Μπορεί οι δημοφιλείς ψυχοπαθείς της μεγάλης οθόνης όπως ο Αλεξ στο Κουρδιστό Πορτοκάλι και ο Χάνιμπαλ Λέκτερ στη «Σιωπή των Αμνών» να είχαν ιδιαίτερη προτίμηση στην κλασική μουσική, οι ψυχοπαθείς όμως της πραγματικής ζωής φαίνεται πως έχουν άλλες προτιμήσεις.«Η μουσική και ο ρυθμός βρίσκουν το δρόμο τους προς τα πιο απόκρυφα μέρη της ψυχής», έλεγε ο αρχαίος έλληνας φιλόσοφος Πλάτωνας. Μερικές εκατοντάδες χρόνια μετά η επιστήμη επιχειρεί μια νέα προσέγγιση: ερευνητές από το Πανεπιστήμο της Νέας Υόρκης έρχονται να συνδέσουν τις μουσικές προτιμήσεις ενός ανθρώπου με τις τάσεις ψυχοπάθειας.Νέα μελέτη η οποία περιελάμβανε 200 άτομα και 260 τραγούδια διαφόρων ειδών, έδειξε ότι τα άτομα με χαρακτηριστικά ψυχοπάθειας έδειξαν μια σαφή προτίμηση σε τραγούδια R&B και ραπ, όπως το «No Diggity» των Μπλακστριτ ή το «Lose Yourself» του Εμινεμ.Από την άλλη, τα άτομα με πιο ήπιες τάσεις ψυχοπάθειας, έδειξαν σαφή προτίμηση σε τραγούδια όπως το «My Sharona» των The Knack και το «Titanium των David Guetta και Sia.Σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα Guardian, απώτερος στόχος των επιστημόνων είναι να διαπιστώσουν σε μεγαλύτερο δείγμα εθελοντών αν πράγματι τα χαρακτηριστικά ψυχοπάθειας συνδέονται με συγκεκριμένες μουσικές προτιμήσεις και, σε δεύτερη φάση, αν αυτό επιβεβαιωθεί, να διαμορφώσουν συγκεκριμένες λίστες με τραγούδια ως «εργαλείο» για τον εντοπισμό των ψυχοπαθών. «Αντίθετα με την εικόνα που βλέπουμε στα ΜΜΕ, οι ψυχοπαθείς δεν είναι ούτε κατά συρροή δολοφόνοι ούτε κυκλοφορούν με το τσεκούρι στο χέρι. Δεν είναι σαν τον Τζόκερ στο Μπάτμαν. Μπορεί να δουλεύουν δίπλα σου και καταφέρουν να ενσωματωθούν πολύ καλά» αναφέρει στην βρετανική εφημερίδα o επικεφαλής της έρευνας Pascal Wallisch .Να σημειωθεί ότι τα δύο τραγούδια που αναφέρθηκαν παραπάνω, No Diggity και Lose Yourself, ήταν μεν αντιπροσωπευτικά των ψυχοπαθών, ωστόσο ο Pascal Wallisch επισημαίνει ότι κάποια άλλα ήταν ακόμη πιο αντιπροσωπευτικά, όμως δεν τα αποκαλύπτει για να μην επηρεάσει τα αποτελέσματα μελλοντικών ερευνών.