Οι επιστήμονες εξήγησαν ότι η ικανότητα των αισιόδοξων γυναικών να ακολουθούν την υγιεινή διατροφή πιθανότατα δεν έχει να κάνει με την αισιοδοξία αυτή καθ’ εαυτή, αλλά με τις ικανότητες που συνήθως τη συνοδεύουν.
Η διατροφολόγος Melanie Hingle, από το Πανεπιστήμιο της Αριζόνα στο Τούσον ήταν επικεφαλής της νέας μελέτης που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό της Ακαδημίας Διατροφής και Διαιτητικής. Η εν λόγω μελέτη χρησιμοποίησε στοιχεία από τη μεγάλη έρευνα Women’s Health Initiative σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, ανάμεσα στις ηλικίες των 50 και των 79 ετών.
Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από δύο ομάδες γυναικών: περισσότερες από 13.500 που είχαν μπει σε ένα πρόγραμμα για να βελτιώσουν τη διατροφή τους – κυρίως μειώνοντας τη λήψη λίπους – και άλλες 20.000 που δεν τους είχε ζητηθεί να κάνουν καμία διατροφική αλλαγή.
Η αισιοδοξία των γυναικών είχε εκτιμηθεί με τη βοήθεια ερωτηματολογίου στη διάρκεια της έρευνας.
Η Melanie Hingle και η ομάδα της βρήκαν ότι το πιο αισιόδοξο 1/3 των γυναικών επέδειξαν τη μεγαλύτερη βελτίωση στη δίαιτά τους είτε είχαν καταφέρει είτε όχι, να ολοκληρώσουν το πρόγραμμα διατροφής.
Σε μία κλίμακα από το 0 ως το 1.10, όπου τα υψηλότερα νούμερα δείχνουν καλύτερη διατροφική ποιότητα, οι γυναίκες που βρίσκονταν στο πρόγραμμα διατροφής και είχαν την περισσότερη αισιοδοξία βελτίωσαν τη δίαιτά τους κατά 1.8 πόντους και εκείνες με τη λιγότερη κατά 1.4 πόντους. Ανάμεσα στις γυναίκες που δεν ήταν στο πρόγραμμα τα σκορ βελτιώθηκαν κατά 1.0 πόντο για όσες είχαν την υψηλότερη αρχικά αισιοδοξία και κατά 0.3 για όσες είχαν τη χαμηλότερη. Οι διαφορές θεωρήθηκαν στατιστικά σημαντικές. Επίσης, ενδιαφέρον είναι ότι οι λιγότερο αισιόδοξες γυναίκες ξεκίνησαν με λιγότερο υγιεινές δίαιτες κατά μέσο όρο από ότι εκείνες που είχαν πιο θετική στάση ζωής.
Φυσικά δεν μπορεί κάποιος να γίνει ξαφνικά αισιόδοξος. Αν, όμως, θέλει να υιοθετήσει πιο υγιεινές συνήθειες ίσως χρειάζεται να προσπαθήσει να αποκτήσει τις ικανότητες ενός αισιόδοξου ανθρώπου. Τέτοιες, όσον αφορά την υγιεινή διατροφή κυρίως, είναι η αυτοσυγκράτηση, για παράδειγμα το να επιλέγουμε και να γνωρίζουμε καλά τι τρώμε κάθε φορά και γιατί αλλά και η αυτοπαρατήρηση, για παράδειγμα η παρατήρηση και καταγραφή των διατροφικών συνηθειών.
Πολύ σημαντικό είναι επίσης και το να βρούμε υγιεινούς τρόπους για να αντιμετωπίζουμε τα δυσάρεστα συναισθήματα και το στρες αντί, για παράδειγμα, να καταναλώνουμε παχυντικά φαγητά. Ο στόχος είναι να ξεπεράσουμε το άγχος χωρίς να απλώσουμε το χέρι μας και να πιάσουμε τα πατατάκια ή το παγωτό. Δύο σημαντικές συμβουλές: Να αδειάσουμε τα ντουλάπια μας και το ψυγείο μας από τέτοιου είδους πειρασμούς και να βρούμε εναλλακτικές (π.χ. να παίρνουμε βαθιές αναπνοές, να βγαίνουμε μία βόλτα, να παίρνουμε τηλέφωνο έναν δικό μας άνθρωπο), που θα τις γνωρίζουμε από πριν και όταν βρεθούμε στη δύσκολη στιγμή θα τις εφαρμόσουμε.
