Η οξυτοκίνη ενισχύει τη δημιουργικότητα, αλλά μόνο για άτομα που τολμούν να πετύχουν. Τι σημαίνει αυτό; Το εξηγεί νέα μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Social Cognitive and Affective Neuroscience, σύμφωνα με την οποία η οξυτοκίνη, που συχνά ονομάζεται «ορμόνη της αγάπης», μπορεί να κάνει τους ανθρώπους πιο δημιουργικούς, αλλά μόνο αν αυτοί έχουν προσανατολισμό στην «προσέγγιση», δηλαδή αν έχουν τη φυσική τάση να αναζητούν ανταμοιβές, αντί να αποφεύγουν κινδύνους.
Ποια είναι τα άτομα με προσανατολισμό στην «προσέγγιση»
Είναι άνθρωποι που κινούνται με βάση τα κίνητρα και τις ανταμοιβές. Τους αρέσει να αναλαμβάνουν προκλήσεις και αναζητούν ευκαιρίες αντί να φοβούνται τα λάθη ή τους κινδύνους. Η σκέψη τους είναι προσανατολισμένη στο να πετύχουν κάτι, όχι στο να αποφύγουν κάτι αρνητικό. Αντίθετα, υπάρχουν τα άτομα με προσανατολισμό στην «αποφυγή», που επικεντρώνονται στην ασφάλεια και στην ελαχιστοποίηση της πιθανότητας λαθών ή τιμωρίας.
Οξυτοκίνη και δημιουργικότητα
Η ικανότητα παραγωγής νέων και χρήσιμων ιδεών, γνωστή ως δημιουργικότητα, είναι ζωτικής σημασίας για την επίλυση προβλημάτων και την καινοτομία. Οι επιστήμονες γνωρίζουν εδώ και καιρό ότι η οξυτοκίνη παίζει ρόλο στην εμπιστοσύνη και στη κοινωνική συμπεριφορά, αλλά η επίδρασή της σε υψηλότερου επιπέδου σκέψη παρέμενε ασαφής.
Προηγούμενες έρευνες είχαν υποδείξει ότι η «ορμόνη της αγάπης» μπορεί να ενισχύει την ευέλικτη σκέψη, αλλά τα αποτελέσματα ήταν ασυνεπή, πιθανώς επειδή παραβλέφθηκαν ατομικές διαφορές, ειδικά όσον αφορά στην προσωπικότητα.
Δημιουργικότητα και κίνητρα: Τι έδειξε η έρευνα
Η νέα έρευνα επικεντρώθηκε σε δύο τύπους κινήτρων. Στα άτομα με προσανατολισμό στην «προσέγγιση» και στα άτομα με προσανατολισμό στην «αποφυγή». Αυτές οι τάσεις διαμορφώνουν τον τρόπο σκέψης και αντίδρασης των ανθρώπων στις προκλήσεις.
Οι ερευνητές διεξήγαγαν τη μελέτη, με τη συμμετοχή περισσότερων από 120 ανδρών φοιτητών. Όλοι οι συμμετέχοντες ολοκλήρωσαν ένα τεστ δημιουργικότητας, που ζητά από τους ανθρώπους να βρουν ασυνήθιστες χρήσεις για καθημερινά αντικείμενα, όπως ένα κουτάλι ή μια ομπρέλα. Κάθε άτομο έλαβε είτε ρινικό σπρέι οξυτοκίνης, είτε εικονικό φάρμακο.
Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά. Η οξυτοκίνη ενίσχυσε σημαντικά τη δημιουργικότητα, μετρημένη με βάση την πρωτοτυπία και την ευελιξία των ιδεών, στους συμμετέχοντες με προσανατολισμό στην «προσέγγιση». Όσοι είχαν προσανατολισμό στην «αποφυγή» δεν παρουσίασαν βελτίωση.
Η ομάδα εξέτασε επίσης τη δραστηριότητα των εγκεφαλικών δικτύων και διαπίστωσε ότι αυτά που είναι υπεύθυνα για τη δημιουργικότητα συνεργάζονταν πολύ πιο ενεργά στην ομάδα με προσανατολισμό στην «προσέγγιση».
