Το μεγαλύτερο οικοσύστημα του κόσμου βρίσκεται σε κρίση: το Μεγάλο Κοραλλιογενές Φράγμα βόρεια της Αυστραλίας έχει υποστεί το τελευταίο έτος τις μεγαλύτερες απώλειες από τότε που ξεκίνησαν οι μετρήσεις πριν από 40 χρόνια, προειδοποιεί νέα έκθεση.
Αν και ο ύφαλος έχει πληγεί το τελευταίο διάστημα από κυκλώνες και ένα είδος αστερία που τρέφεται με τους πολύποδες των κοραλλιών, η κύρια αιτία πίσω από την παρακμή είναι η κλιματική αλλαγή, ανέφερε το Αυστραλιανό Ινστιτούτο Θαλάσσιας Επιστήμης (AIMS).
H έκθεση του AIMS διαπιστώνει ότι τόσο στο βόρειο όσο και στο νότιο τμήμα του Μεγάλου Κοραλλιογενούς Φράγματος το ποσοστό κάλυψης από κοράλλια μειώθηκε κατά περίπου 30% από το 2024 ως σήμερα. Μόνο το κεντρικό τμήμα του υφάλου παρέμεινε σχετικά αλώβητο.
Αποχρωματισμός
Οι πολύποδες που παράγουν τον λευκό ασβεστολιθικό σκελετό των κοραλλιών συμβιώνουν με μονοκύτταρα φύκη που ονομάζονται ζωοξανθέλες. Σε συνθήκες υψηλής θερμοκρασίας, τα πολύχρωμα φύκη εγκαταλείπουν την αποικία, η οποία έτσι αποχρωματίζεται και μένει άσπρη σαν φάντασμα. Αν οι ζωοξανθέλες δεν επιστρέψουν σύντομα, τα κοράλλια πεθαίνουν.
Το φαινόμενο του αποχρωματισμού και η άνοδος της στάθμης των ωκεανών είναι οι βασικοί λόγοι που οι κοραλλιογενείς ύφαλοι θεωρούνται ιδιαίτερα ευάλωτοι στην κλιματική αλλαγή.
Οι κοραλλιογενείς ύφαλοι είναι τα πιο παραγωγικά θαλάσσια οικοσυστήματα, τα οποία στηρίζουν το 25% του συνόλου των θαλάσσιων ειδών. Σχεδόν ένα δισεκατομμύρια άνθρωποι εξαρτώνται από τους υφάλους για την εξεύρεση τροφής και την προστασία των ακτών τους από τη διάβρωση.
Εκτός από τις υψηλές θερμοκρασίες, τα κοράλλια της Αυστραλίας απειλούνται από τον ακανθαστερία (Acanthaster planci) που τρέφεται με πολύποδες. Οι πληθυσμοί του έχουν αυξηθεί από τη δεκαετία του 1960, ωστόσο η αυστραλιανή κυβέρνηση καταβάλλει προσπάθειες αντιμετώπισής του.
Μέχρι σήμερα έχουν θανατωθεί πάνω από 50.000 αστερίες με ενέσεις ξιδιού ή χολής βοοειδών.
*Από τον Βαγγέλη Πρατικάκη
