Η λεύκη είναι μια αυτοάνοση δερματική ασθένεια που προκαλεί λευκά στίγματα σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος. Σε αρκετά μέρη του κόσμου θεωρείται ντροπή ενώ η κοινωνική απόρριψη είναι τόσο μεγάλη που αρκετοί πάσχοντες από λεύκη βιώνουν και κατάθλιψη. Ο Michael Jackson είχε διαγνωστεί με τη νόσο, εξ ου και οι κάποιες στιλιστικές του εκκεντρικότητες, όπως τα γάντια και το βαρύ make up. «Μερικοί νιώθουν τέτοια ντροπή που αρνούνται να βγουν από το σπίτι, εγκαταλείπουν τη δουλειά τους και χάνουν τις σχέσεις τους», αναφέρει ο δερματολόγος John Harris, ο οποίος είναι διευθυντής κλινικής και επιστημονικού κέντρου για τη λεύκη στις Η.Π.Α. και συνεχίζει: «Η λεύκη ταλαιπωρεί περίπου 75 εκατομμύρια ανθρώπων σε όλο τον κόσμο, χωρίς να υπάρχει κάποια θεραπεία με μόνιμα αποτελέσματα. Όμως πρόσφατα, ανακαλύψαμε μια νέα, πολλά υποσχόμενη μέθοδο η οποία έδειξε να έχει μακροχρόνια δράση».
Το δέρμα έχει μνήμη
Οι γνωστές θεραπείες για τη λεύκη περιλαμβάνουν τοπικά στεροειδή και λέιζερ, τα οποία αντιστρέφουν τα συμπτώματα της λεύκης δημιουργώντας καφέ κηλίδες, σαν φακίδες γύρω από τις τρίχες. Ετσι καθώς αυξάνονται σε αριθμό και μέγεθος «γεμίζουν» τα λευκά σημεία με το κανονικό χρώμα δέρματος.
H θεραπεία χρειάζεται περίπου δυο χρόνια για να ολοκληρωθεί, ανάλογα με την περιοχή του σώματος και την έκτασή της. Ωστόσο τα αποτελέσματά της είναι παροδικά, αφού η λεύκη μπορεί να επανεμφανιστεί σε λιγότερο από έναν χρόνο.
Η έρευνα
Οι επιστήμονες θέλοντας να εξακριβώσουν τις αιτίες επανεμφάνισής της ανακάλυψαν ότι όταν το σώμα έχει να αντιμετωπίσει μία μόλυνση, μια εξωτερική επίθεση από ιό, παράγει κύτταρα που καταστρέφουν τα μελανοκύτταρα (σ.σ. τα μελανοκύτταρα παράγουν το χρώμα του δέρματος). Αυτά ονομάζονται ρυθμιστικά Τ – κύτταρα, τα οποία φαίνεται ότι συγκρατούν τις συγκεκριμένες πληροφορίες και λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο ακόμα και όταν η εξωτερική απειλή παύει να υπάρχει.
Η νέα θεραπεία που σβήνει τη «μνήμη» του δέρματος
Οι επιστήμονες κατάφεραν να απομονώσουν τα ρυθμιστικά Τ- κύτταρα που ευθύνονται για την πάθηση και να τα αναλύσουν σε βάθος. Κατέληξαν στο ότι χρειάζονται μία ειδική πρωτεϊνη, την IL-15, για να επιβιώσουν. Ετσι συνέθεσαν ένα κοκτέιλ από αντισώματα τα οποία μπλοκάρουν τη διάδραση της πρωτεϊνης με τα ρυθμιστικά T-κύτταρα. Επειτα από μερικές βδομάδες η θεραπεία «έσβησε» τη μνήμη των συγκεκριμένων κυττάρων και το δέρμα άρχισε πάλι να παίρνει χρώμα.
Ωστόσο όλα τα πειράματα έγιναν σε ποντίκια και οι δερματολόγοι ευελπιστούν ότι το επόμενο καλοκαίρι η θεραπεία θα αρχίσει να εφαρμόζεται κανονικά και με ασφάλεια στους ανθρώπους.