Ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί ο εγκέφαλος μπορεί να εξηγήσει τελικά γιατί ορισμένοι μπορούν να αντισταθούν με σχετική άνεση σε ένα γλυκό ή ένα κομμάτι κέικ, ενώ κάποιοι άλλοι -συνήθως υπέρβαροι- δεν μπορούν να πουν «όχι». Οι επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο Yale παρατήρησαν ότι καθώς τα επίπεδα της γλυκόζης του αίματος μειώνονται, οδηγούν σε απώλεια του «αυτοελέγχου» στον εγκέφαλο, γεγονός που οδηγεί ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου -τα κέντρα ανταμοιβής- να «ζητούν» επειγόντως γλυκό, όπως π.χ. πλούσια σε θερμίδες μπισκότα, κέικ και γλυκά.

Στους παχουλούς αυτό το φαινόμενο παρατηρείται ακόμη και με μια μικρή πτώση της γλυκόζης του αίματος. Ταυτόχρονα, στην περίπτωση των παχουλών ο προμετωπιαίος φλοιός -η περιοχή του εγκεφάλου που σχετίζεται με τη λογική, την κρίση και τη μάθηση- φαίνεται πιο αδύναμος να αντιδράσει και να ελέγξει τις παρορμήσεις για γλυκό.

Οι ειδικοί πιστεύουν πως δεδομένου ότι ο εγκέφαλος έχει ανάγκη τη γλυκόζη, η οποία αποτελεί το βασικό καύσιμό του, η διασφάλιση επαρκών και σταθερών επιπέδων της με υγιεινό τρόπο μπορεί να συμβάλλει στη διατήρηση του φυσιολογικού βάρους. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με την επιλογή περισσότερων «καλών» υδατανθράκων, που προέρχονται από φρούτα, λαχανικά, δημητριακά ολικής άλεσης και όσπρια, και την αποφυγή των «κακών», που προέρχονται από μπισκότα, σνακ, παγωτά, σιρόπια, λευκά ζυμαρικά και αρτοσκευάσματα.