Έχω ηλικιωμένο γονέα και ενώ αντιμετωπίζω προβλήματα υγείας, εκείνος αντιδρά πολύ ψυχρά και απρόσωπα, σαν να είμαι ξένο άτομο. Αυτή η συναισθηματική απάθεια για όσα συμβαίνουν στο παιδί σου είναι φυσιολογική στην τρίτη ηλικία; Δηλαδή το να βλέπεις το παιδί σου με όσο ενδιαφέρον έχεις για τον γείτονα… Κάποιοι γνωστοί μου έχουν προσέξει το ίδιο και στους δικούς τους γονείς και λένε ότι όλοι οι γέροι είναι εγωιστές. Είναι όμως έτσι;

Όλγα
Μπορεί πράγματι ορισμένες φορές να παρατηρεί κανείς ότι οι ηλικιωμένοι άνθρωποι αντιδρούν με μεγαλύτερη απάθεια σε θέματα που αφορούν πρόσωπα του περιβάλλοντος τους, ακόμα και σε προβλήματα των ίδιων τους των παιδιών. Αυτό όμως λανθασμένα ερμηνεύεται ως αυξημένος εγωισμός, ιδιαίτερα μάλιστα όταν πρόκειται για ανθρώπους οι οποίοι σε νεότερη ηλικία ήταν τρυφεροί και αφοσιωμένοι γονείς. Πρόκειται στις περισσότερες απ’ αυτές τις περιπτώσεις για κατάθλιψη την οποία περνούν οι ηλικιωμένοι χωρίς να έχει διαγνωστεί και χωρίς φυσικά να αντιμετωπίζεται με κάποιου είδους αγωγή. Συμπτώματα της κατάθλιψης είναι μεταξύ άλλων και η μεγαλύτερη εσωστρέφεια και η φαινομενική απάθεια και αδιαφορία για όσα συμβαίνουν γύρω από τον πάσχοντα. Αν λοιπόν οι γονείς σας έχουν αλλάξει συμπεριφορά απέναντι σας, παρατηρείστε αν παρουσιάζουν κι άλλα συμπτώματα κατάθλιψης όπως κακή διάθεση, κατήφεια, κόπωση, έλλειψη ενεργητικότητας κι ενδιαφέροντος, νευρικότητα, άγχος, αϋπνία, μειωμένη ή αυξημένη όρεξη για φαγητό. Αν διαπιστώσετε ότι έστω και 2-3 από αυτά υπάρχουν θα ήταν καλό να συζητήσετε με έναν οικογενειακό γιατρό ώστε να εξεταστεί η δυνατότητα κάποιας θεραπευτικής αγωγής.