Νέα στοιχεία συσχετίζουν το ενδομήτριο περιβάλλον με το αυξημένο σωματικό βάρος στα παιδιά. Οι ερευνητές εντόπισαν αλλαγές στο DNA κατά τη γέννηση του μωρού, οι οποίες μπορεί να οφείλονται στην έκθεση της μητέρας σε έντονο στρες, ρυπογόνους παράγοντες, καθώς και στη διατροφή.

Στη συνέχεια, συνέδεσαν αυτές τις αλλαγές με έναν υψηλότερο Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) σε παιδιά ηλικίας 9 ετών ή περισσότερο. Ωστόσο, οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι χρειάζονται περισσότερες έρευνες για να αποδειχθεί αδιαμφισβήτητα ο συσχετισμός μεταξύ αυτών των αλλαγών και της παχυσαρκίας.

Σε προηγούμενες έρευνες έχουν συσχετιστεί συγκεκριμένα γονίδια, όπως το FTO, με το αυξημένο σωματικό βάρος. Άλλες έρευνες έχουν εστιάσει στις μοριακές αλλαγές που «ενεργοποιούν» ή «απενεργοποιούν» την έκφραση των γονιδίων. Αυτές οι αλλαγές, που ανήκουν στον τομέα της επιγενετικής και ουσιαστικά πατούν τον on-off διακόπτη των γονιδίων, θεωρείται ότι πυροδοτούνται τουλάχιστον εν μέρει από περιβαλλοντικούς παράγοντες, όπως το στρες, το κάπνισμα, η διατροφή και οι ορμόνες, ιδιαίτερα στο ενδομήτριο περιβάλλον, αλλά και κατά τη διάρκεια της πρώιμης παιδικής ηλικίας.

Παρότι οι επιγενετικές αλλαγές στο ενδομήτριο περιβάλλον έχουν ήδη συσχετιστεί με την παχυσαρκία σε μεγαλύτερη ηλικία, εντούτοις τα υπάρχοντα στοιχεία δεν είναι αρκετά. Αυτό το κενό έρχεται να καλύψει η συγκεκριμένη έρευνα, η οποία εστίασε στη μελέτη της έκφρασης συγκεκριμένων γονιδίων που εκφράζονται διαφορετικά σε παιδιά με αυξημένο ΔΜΣ.

Οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Newcastle μελέτησαν το DNA 24 παιδιών ηλικίας 11-13 ετών και εντόπισαν επιγενετικές αλλαγές σε εννιά από τα 29 γονίδια που συσχετίζονταν με αυξημένο σωματικό βάρος, αν και μόνο μία από τις παρατηρούμενες επιγενετικές αλλαγές θεωρήθηκε τόσο ισχυρή ώστε να διερευνηθεί περισσότερο, σύμφωνα με τους ερευνητές.

Οι λεπτομέρειες της έρευνας δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο «PlosOne».