Τις περισσότερες φορές ζητάμε από τον κόσμο να αφήσει πίσω του στοιχεία του τρόπου ζωής που τον εξυπηρετούν. Και η ερώτηση που γεννάται είναι: «Μα, πώς είναι δυνατόν κάτι τέτοιο;». Για να εφαρμόζει κάποιος κάτι μέσα στην καθημερινότητά του, σημαίνει πως με τον τρόπο αυτό βολεύεται και καταφέρνει να τα βγάλει πέρα.

Εάν όμως ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στο πώς ανταποκρίνεται το σώμα μας κάθε στιγμή της ημέρας, θα παρατηρήσουμε ότι πολλές από τις καθημερινές μας συνήθειες δεν εξυπηρετούν τόσο το σώμα μας, όσο το χρόνο, την πίεση της καθημερινότητας και τόσα άλλα…

Ξεκινάς την ημέρα σου στην καλύτερη περίπτωση με ένα φλιτζάνι καφέ!

Και λες και ευχαριστώ που κατάφερες να πιεις τον καφέ στο σπίτι και όχι στο δρόμο μέσα στην κίνηση και τα νεύρα. Πράγματι, η ήπια διεγερτική δράση της καφεΐνης «ξυπνά» το νευρικό σύστημα, λειτουργώντας πολλές φορές για το σώμα ως το κλειδί που θα ανάψει τη μηχανή του αυτοκινήτου. Πώς, όμως, το αυτοκίνητο να κινηθεί εάν δεν έχει βενζίνη ή του λείπουν 2-3 γρανάζια;
Ναι, το πρωινό αποτελεί ένα απαραίτητο αξεσουάρ της καθημερινότητας που μπορεί να χαρίσει καλή διάθεση, πνευματική διέγερση και καθαρό μυαλό. Κι αυτό γιατί τροφοδοτεί όλο τον οργανισμό, με προτεραιότητα τον εγκέφαλο και το νευρικό σύστημα με τα απαραίτητα καύσιμα για να προχωρήσει, δηλαδή τους υδατάνθρακες. Μετά από 8 ώρες ύπνου οι αποθήκες υδατανθράκων – των βασικών καυσίμων του νευρικού μας συστήματος- στο σώμα έχουν εξαντληθεί και θέλουν ανανέωση! Παράλληλα, εκτός από καύσιμα, καταφέρνουμε να ανεφοδιάσουμε τον οργανισμό με απαραίτητα θρεπτικά συστατικά (βιταμίνες, μέταλλα, απαραίτητα λιπαρά), τα οποία χρειάζεται καθημερινά για να λειτουργήσει σωστά.
Κάντε το πείραμα: Δοκιμάστε για 2-3 ημέρες να φάτε πρωινό μόλις ξυπνήσετε και παρατηρήστε τη διάθεση, την ενεργητικότητα, το πώς λειτουργεί η μνήμη, τα αντανακλαστικά και η πείνα σας μέσα στην ημέρα. Μετά από αυτό, επιχειρήστε για 2 ημέρες να μην έχετε πρωινό και εξετάστε τα αντίστοιχα χαρακτηριστικά κάθε πρωί… Τι λέτε;

Τρως βλέποντας τηλεόραση
Ναι, η ώρα του φαγητού είναι η ώρα χαλάρωσης και η καταλληλότερη παρέα για τους περισσότερους δεν είναι άλλη από την τηλεόραση. Και τι άλλο μπορεί να αναζητά κανείς από μια στιγμή χαλάρωσης, παρά την απόλαυση και την ξεκούραση;
Πόσο όμως απολαμβάνουμε το φαγητό μας την ώρα που τρώμε; Κατά τη διάρκεια ενός γεύματος τα τρόφιμα δεν ικανοποιούν μόνο το αίσθημα της πείνας, δηλαδή δεν βρίσκονται εκεί μόνο για να μας χορτάσουν. Παράλληλα, με το φαγητό ικανοποιούμε την όρασή μας (σκεφτείτε πως επιλέγουμε το φαγητό σε έναν μπουφέ… ένα από τα πρώτα κριτήρια είναι η εμφάνισή του), την όσφρησή μας – εδώ τα παραδείγματα είναι αμέτρητα… θυμηθείτε απλά πως άλλαξε η διάθεσή σας περνώντας έξω από έναν φούρνο ή ένα σουβλατζίδικο την ώρα που πεινούσατε, τη γεύση και την υφή που αφήνουν στο στόμα μας. Μάλιστα, αυτές οι αισθήσεις είναι που δίνουν και το πρώτο μήνυμα στον εγκέφαλό μας πως έχουμε ξεκινήσει να τρώμε, ενώ έρευνες τις συνδέουν και με το αίσθημα του κορεσμού, δηλαδή του πόσο γρήγορα χορταίνουμε. Όταν παράλληλα με το φαγητό βλέπουμε τηλεόραση, όλη μας η προσοχή είναι εστιασμένη στις χιλιάδες εικόνες που εναλλάσσονται μπροστά στα μάτια μας, η ακοή μας βρίσκεται προσηλωμένη στα γεγονότα και η σκέψη μας ταξιδεύει αυτόματα μαζί τους. Με άλλα λόγια, ο εγκέφαλός μας είναι προσανατολισμένος σε άλλα ερεθίσματα, με αποτέλεσμα να μην προλαβαίνει να καταγράψει το τι και το πόσο τρώμε. Αναλογιστείτε απλά πόσες μπουκιές από αυτές που τρώτε μπροστά στην τηλεόραση «θυμάστε» στο τέλος ενός γεύματος. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που η τηλεόραση μπορεί να μας παχύνει. Αφού τις περισσότερες φορές τρώμε πολύ περισσότερο από αυτό που πραγματικά χρειαζόμαστε και όπως αναφέρουμε, κι εμείς οι διαιτολόγοι δεν μπορούμε να ρυθμίσουμε τη μερίδα του φαγητό μας.
Πειραματιστείτε: Δοκιμάστε να φάτε μια χούφτα ξηρούς καρπούς ή ποπ κορν παρακολουθώντας τηλεόραση. Στο τέλος, προσπαθήστε να ανακαλέσετε στη μνήμη σας όσες από τις μπουκιές θυμάστε γευστικά κι παρατηρήστε αν αυτές ανταποκρίνονται στην αρχική ποσότητα που είχατε στα χέρια σας. Κάντε την ίδια διαδικασία μια άλλη ημέρα, ενώ είστε καθισμένοι σε ένα ήρεμο περιβάλλον χωρίς τηλεόραση και τρώτε μασώντας και απολαμβάνοντας την κάθε σας μπουκιά. Τι λέτε; Μήπως στην περίπτωση αυτή, η χούφτα σας φάνηκε χορταστική;