Αν ανήκουμε στους ανθρώπους εκείνους που η άνοιξη τους προκαλεί τη διάθεση να κλειστούν στο σπίτι τους αντί να βγουν έξω στη φύση και να χαρούν τα ανθισμένα δέντρα και λουλούδια, τότε πιθανότατα υποφέρουμε και εμείς, όπως και πολλοί άλλοι, από τις λεγόμενες «αλλεργίες της άνοιξης», που προκαλούν ενοχλητικά συμπτώματα, όπως συνάχι, φτέρνισμα, δάκρυα στα μάτια, φαγούρα στη μύτη, βήχα κ.ά., και οφείλονται στη γύρη των ανθισμένων δέντρων και λουλουδιών. Πιθανώς φανταζόμαστε ότι η καλύτερη λύση για να τις αντιμετωπίσουμε είναι να κλειστούμε στο σπίτι μας, μένοντας έτσι μακριά από τα αλλεργιογόνα. Προφανώς κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό -αν και το να αποφεύγουμε ό,τι γνωρίζουμε ότι μας πειράζει συστήνεται πάντα από τους ειδικούς- και ως εκ τούτου θα πρέπει να βρούμε έναν άλλον τρόπο να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά τα ενοχλητικά τους συμπτώματα. Με ποιον τρόπο; Με τη βοήθεια τριών ειδικών, μίας αλλεργιολόγου, ενός πνευμονολόγου και ενός ομοιοπαθητικού, που μας προτείνουν λύσεις για τις αναπνευστικές αλλεργίες.

Η αλλεργιολόγος
Ένα πρώτο βήμα για να αντιμετωπίσουμε τις αλλεργίες είναι να τις αποφύγουμε. Αυτό θα το καταφέρουμε αν μείνουμε όσο μπορούμε πιο μακριά από την πηγή των αλλεργιογόνων. Έτσι, θα πρέπει να αποφεύγουμε τις βόλτες στην ύπαιθρο, κυρίως όταν φυσάει ή έχει μεγάλη ηλιοφάνεια, να φοράμε γυαλιά ηλίου όταν είμαστε έξω, να κρατάμε τα παράθυρα του σπιτιού και του αυτοκινήτου κλειστά. Σημαντικό είναι επίσης να αερίζουμε και να καθαρίζουμε καλά το σπίτι νωρίς το πρωί, ώστε να μη μαζεύονται σκόνη και ακάρεα, που επιδεινώνουν την κατάσταση, αφού και αυτά πολλαπλασιάζονται την άνοιξη (ας σημειώσουμε εδώ ότι το καλύτερο, πιο φθηνό και οικολογικό ακαρεοκτόνο είναι ο καλός αερισμός του σπιτιού). Αν παρ’ όλα αυτά η αλλεργία μάς χτυπήσει την πόρτα, θα χρειαστεί να επισκεφτούμε τον αλλεργιολόγο και να πάρουμε την αγωγή που θα μας συστήσει, η οποία συνήθως αποτελείται από αντιισταμινικά, που χορηγούνται τοπικά από τη μύτη (ρινικά σπρέι τροποποιημένης κορτιζόνης) ή με τη μορφή κολλυρίων, αλλά και από το στόμα, σε δισκία ή σταγόνες. Αυτή η αγωγή έχει ως στόχο να περιοριστούν τα συμπτώματα, αλλά και να προληφθούν οι τυχόν επιπλοκές (ιγμορίτιδα, ωτίτιδα, επιδείνωση συνυπάρχοντος άσθματος κ.ά.). Για τη ριζική, όμως, αντιμετώπιση της αλλεργίας, και εφόσον δεν υπάρχουν αντενδείξεις για την εν λόγω θεραπεία, ο αλλεργιολόγος μπορεί να μας υποδείξει τη λύση της απευαισθητοποίησης ή ανοσοθεραπείας. Σε αυτή τη χρόνια θεραπεία (την αρχίζουμε μετά το τέλος της άνοιξης) παίρνουμε αυξανόμενες δόσεις του συγκεκριμένου αλλεργιογόνου στο οποίο είμαστε ευαίσθητοι μέχρι να το συνηθίσει ο οργανισμός μας, ώστε αργότερα, όταν θα ερχόμαστε σε επαφή με αυτό, να μην παρουσιάζουμε καθόλου ή ελάχιστα συμπτώματα.

