Σε πρόσφατη έρευνα, οι επιστήμονες παρακολούθησαν περίπου 600 ασθενείς οι οποίοι είχαν εμφανίσει καρδιακά συμπτώματα, όπως πόνο στο στήθος, και διαπίστωσαν ότι όσοι κινούνταν λίγο περισσότερο κάθε μέρα βελτίωναν σημαντικά τις πιθανότητες επιβίωσής τους, μειώνοντας τον κίνδυνο ενός θανατηφόρου επεισοδίου. Συγκεκριμένα, όσοι αντικατέστησαν μέρος του χρόνου που περνούσαν καθιστοί με δραστηριότητες όπως το περπάτημα ή το καθάρισμα, μείωσαν τον κίνδυνο καρδιαγγειακής κρίσης κατά 50%. Για εκείνους που έκαναν πιο έντονη άσκηση, όπως τρέξιμο, ο κίνδυνος μειώθηκε περισσότερο — κατά 61%.
Ακόμη και η αντικατάσταση 30 λεπτών καθιστικής δραστηριότητας με ύπνο βρέθηκε να έχει θετικά αποτελέσματα, μειώνοντας τον κίνδυνο επίσκεψης στα επείγοντα ή θανάτου σχεδόν κατά ένα έκτο.
Συνολικά, η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ότι όσοι κινούνταν λιγότερο κατά τη διάρκεια 30 ημερών, είχαν δυόμισι φορές μεγαλύτερο κίνδυνο θανάτου μέσα στον επόμενο χρόνο, σε σύγκριση με τους πιο δραστήριους ασθενείς.
Οι ερευνητές τόνισαν ότι τα αποτελέσματα υπογραμμίζουν τη σημασία του να «καθόμαστε λιγότερο και να κινούμαστε περισσότερο», τόσο για τα άτομα με καρδιακά προβλήματα όσο και για τον γενικό πληθυσμό.
Παράλληλα, άλλη πρόσφατη έρευνα διαπίστωσε ότι η παρατεταμένη καθιστική ζωή μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο εμφάνισης Αλτσχάιμερ, ανεξάρτητα από το πόση άσκηση κάνει κανείς.
Η καθηγήτρια Μπέθανι Γκιμπς, ειδικός στην επιδημιολογία και τη βιοστατιστική στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου της Δυτικής Βιρτζίνια, δήλωσε ότι η νέα έρευνα αναδεικνύει τη σημασία ακόμη και των σύντομων στιγμών φυσικής δραστηριότητας.
«Η αντικατάσταση του καθιστικού χρόνου με ελαφριάς έντασης δραστηριότητες, όπως η τακτοποίηση του σπιτιού ή ένας χαλαρός περίπατος, ήταν σχεδόν εξίσου ωφέλιμη με δραστηριότητες μέτριας έως υψηλής έντασης, όπως η ποδηλασία ή η αεροβική άσκηση», ανέφερε.
«Αυτά τα ευρήματα δείχνουν ότι το να κάθεται κανείς λιγότερο και να κάνει οτιδήποτε άλλο—όπως μαγείρεμα, παιχνίδι με τον σκύλο, κηπουρική κ.λπ.—βοηθά στο να παραμείνει πιο υγιής».
Ο φυσιολόγος άσκησης και κύριος συγγραφέας της μελέτης, Κιθ Ντίαζ, από το Columbia University Medical Center στη Νέα Υόρκη, πρόσθεσε:
«Η μελέτη μας δείχνει ότι δεν χρειάζεται κάποιος/α να αρχίσει να τρέχει μαραθωνίους μετά από ένα καρδιαγγειακό επεισόδιο για να δει οφέλη. Το να κάθεσαι λιγότερο και να κινείσαι ή να κοιμάσαι λίγο περισσότερο μπορεί πραγματικά να κάνει τη διαφορά».
