Η ατμοσφαιρική ρύπανση κάνει τους ανθρώπους πιο αδρανείς, αποκαλύπτει νέα έρευνα από το Ηνωμένο Βασίλειο που δημοσιεύθηκε στο Journal of Public Health.

Σύμφωνα με ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Leicester, εξέτασαν πώς τα επίπεδα ρύπανσης επηρεάζουν τη σωματική δραστηριότητα και την τάση αδράνειας και διαπίστωσαν ότι τα τρέχοντα επίπεδα ρύπανσης στη χώρα «κλέβουν» 22 λεπτά σωματικής δραστηριότητας από τους Βρετανούς την ημέρα.

Επιπλέον, αναφέρουν ότι μακροχρόνια έκθεση στα τρέχοντα επίπεδα ρύπανσης οδηγούν σε αύξηση του χρόνου που περνούν οι κάτοικοι αδρανείς καθημερινά – δηλαδή ο χρόνος που περνούν καθιστοί, ξαπλωμένοι ή όρθιοι χωρίς να κινούνται.

Ανησυχητικό είναι, επίσης, το γεγονός ότι η ρύπανση θα μπορούσε να επηρεάζει τη θέληση ή την ικανότητα άσκησης και την ικανοποίηση που προκύπτει από αυτήν.

Ως αποτέλεσμα οι άνθρωποι παγιδεύονται σε έναν φαύλο κύκλο καθιστικής ζωής που αυξάνει τον κίνδυνο χρόνιων ασθενειών όπως η παχυσαρκία, ο διαβήτης τύπου 2 και τα καρδιαγγειακά νοσήματα, ενώ ο κίνδυνος πρόωρου θανάτου αυξάνεται όσο κάθεστε.

Παράλληλα, Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εκτιμά ότι, σε παγκόσμιο επίπεδο, η ατμοσφαιρική ρύπανση ευθύνεται για περίπου 7 εκατομμύρια πρόωρους θανάτους ετησίως από ισχαιμική καρδιακή νόσο, εγκεφαλικό επεισόδιο, χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια και καρκίνο του πνεύμονα, αλλά και από οξείες αναπνευστικές λοιμώξεις όπως η πνευμονία

Η μελέτη

Οι ερευνητές ανέλυσαν στοιχεία 644 ανθρώπων με κίνδυνο διαβήτη τύπου 2, που ήταν μέρος προγράμματος που ενθάρρυνε τη σωματική δραστηριότητα μέσω περπατήματος.

Οι συμμετέχοντες φορούσαν επιταχυνσιόμετρα γύρω από τη μέση για 7 συνεχόμενες ημέρες ώστε να παρακολουθηθεί η σωματική δραστηριότητα και οι περίοδοι αδράνειας σε 3 χρόνια.

Η έρευνα συνέκρινε τα ετήσια μέσα επίπεδα κοινών ρύπων με ετήσιες αλλαγές στον χρόνο αδράνειας.

Ο Dr. Goldney δήλωσε ότι ενώ δεν φάνηκε σχέση μεταξύ ρύπων και αλλαγών στη σωματική δραστηριότητα ή με τον αριθμό των βημάτων, υπήρχε σαφής συσχετισμός με αύξηση της αδράνειας.

Για παράδειγμα, αύξηση 1 μgm−3 στη συγκέντρωση διοξειδίου του αζώτου στην ατμόσφαιρα συτσχετιζόταν με αύξηση του χρόνου καθιστικής ζωής κατά περίπου 1,52 λεπτά την ημέρα σε ετήσια βάση.

Σε ορισμένα περιστατικά η υψηλή έκθεση σε διοξείδιο του αζώτου συνδεόταν με έως 22 επιπλέον λεπτά αδράνειας την ημέρα.