Σε κοινή θέα, αλλά…Η αρχιτεκτονική ομορφιά της πόλης μας δεν περιορίζεται στα νεοκλασικά κτίρια του Τσίλερ και στο Εθνικό Ωδείο. Όχι! Ο αρχιτεκτονικός πλούτος της Αθήνας είναι μεγάλος, απλώς εμείς δεν τον βλέπουμε. Αρκεί να ρίξουμε μια προσεκτική ματιά γύρω μας, ακόμη και στη γειτονιά μας, και σίγουρα θα ανακαλύψουμε κάποιο ετοιμόρροπο κτίριο που κρύβει μια ιστορία δεκαετιών. «MONUMENTA»Πρόκειται για μία αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία με στόχο την προστασία της φυσικής και της αρχι-τεκτονικής κληρονομιάς της Ελλάδας και της Κύπρου, την προβολή των μνημείων της πόλης και την ενημέ-ρωση των κατοίκων για τους κινδύνους που αυτά διατρέχουν, την ανάδειξη της κοινωνικής, αισθητικής και αρχιτε-κτονικής τους αξίας και την κινητοποίησή μας προς αυτήν την κατεύθυνση. Γι’ αυτό, διοργανώνει εκπαιδευ-τικά προγράμματα, συζητήσεις, ακόμα και ποδηλατικές πορείες. Το πρόγραμμαΤο 2013 ξεκίνησε το πρόγραμμα «Καταγραφή και ανάδειξη κτηρίων 19ου και 20ού αιώνα στην Αθήνα». Σκοπός είναι η μελέτη, η καταγραφή, η προστασία και η ανάδειξη των κτιρίων της περιόδου 1830-1940, ενώ παράλληλα συγκεντρώνονται φωτογραφίες, σχέδια και μαρτυρίες για την ιστορία τους. Επίσης, επιθυμία της ομάδας είναι να ενταχθούν τα κτίρια αυτά στην καθημερι-νότητά μας με εκδη-λώσεις και ανοιχτή συμμετοχή στην καταγραφή τους.Τι έχει μείνειΑπό τα κτίρια της περιόδου έχουν μείνει λίγα. Έχει σωθεί μόλις το 20% αυτών που υπήρχαν και αυτά βρίσκονται κυρίως σε περιοχές όπως το Κολωνάκι και τα Εξάρχεια. Δυστυχώς, σε άλλες περιοχές, όπως η Πλατεία Αμερικής, η καταστροφή φτάνει ακόμα και στο 90%. Εκπέμπουν SOSΕπειδή όλοι μαζί μπορούμε, στη στήλη του ηλεκτρο-νικού περιοδικού «ΜΟΝUMENTA», «Μνημεία σε κίνδυνο», παρουσιάζονται μνημεία που κινδυνεύουν από αδιαφορία, εγκατάλειψη ή σκοπιμότητα. Αρκεί ένα μικρό κείμενο και μερικές φωτογραφίες, ώστε η οργάνωση να ενημερώσει το κοινό και τους αρμόδιους φορείς.Περισσότερα για τις δράσεις και τα νέα της στην ιστοσελίδα www.monumenta.org και για το πρόγραμμα καταγραφής στο www.docathens.org.
Οι προστάτες της πόλης
Καθημερινά τα προσπερνάμε, γιατί η βιασύνη δεν μας αφήνει να απολαύσουμε τον κόσμο που μας περιβάλλει. Ευτυχώς, υπάρχουν οι «φύλακες» των μνημείων, του τοπίου, των ελεύθερων χώρων και του πρασίνου, που μας μαθαίνουν να αγαπάμε την πόλη μας και να την προστατεύουμε.