορηγείται μία φορά την ημέρα και θα είναι σε ενέσιμη μορφή.

Νέα πένα ινσουλίνης
Στην καλύτερη ρύθμιση του διαβήτη και τη βελτίωση της συμμόρφωσης των ασθενών βοηθά και η νέα επαναχρησιμοποιούμενη πένα ινσουλίνης 24ωρης διάρκειας, που είναι διαθέσιμη εδώ και λίγες ημέρες και στην Ελλάδα. Η πένα, που έλαβε πρόσφατα έγκριση από Ευρώπη και Καναδά, κυκλοφορεί σε 2 χρώματα και είναι ιδιαίτερα εύχρηστη.

Τσίχλα που θα απε­λευθε­ρώνει ινσουλίνη και θα απαλλάξει τους ασθε­νείς απο τις ενέ­σεις ετοιμάζουν αμε­ρι­κανοί ερευ­νη­τές

Μαγνητική τομογραφία για πρώιμη διάγνωση
Η μαγνητική τομογραφία μπορεί να φανεί ιδιαίτερα χρήσιμη και στη διάγνωση του διαβήτη. Ερευνητές από το Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης και την Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ δήλωσαν ότι με τη μαγνητική τομογραφία έχουν τη δυνατότητα να εκτιμήσουν τη μάζα του β-κυττάρου, σημαντική πηγή έκκρισης ινσουλίνης. Θα μπορούν επίσης να εντοπίσουν ενδεχόμενη φλεγμονή του παγκρέατος, καθώς και αγγειακές μεταβολές που συνδέονται με το διαβήτη.

Τι άλλαξε;
Αν πριν από 15 χρόνια ένας γιατρός έλεγε ότι παιδιά ηλικίας 10 ετών εμφανίζουν σακ­χα­­ρώ­δη διαβήτη τύπου 2, η επιστη­μονική κοινότητα θα τον χλεύαζε. Σήμερα, όμως, το απί­θανο έγινε πραγματικότητα.
Τι άλλαξε; Ο τρόπος ζωής. Την εποχή της τηλεόρασης και των ηλεκτρονικών υπολογι­στών, ο νέος κίνδυνος που απει­λεί τα παιδιά είναι ο δια­βήτης τύπου 2 των ενηλίκων. Μέχρι πρότινος, τα παχύσαρκα παιδιά και οι έφηβοι δεν συγκα­ταλέγο­νταν στις ομάδες υψηλού κιν­δύ­νου, επειδή τα προβλήματα πα­χυ­σαρκίας θεωρούνταν μακρι­νά. Οι στατιστικές, όμως, δείχνουν ότι έχει αυξηθεί η συχ­νότητα σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2 στα παιδιά λόγω παχυσαρκίας.

Ευχαριστούμε για τη συνεργασία τον κ. Ανδρέα Μελιδώνη, παθολόγο-διαβητολόγο, διευθυντή του Διαβητολογικού Κέντρου του «Τζάνειου» Νοσοκομείου.