Αναλυτικά η έρευνα
Για τις ανάγκες της μελέτης, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Circulation: Cardiovascular Quality and Outcomes, η ερευνητική ομάδα ανέλυσε δεδομένα από 609 ασθενείς. Όλοι οι ασθενείς είχαν επισκεφθεί το Columbia University Irving Medical Center στη Νέα Υόρκη με συμπτώματα εμφράγματος, όπως πόνο στο στήθος, μεταξύ 2016 και 2020. Η μέση ηλικία των συμμετεχόντων ήταν τα 62 έτη και η κατανομή ανά φύλο ήταν σχεδόν ίση.
Μετά την έξοδό τους από το νοσοκομείο, οι ασθενείς έλαβαν ένα ρολόι που παρακολουθούσε τα επίπεδα δραστηριότητάς τους για τις επόμενες 30 ημέρες. Οι επιστήμονες ακολούθησαν την πορεία των ασθενών έναν χρόνο μετά την αρχική εμφάνιση των συμπτωμάτων τους.
Στο τέλος της μελέτης, σχεδόν ένας στους δέκα ασθενείς (50 άτομα) είχαν πεθάνει αλλά οι συγγραφείς δεν ανέφεραν με ακρίβεια από ποια αιτία.
Τα δεδομένα από τους πιο δραστήριους συμμετέχοντες έδειξαν ότι, κατά μέσο όρο, ασκούνταν κάνοντας ελαφριά φυσική δραστηριότητα (όπως περπάτημα) για 144 λεπτά την ημέρα, έκαναν 25 λεπτά μέτριας έως υψηλής έντασης άσκηση (όπως τρέξιμο), κοιμούνταν περίπου οκτώμισι ώρες και περνούσαν σχεδόν 12 ώρες σε καθιστική κατάσταση.
Αντίθετα, οι λιγότερο δραστήριοι ασθενείς περνούσαν σχεδόν 16 ώρες καθιστοί, αφιέρωναν μόλις 82 λεπτά σε ελαφριά άσκηση, λιγότερο από τρία λεπτά σε άσκηση μέτριας ή υψηλής έντασης και κοιμούνταν περίπου έξιμισι ώρες κατά μέσο όρο.
Η μελέτη είχε ορισμένους περιορισμούς, τους οποίους οι συγγραφείς αναγνώρισαν:
Πρώτον, δεν συλλέχθηκαν δημογραφικά δεδομένα όπως η οικονομική κατάσταση των ασθενών ή η περιοχή κατοικίας τους — παράγοντες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τα ποσοστά επιβίωσης.
Δεύτερον, τα ρολόγια δραστηριότητας φορέθηκαν μόνο για περίπου 30 ημέρες, κάτι που σημαίνει ότι αλλαγές στα επίπεδα φυσικής δραστηριότητας μετά από αυτό το διάστημα δεν καταγράφηκαν.
Παρόλα αυτά, η άσκηση, οποιασδήποτε μορφής, είναι γνωστό ότι βοηθά στη διατήρηση της υγείας της καρδιάς. Η καρδιά είναι ένας μυς και, όπως οι μύες στα χέρια και τα πόδια μας, γίνεται πιο δυνατή με την άσκηση. Μια πιο δυνατή καρδιά μπορεί να αντλεί αίμα πιο αποτελεσματικά, βοηθώντας στη διατήρηση χαμηλών επιπέδων χοληστερόλης και αρτηριακής πίεσης.
Ο Ντίαζ πρόσθεσε ότι οι ερευνητές εξεπλάγησαν ιδιαίτερα από το γεγονός ότι η αντικατάσταση της καθιστικής δραστηριότητας με ύπνο είχε τόσο σημαντικό αντίκτυπο στην υγεία.
«Ο ύπνος είναι μια επανορθωτική συμπεριφορά που βοηθά το σώμα και το μυαλό να ανακάμψουν, κάτι που είναι ιδιαίτερα σημαντικό μετά από ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας», δήλωσε.
