Ο πόνος αποτελεί σημαντική φυσιολογική αντίδραση των ζωντανών οργανισμών, που συνήθως εκδηλώνεται εξαιτίας βλάβης των ιστών.
Παρόλα αυτά, ο πόνος μπορεί να εκδηλωθεί και με πολλές δυσάρεστες εκφράσεις των αισθήσεων ή των συναισθημάτων.
Πολλές μελέτες αναφέρουν ότι το συναισθηματικό ή ψυχολογικό στρες ενισχύει τον πόνο. Επιπλέον, ποντίκια τα οποία ζουν με άλλα ποντίκια που βιώνουν φλεγμονώδη πόνο, εμφανίζουν ένα «φαινόμενο θεατή» με αυξημένη ευαισθησία στον πόνο ή «υπεραλγησία». Ωστόσο, οι επιδράσεις που σηματοδοτούν τη μετάδοση του κοινωνικού πόνου, παραμένουν ασαφείς.
Τα τρωκτικά εκπέμπουν υπερηχητικές φωνές με τη μορφή υψίσυχνων τσιριγμών ως ανταπόκριση σε διάφορα ερεθίσματα, όπως ο πόνος σε συχνότητες που μπορεί να ακούγονται από τον άνθρωπο ή σε υπερηχητικές.
Πρόσφατα, μια ομάδα ερευνητών με επικεφαλής την Επίκουρη Καθηγήτρια Σατόκα Κασάι από το Τμήμα Φαρμακευτικής του Πανεπιστημίου Επιστημών του Τόκιο στην Ιαπωνία, διεξήγαγε μια σειρά πειραμάτων για να κατανοήσει πώς οι υπερηχητικές φωνές που εκπέμπονται από ποντίκια ως ανταπόκριση σε ερεθίσματα πόνου επηρεάζουν τα άλλα ποντίκια. Τη μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό PLOS One, συνυπέγραψαν ο Καθηγητής Σατόρου Μιγιαζάκι, ο Καθηγητής Ακιγιόσι Σάιτο, ο εκλιπών Καθηγητής Σατόσι Ιριγιάμα και ο Καθηγητής Καζούμι Γιοσιζάουα, από το ίδιο Πανεπιστήμιο.
Αναφερόμενη στα ευρήματά τους, η επίκουρη καθηγήτρια Κασάι, εξήγησε: «Σε αυτή τη μελέτη, καταδεικνύουμε για πρώτη φορά ότι οι υπερηχητικές φωνές που εκπέμπονται από ποντίκια ως ανταπόκριση σε ερεθίσματα πόνου, προκαλούν τη συναισθηματική μετάδοση και υπεραλγησία σε άλλα ποντίκια. Αυτά τα ποντίκια εμφανίζουν υπερευαισθησία που προκύπτει χωρίς τραυματισμό ή άμεση επώδυνη διέγερση, αλλά αντίθετα προκαλείται από έκθεση σε ηχητικό στρες».
Οι ερευνητές κατέγραψαν και εξήγαν το υπερηχητικό εύρος από επιφωνήματα στρες που εξέπεμπαν τα ποντίκια που βίωναν πόνο. Στη συνέχεια, σε ένα ηχομονωμένο κουτί χωρίς άλλα εξωτερικά ερεθίσματα ή παράγοντες στρες έβαλαν ποντίκια που δεν πονούσαν και τα εξέθεσαν στο ηχητικό στρες. Στη συνέχεια, αξιολόγησαν τη μηχανική ευαισθησία και την ευαισθησία αφής των ποντικιών χρησιμοποιώντας νημάτια von Frey διαφορετικής ακαμψίας για να μετρήσουν το όριο που προκαλεί την αντίδραση των ζώων να «μαζεύουν» το πίσω πόδι τους στον πόνο. Η έκθεση σε ηχητικό στρες οδήγησε σε υπεραλγησία, η οποία μετρήθηκε με τη μείωση του ορίου που «μαζεύεται» το πόδι.
Και γονιδιακή η επίπτωση
Επιπλέον, για να διευκρινιστούν οι μοριακοί μηχανισμοί που διέπουν την υπεραλγησία που προκαλείται από ηχητικό στρες, οι ερευνητές πραγματοποίησαν μια ανάλυση μικροσυστοιχιών, μια τεχνική που χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση της γονιδιακής έκφρασης.
