Η άσκηση έχει πολλά και σημαντικά οφέλη για τον οργανισμό μας και την ψυχική μας υγεία, με νέα έρευνα να τη θεωρεί ικανή να αυξήσει ακόμη και τα ποσοστά επιβίωσης σε ασθενείς με καρκίνο του παχέος εντέρου.
Σύμφωνα με την εν λόγω έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό New England Journal of Medicine, ένα πρόγραμμα άσκησης διάρκειας τριών ετών βελτίωσε σημαντικά την επιβίωση ασθενών με καρκίνο του παχέος εντέρου και μείωσε την πιθανότητα υποτροπής της νόσου. Η πρωτοποριακή διεθνής έρευνα κατέληξε σε δεδομένα που συγκρίνονται με την αποτελεσματικότητα κάποιων φαρμάκων που παίρνουν άνθρωποι που νοσούν.
Αυτό το εύρημα οδήγησε τους ειδικούς να επισημάνουν πως τα αντικαρκινικά κέντρα και οι ασφαλιστικοί οργανισμοί θα πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο η καθοδήγηση για άσκηση να αποτελέσει βασική φροντίδα για τους επιζώντες του καρκίνου του παχέος εντέρου. Μέχρι τότε, βέβαια, σημειώνουν ότι οι ασθενείς θα μπορούσαν να αυξήσουν τη σωματική τους δραστηριότητα μετά από τη θεραπεία, γνωρίζοντας ότι με τον τρόπο αυτό συμβάλλουν ενεργά στην πρόληψη της υποτροπής.
Αυτή η εξαιρετικά συναρπαστική μελέτη είναι η πρώτη δοκιμή που δείχνει μείωση στις υποτροπές από τη νόσο και βελτίωση της επιβίωσης, αποκλειστικά και μόνο λόγω της άσκησης. Μέχρι τώρα, τα δεδομένα βασίζονταν κυρίως σε συγκρίσεις μεταξύ δραστήριων ανθρώπων και ανθρώπων που έκαναν περισσότερο καθιστική ζωή, κάτι που δεν αποδεικνύει αιτιώδη σχέση.
Η νέα μελέτη διεξήχθη σε Καναδά, Αυστραλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ισραήλ και ΗΠΑ και συνέκρινε άτομα που επιλέχθηκαν τυχαία να ακολουθήσουν πρόγραμμα άσκησης με άλλα άτομα που απλώς έλαβαν ένα εκπαιδευτικό φυλλάδιο. Τα ευρήματα παρουσιάστηκαν στην ετήσια συνάντηση της ASCO στο Σικάγο.
Άσκηση και επιβίωση από καρκίνο
Οι ερευνητές παρακολούθησαν 889 ασθενείς με θεραπεύσιμο καρκίνο του παχέος εντέρου, οι οποία είχαν ολοκληρώσει χημειοθεραπεία. Οι μισοί έλαβαν πληροφορίες για διατροφή και άσκηση, ενώ οι υπόλοιποι συνεργάστηκαν με έναν προπονητή, με συνεδρίες κάθε δύο εβδομάδες για έναν χρόνο και στη συνέχεια με μηνιαίες για δύο χρόνια.
Οι προπονητές βοήθησαν τους συμμετέχοντες να βρουν τρόπους να δραστηριοποιηθούν. Πολλοί, επέλεξαν να περπατούν περίπου 45 λεπτά αρκετές φορές την εβδομάδα. Μετά από οκτώ χρόνια, όσοι συμμετείχαν στο οργανωμένο πρόγραμμα άσκησης ήταν πράγματι πιο δραστήριοι. Μπορεί να είχαν κάποιες μυϊκές καταπονήσεις και παρόμοια μικροπροβλήματα, όμως παρουσίασαν:
- 28% λιγότερες υποτροπές του καρκίνου
- 37% λιγότερους θανάτους από οποιαδήποτε αιτία
Σύμφωνα με τους ερευνητές, η εν λόγω παρέμβαση που βασίζεται στην άσκηση βοηθά τους ανθρώπους να νιώσουν καλύτερα, να έχουν λιγότερες υποτροπές και να ζουν περισσότερο.
Επίσης, οι μελετητές έχουν συλλέξει δείγματα αίματος από τους συμμετέχοντες για να διερευνήσουν πώς ακριβώς η άσκηση επηρεάζει την πρόληψη του καρκίνου, πιθανώς μέσω της ενίσχυσης του ανοσοποιητικού ή της καλύτερης ρύθμισης της ινσουλίνης.
Σίγουρα δεν είναι εύκολο για όλους να αρχίσουν να ασκούνται, όμως αυτό το είδος αλλαγής συμπεριφοράς μπορεί να επιτευχθεί όταν οι άνθρωποι πιστεύουν στα οφέλη, όταν βρίσκουν τρόπους να κάνουν τη διαδικασία ευχάριστη και όταν υπάρχει κοινωνική διάσταση. Οι ασθενείς με καρκίνο έχουν πλέον έναν επιπλέον λόγο να παραμείνουν κινητοποιημένοι.
