Τι θα λέγατε, πριν από μερικά χρόνια, αν κάποιος σας μιλούσε για ένα ρομπότ που επιπλέει και… τρώγεται; Σίγουρα θα αμφιβάλλατε για την ύπαρξή του και θα πιστεύατε ότι μιλάει για ταινία επιστημονικής φαντασίας. Νέα έρευνα έρχεται να αποδείξει ότι κάτι τέτοιο υπάρχει και μπορεί να ωφελήσει σημαντικά το περιβάλλον.
Σύμφωνα με την πρόσφατη μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Nature Communications, επιστήμονες δημιούργησαν ένα βρώσιμο ρομπότ, χρησιμοποιώντας έναν συνδυασμό βιοδιασπώμενου καυσίμου και της τάσης επιφάνειας του νερού, για να κινείται στην επιφάνειά του.
Αυτό το ρομπότ είναι φιλικό προς το περιβάλλον, αφού είναι σχεδιασμένο για να αποτελεί μία ασφαλή και θρεπτική εναλλακτική λύση στα συμβατικά συστήματα περιβαλλοντικής παρακολούθησης, αναφέρει η έρευνα.
Τι είναι το φαινόμενο Μαρανγκόνι
Έχει το σχήμα βάρκας και αξιοποιεί το φαινόμενο Μαρανγκόνι, το ίδιο φαινόμενο που χρησιμοποιούν ορισμένα υδρόβια έντομα για να κινούνται στην επιφάνεια του νερού.
Πρόκειται για ένα φαινόμενο μεταφοράς μάζας μεταξύ δύο υγρών, λόγω των διαφορών στην επιφανειακή τάση. Αυτές οι διαφορές προκαλούν ροή στον υγρό, που μπορεί να είναι σημαντική σε διάφορες διεργασίες.
Ο έξυπνος σχεδιασμός του ρομπότ δεν είναι μόνο αποδοτικός, επιτρέποντας στα ρομπότ να κινούνται ελεύθερα στην επιφάνεια του νερού για αρκετά λεπτά, αλλά και εντελώς μη τοξικός και βιοδιασπώμενος.
Η ομάδα των ερευνητών επισημαίνει ότι ναι μεν η ανάπτυξη μικρορομπότ για κολύμβηση σε φυσικά περιβάλλοντα έχει προχωρήσει ραγδαία, όμως κατά κύριο λόγο αυτά βασίζονται συνήθως σε υλικά που δημιουργούν προβλήματα σε ευαίσθητα οικοσυστήματα.
Στην έρευνα φαίνεται πώς αυτά τα υλικά μπορούν να αντικατασταθούν από πλήρως βιοδιασπώμενα και βρώσιμα συστατικά, κάτι που θα έχει πολλαπλά οφέλη για το περιβάλλον.
Κίνηση – έμπνευση από τη φύση
Το ρομπότ αυτό είναι σχεδιασμένο, ώστε να μην επιβαρύνει την υδρόβια ζωή, αντίθετα, μπορεί και να την ωφελήσει. Για να ενισχύσουν τη δομή του εξωτερικού περιβλήματός του, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τροφή για ψάρια με 30% υψηλότερη περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη και 8% χαμηλότερη σε λιπαρά από τις τροφές του εμπορίου.
Έτσι, το ρομπότ μπορεί στο τέλος της «ζωής» του να καταναλωθεί ως τροφή από την υδρόβια πανίδα, όπως συμβαίνει και με τα οργανικά σώματα στη φύση.
Σύμφωνα με τους μελετητές, κάθε συσκευή θα μπορούσε να εξοπλιστεί με βιοδιασπώμενους αισθητήρες για την καταγραφή περιβαλλοντικών δεδομένων όπως το pH του νερού, η θερμοκρασία, οι ρύποι και η παρουσία μικροοργανισμών.
Οι επιστήμονες διασκόρπισαν τα ρομπότ στην επιφάνεια του νερού και οι κινήσεις τους προσομοίαζαν αυτές των εντόμων, γεγονός που τα καθιστά ιδανικά οχήματα για παράδοση θρεπτικών συστατικών ή φαρμάκων σε ψάρια.
Οι ερευνητές μάλιστα υποθέτουν ότι τα ρομπότ θα μπορούσαν να ενισχύσουν ακόμη και την πνευματική ανάπτυξη των ψαριών – κατοικίδιων, αλλά απαιτείται περαιτέρω έρευνα.
Αυτή η εργασία είναι εξαιρετικά σημαντική, καθώς αποτελεί την τελευταία καινοτομία στο αναδυόμενο πεδίο της βρώσιμης ρομποτικής.
