Οι Αμερικανοί πρόσεξαν ότι η κόρη του Ομπάμα, που είναι 12 ετών, έχει ήδη ύψος 1,75 και έκαναν θέμα στα κανάλια τους το ζήτημα του «υπερβολικού ύψους». Οι περισσότεροι, βέβαια, ανησυχούμε μήπως είμαστε πολύ κοντοί ή κοντές, εντούτοις, σας μεταφέρουμε και το ρεπορτάζ για όσους προβληματίζονται περί του αντιθέτου.

Μάθαμε ότι μέχρι το 1990 υπήρχαν αρκετοί γονείς που ζητούσαν ορμονοθεραπεία ειδικά για τις κόρες τους, επειδή φοβούνταν ότι το υπερβολικό ύψος θα αποτελούσε πρόβλημα γι’ αυτές – κοινωνικό, αλλά ίσως και ιατρικό. Γονείς που σκέφτονται και σήμερα έτσι εξακολουθούν να υπάρχουν, αλλά, σύμφωνα με βρετανική στατιστική, είναι πια ελάχιστοι (έρευνα του Institute of Child Health του University College στο Λονδίνο). Ένας από τους ερευνητές, μάλιστα, σχολίασε μιλώντας στο BBC ότι «συνάντησα πρόσφατα στο Μετρό ένα κοριτσάκι που του είχαμε δώσει ορμόνες πριν από 8 χρόνια για να μην ψηλώσει υπερβολικά και ίσως ήταν μία από τις τελευταίες περιπτώσεις που είχα προσωπικά κουράρει. Το κορίτσι ήταν πια 25 ετών και είχε ύψος 1,85. Προφανώς διαφωνούσε, όμως, με τις επιλογές των γονιών της, γιατί φορούσε παπούτσια με φελλό και έτσι έφτανε το 1,92 – όσο ύψος, δηλαδή, θα είχε αν δεν της είχε γίνει ορμονοθεραπεία».

Οι ιατρικοί λόγοι για τους οποίους οι γονείς καμιά φορά ανησυχούν με το μεγάλο ύψος είναι το σύνδρομο Μάρφαν (που μπορεί να πλήξει μάτια, αγγεία και καρδιά). Οι κοινωνικοί λόγοι είναι αυτοί που φαντάζεστε: Μια που στο 97% των ζευγαριών ο άνδρας είναι ψηλότερος από τη γυναίκα, οι γονείς φοβούνται ότι κανείς δεν θα θέλει την κόρη τους αν είναι «λελέκι» και ότι αυτή «θα μείνει μόνη στη ζωή». Οι γυναίκες είναι όντως κατά κανόνα κοντύτερες από το σύντροφό τους. Στις περισσότερες χώρες του κόσμου είναι ψηλότερες από τους άνδρες τους σε πολύ χαμηλό ποσοστό (1-5%). Εξαίρεση αποτελούν ελάχιστες χώρες της Αφρικής, όπου τα αντρόγυνα με ψηλότερη τη γυναίκα φτάνουν το 8-9% των ζευγαριών. Όμως, π.χ. στην Γκάμπια και στην Τανζανία, η επιλογή συντρόφου δεν στηρίζεται στο ύψος.