Είναι σύνηθες για όσους ζουν με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή (ΙΨΔ) ή Obsessive–compulsive disorder (OCD) να οργανώνουν το σπίτι και το πρόγραμμά τους με πολύ συγκεκριμένο τρόπο – όμως, οποιαδήποτε ανατροπή της καθορισμένης ρουτίνας τους πυροδοτεί μεγάλο άγχος και αναστάτωση, γεγονός που υπονομεύει την ποιότητα ζωής τους.

Τώρα, ερευνητές από τη Σουηδία λένε ότι όσοι ζουν με ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή – εκτός από χαμηλότερη ποιότητα ζωής – μπορεί, επίσης, να έχουν και αυξημένο κίνδυνο θανάτου.

Σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύθηκε στη Βρετανική Ιατρική Επιθεώρηση, η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή ορίζεται ως αγωνιώδη, καταστροφικά μοτίβα σκέψης και φόβοι (ιδεοληψίες) που συνδέονται με επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές ή «τελετουργίες» (καταναγκασμοί) – π.χ. το υπερβολικό πλύσιμο των χεριών ή ο συνεχής έλεγχος ότι η εξώπορτα είναι ασφαλισμένη.

Ο μέσος όρος ηλικίας των συμμετεχόντων τη στιγμή της διάγνωσης ήταν τα 27 έτη. Οι συγγραφείς της μελέτης παρακολούθησαν του συμμετέχοντες για μια περίοδο 8 ετών μεταξύ Ιανουαρίου του 1973 και Δεκεμβρίου του 2020.

Ακόμη και μετά την προσαρμογή για πολυάριθμους πρόσθετους, δυνητικά επιδραστικούς παράγοντες, όπως το έτος γέννησης, το φύλο, η κομητεία, η μεταναστευτική κατάσταση, η εκπαίδευση και το οικογενειακό εισόδημα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα άτομα με ΙΨΔ εμφάνιζαν 82% αυξημένο κίνδυνο θανάτου από οποιαδήποτε αιτία – 31% αυξημένος κίνδυνος για τις φυσικές και τριπλάσιος κίνδυνος για τις αφύσικες αιτίες θανάτου.

Όσον αφορά τις φυσικές αιτίες θανάτου, τα άτομα με ΙΨΔ εμφάνισαν αυξημένο κίνδυνο λόγω ασθενειών του αναπνευστικού συστήματος (73%), ψυχικών και συμπεριφορικών διαταραχών (58%), ασθενειών του ουρογεννητικού συστήματος (55%), ενδοκρινικών, διατροφικών και μεταβολικών ασθενειών (47%), ασθενειών του κυκλοφορικού συστήματος (33%), του νευρικού συστήματος (21%) και του πεπτικού συστήματος (20%).

Όσον αφορά τα αφύσικα αίτια, η αυτοκτονία παρουσίασε τον υψηλότερο κίνδυνο θανάτου (σχεδόν πενταπλάσιος κίνδυνος), με τα ατυχήματα να κατατάσσονται στη δεύτερη θέση (92% αυξημένος κίνδυνος).

«Είναι ζωτικής σημασίας να εφαρμοστούν καλύτερες στρατηγικές επιτήρησης, πρόληψης και έγκαιρης παρέμβασης», τονίζει η ερευνητική ομάδα σε δελτίο τύπου.

Προσοχή

Όλοι μας λίγο – πολύ κάποια στιγμή έχουμε συλλάβει τον εαυτό μας να «παραλογίζεται» ή να σκέφτεται εμμονικά κάτι αγχωτικό ή και δυσάρεστο προσπαθώντας να βρει τρόπο να το προλάβει ή να το αποφύγει.

Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε κάποιες συγκεκριμένες ιδέες και τρόπους να κάνουμε κάποια πράγματα ή να εκτελούμε εργασίες στην καθημερινή μας ζωή, αυτό φυσικά διαφέρει πολύ από την ΙΔΨ.

Αν για οποιονδήποτε λόγο αισθάνεσθε ότι δεν έχετε τον έλεγχο των σκέψεων και των συμπεριφορών σας, μη διστάσετε να απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό για να ζητήσετε βοήθεια.