Διαπίστωσαν ότι η έκθεση σε ηχητικό στρες οδήγησε στην ανοδική ρύθμιση 444 γονιδίων (ιδιαίτερα της συνθάσης 2 της προσταγλανδίνης-ενδοϋπεροξειδάσης και του υποδοχέα χημειοκίνης 1 του μοτίβου C-X-C) και στην καθοδική ρύθμιση 231 γονιδίων στον εγκεφαλικό ιστό σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου. Επιπλέον, η ανάλυση λειτουργικών και μοριακών οδών αποκάλυψε ότι τα διαφορικά εκφραζόμενα γονίδια σχετίζονταν με την φλεγμονώδη και λιποπολυσακχαριτική απόκριση και την οδό σηματοδότησης του παράγοντα νέκρωσης όγκου, υποδηλώνοντας τον πιθανό ρόλο τους στην υπεραλγησία που προκαλείται από το ηχητικό στρες.
Η θεραπεία με αντιφλεγμονώδεις (αναλγητικούς) παράγοντες μετά από έκθεση σε ηχητικό στρες κατέστειλε σημαντικά τις αντιδράσεις στον πόνο. Επιπλέον, η έκθεση σε ηχητικό στρες παρέτεινε τον πόνο σε ένα ποντίκι με φλεγμονή. Αντίθετα, η θεραπεία με αντιφλεγμονώδεις παράγοντες εξασθένησε τις αντιδράσεις στον πόνο που επιδεινώθηκαν από το ηχητικό στρες σε ποντίκια με αυξημένη φλεγμονή, επιβεβαιώνοντας έτσι την αποδεδειγμένη συσχέτιση μεταξύ ηχητικού στρες, φλεγμονής και πόνου.
Συνολικά, αυτά τα ευρήματα ρίχνουν φως στο πώς το ηχητικό στρες μπορεί να προκαλέσει υπεραλγησία και να επιδεινώσει τη φλεγμονή και τις αντιδράσεις στον πόνο.
Στην παρούσα μελέτη, ποντίκια εκτέθηκαν αποκλειστικά σε ηχητικό στρες απουσία άλλων αισθητηριακών ερεθισμάτων όπως η όραση, η όσφρηση ή η επαφή, γεγονός που υποδηλώνει ότι η μεταφορά κοινωνικού πόνου μπορεί να συμβεί μόνο μέσω της έκθεσης στον ήχο.
Αυτά τα αποτελέσματα υπογραμμίζουν την επίδραση κοινωνικών ή περιβαλλοντικών παραγόντων στον χρόνιο πόνο ή στον επίμονο πόνο που σχετίζεται με το στρες. Απαιτούνται πρόσθετες μελέτες για να κατανοηθεί πώς διαφορετικοί ήχοι που αντανακλούν διαφορετικές νοητικές ή συναισθηματικές καταστάσεις επηρεάζουν τις αντιδράσεις στον πόνο σε διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου.
Παρ’ όλα αυτά, αυτά τα ευρήματα υπογραμμίζουν τη σημασία του ιατρικού περιβάλλοντος χωρίς στρεσογόνους ήχους που μπορούν να προκαλέσουν φλεγμονή στον εγκέφαλο και να επιδεινώσουν τον πόνο ή να επιβραδύνουν την ανάρρωση. Επιπλέον, η μελέτη ανοίγει το δρόμο για την εξερεύνηση των νευροφλεγμονωδών μηχανισμών που προκαλούνται από υπερήχους και εμπλέκονται στην αντίληψη του πόνου και τη διαμόρφωση του πόνου χρησιμοποιώντας την έκθεση σε υπερήχους.
Η επίκουρη καθηγήτρια Κασάι κατέληξε λέγοντας ότι: «Εκτός από την πρόκληση φλεγμονής στον εγκέφαλο που οδηγεί σε υπεραλγησία, το ηχητικό στρες επιδεινώνει επίσης τον φλεγμονώδη πόνο και μπορεί να επηρεάσει τις θεραπείες ανακούφισης του πόνου. Η έρευνά μας μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση της κατανόησης του πόνου που σχετίζεται με το στρες και να καθοδηγήσει την ανάπτυξη νέων, επιστημονικά τεκμηριωμένων στρατηγικών θεραπείας διαχείρισης του πόνου». Συνολικά, αυτά τα ευρήματα παρέχουν νέες γνώσεις σχετικά με την ψυχική υγεία, την αντίληψη του πόνου και τη συναισθηματική ενσυναίσθηση, εξηγώντας γιατί ορισμένα άτομα αισθάνονται περισσότερο πόνο βλέποντας ή ακούγοντας τους άλλους να πονούν».
Πηγή: in.gr
