Είναι καιρός τώρα που με απασχολεί το ίδιο ζήτημα. Είμαι 19 ετών και παρόλο που θέλω πολύ, δυσκολεύομαι να κάνω ερωτικές σχέσεις. Είμαι πολύ ντροπαλή και κάθε φορά που ξεκινάω μια σχέση με ένα αγόρι, βιάζομαι να τη τελειώσω. Δεν νοιώθω άνετα, φέρομαι τελείως μηχανικά. Όταν με φιλάνε και με αγκαλιάζουν νοιώθω άδεια, παγωμένη, τελείως αδιάφορα. Δεν νοιώθω την παραμικρή ερωτική έλξη. Πρόσφατα μάλιστα μου άρεσε ένα αγόρι και μόλις αυτός μου ζήτησε να κάνουμε σχέση ένοιωσα πάλι ότι δεν τον ήθελα, ένοιωσα ξαφνικά οτι δε μου άρεσε. Νομίζω ότι δεν μπορώ να νοιώσω έλξη για κανένα. Δεν ξέρω αν αυτό παίζει ρόλο αλλα με τους γονείς μου δεν έχω καλές σχέσεις και έχουν συμβεί διάφορα γεγονότα που με έχουν κάνει σαν άνθρωπο κλειστή, ντροπαλή και απόμακρη, ανίκανη να εκδηλωθώ.
Δήμητρα



Δήμητρα, όπως παρουσιάζεις το θέμα, φαίνεται ότι έχεις σχηματίσει μια αρνητική εικόνα για τις ανθρώπινες σχέσεις, λόγω κάποιων οικογενειακών θεμάτων. Φαντάζομαι λοιπόν, ότι έχεις εγκλωβιστεί σε αυτή την εικόνα και αντιδράς μηχανικά με την πιο ασφαλή μέθοδο, την απομάκρυνση. Θα σου πρότεινα να μην αγχώνεσαι για την πρόοδο των σχέσεών σου, γιατί είσαι πολύ μικρή στην ηλικία, αλλά και να μην καταπιέζεσαι να προχωρήσεις σε κάτι που δε θέλεις. Όμως θεωρώ ότι θα ηταν βοηθητικό να απευθυνθείς σε κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας για να επιλύσεις τα οικογενειακά απωθημένα και τα προσωπικά σου θέματα.