Αμερικανική έρευνα -που, όμως, έως ένα βαθμό αφορά και την Ευρώπη και την Ελλάδα- δείχνει ότι η δεκαετία που πέρασε έκλεισε με παθητικό σε κάτι ιδιαίτερα υπολογίσιμο: την αλληλεγγύη μεταξύ των νεαρών ατόμων. Η έρευνα εστιάσθηκε σε φοιτητές, επειδή οι ειδικοί ήθελαν να δουν τι επιφυλάσσει το μέλλον, μιας που αυτή είναι η γενιά που «θα έρθει σταδιακά στα πράγματα» και η απερχόμενη γενεά, όπως γίνεται από αρχής κόσμου, δεν θα επηρεάζει πλέον ιδιαίτερα τις εξελίξεις. Έδωσαν, λοιπόν, τα «στάνταρ ερωτηματολόγια» προσωπικότητας που έδιναν επί χρόνια στο φοιτητόκοσμο και διαπίστωσαν ότι μετά το 2000 παρουσιάστηκε σημαντική πτώση στα «ναι» των νεαρών αγοριών και κοριτσιών σε δύο ερωτήσεις που δείχνουν πόσο νοιαζόμαστε για το διπλανό μας.

Η μία ερώτηση ήταν: «Μπαίνετε συχνά στη θέση του άλλου για να κατανοήσετε πώς αισθάνεται;» και η άλλη ερώτηση ήταν: «Νιώθετε συχνά συμπάθεια, τρυφερότητα ή οίκτο για άτομα που είναι λιγότερο τυχερά από εσάς;» Τα «ναι» σε αυτές τις δύο ερωτήσεις μειώθηκαν κατά 40% στη δεκαετία που μας πέρασε και οι ενδείξεις είναι ότι η πτωτική πορεία θα συνεχιστεί, εκτός κι αν την ανακόψει κάποιο σοβαρό κοινωνικό γεγονός. Η πτώση του 40% μετρήθηκε σε σύγκριση με τις ανάλογες απαντήσεις φοιτητών (ηλικίας 18-20 ετών) στη διάρκεια της δεκαετίας 1980-1990.


Μια ερμηνεία που δίνουν οι ερευνητές (από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν) είναι ότι η επιφανειακή και διάχυτη, συνεχής επικοινωνία με SMS, ή μέσω facebook, twitter και άλλων δικτύων, δίνει στο άτομο τη δυνατότητα να αποκτά ή να νομίζει ότι αποκτά φίλους τους οποίους δεν χρειάζεται να τους «φορτώνεται» όταν τον δυσαρεστούν, γιατί απλούστατα κλείνει τον υπολογιστή ή βγαίνει από το σύστημα όποτε επιλέξει – εν ολίγοις, έχει κοινωνικές σχέσεις που ρυθμίζονται ανώδυνα. Αντίθετα, στην άμεση προσωπική επαφή -είπαν- δεν μπορείς να αποτρέψεις το βλέμμα από ένα φίλο που πονάει ή χρωστάει. Καθώς, λοιπόν, στην ηλεκτρονική επαφή μπορείς πολύ εύκολα «να κάνεις ότι λείπεις» και να αποφύγεις τη δυσάρεστη στιγμή δίχως ιδιαίτερο συναισθηματικό κόστος, γυρίζεις την πλάτη σου στον ηλεκτρονικό φίλο ή «φίλο», χωρίς να τον προσβάλλεις καταπρόσωπο και -κυρίως- χωρίς να αισθανθείς εσύ ότι τον προδίδεις. Έτσι, όμως, αποδομείται το κυριότερο υλικό στο οικοδόμημα της φιλίας ή και της απλής ανθρώπινης συμπαράστασης. Παράλληλα, καθώς ο άνθρωπος μένει με την ψευδαίσθηση ότι μπορεί να συντηρεί ανθρώπινες σχέσεις με λιγότερο κόστος, χάνει την αυθόρμητη τάση προς συμπαράσταση και φέρεται πιο εύκολα με εγωισμό.

Μία άλλη ερμηνεία των ειδικών είναι ότι ίσως οι σημερινοί 20άρηδες έχουν περισσότερα προβλήματα σε σύγκριση με όσα είχαν ως φοιτητές οι σημερινοί 40άρηδες και ότι οι αυξημένες έγνοιες τους δεν αφήνουν χώρο ή χρόνο ή γενικά δυνάμεις για συμπάθεια προς τις έγνοιες των άλλων.

Διαβάστε ακόμα:
Εθελοντές της ανθρωπιάς
http://www.vita.gr/html/ent/255/ent.9255.asp

Νέοι φίλοι κάθε 7 χρόνια!
http://www.vita.gr/html/ent/304/ent.9304.asp

Tι σχέση έχετε με τη μοναξιά;
http://www.vita.gr/html/ent/107/ent.5107.asp

Πώς αλλάζουν οι νεανικές φιλίες;
http://www.vita.gr/html/ent/688/ent.1688.asp