Ο πνευμονολόγος
Το αλλεργικό άσθμα είναι η πιο σοβαρή μορφή αναπνευστικής αλλεργίας και εμφανίζεται σε ανθρώπους που έχουν γενετική προδιάθεση να αντιδρούν σε αλλεργιογόνους παράγοντες και να προκαλείται έτσι στένωση στους αεραγωγούς (βρόγχους), με αποτέλεσμα τη δύσπνοια. Οι ασθενείς αυτοί έχουν συνήθως οικογενειακό ιστορικό ατοπίας, έναρξη των συμπτωμάτων ως τα 30, εποχική κατανομή συμπτωμάτων, αυξημένα επίπεδα αντισωμάτων IgE, θετικές δερματικές δοκιμασίες πρόκλησης με αλλεργιογόνα, καθώς και θετικές δοκιμασίες βρογχικής πρόκλησης και τάση επανεμφάνισης των συμπτωμάτων σε μεγαλύτερη ηλικία (μπορεί τα συμπτώματα να υποχωρήσουν και να ξαναεμφανιστούν). Το αλλεργικό άσθμα είναι μία χρόνια νόσος και τα συμπτώματά της ποικίλλουν ανάλογα με τη βαρύτητά της. Μπορεί να εκδηλώνεται με έναν απλό συριγμό και «βράσιμο» στο στήθος και να προκαλεί ήπια-άτυπα επεισόδια δύσπνοιας σε ποικίλα χρονικά διαστήματα (για παράδειγμα μία φορά την εβδομάδα). Στις σοβαρότερες μορφές του, το αλλεργικό βρογχικό άσθμα μπορεί να δημιουργεί καθημερινά προβλήματα στην αναπνοή, με μη παραγωγικό βήχα, δύσπνοια κ.ά. Το είδος της θεραπείας που θα χορηγηθεί και η διάρκειά της εξαρτώνται από τη βαρύτητα του προβλήματος. Μια τέτοια αγωγή περιλαμβάνει εισπνεόμενα φάρμακα που συνδυάζουν βρογχοδιασταλτικά και κορτιζόνη, χάπια ανταγωνιστές φλεγμονωδών παραγόντων, αντιισταμινικά χάπια και κορτιζόνη σε χάπια ή σε ρινικό σπρέι.

Ο ομοιοπαθητικός
Το ιδανικό για την αντιμετώπιση των αλλεργιών με τη βοήθεια της ομοιοπαθητικής είναι η πρόληψη. Εφόσον, λοιπόν, γνωρίζουμε ότι κάποια αλλεργία θα μας απασχολήσει την άνοιξη, θα πρέπει όσο νωρίτερα μπορούμε να επισκεφτούμε τον ομοιοπαθητικό. Αυτός θα πάρει το ιστορικό μας σε σχέση με τις αλλεργίες και τα συμπτώματά τους, τη γενικότερη κατάσταση της υγείας μας και την ιδιοσυγκρασία μας και στη συνέχεια θα μας χορηγήσει το ιδιοσυγκρασιακό μας φάρμακο. Αυτό θα βοηθήσει να τονωθεί ο οργανισμός μας, να δυναμώσει η άμυνά του, να μειωθεί η ευαισθησία του και βέβαια να έχουμε λιγότερα συμπτώματα από τα αλλεργιογόνα. Το σε πόσον καιρό θα απαλλαγούμε τελικά από το πρόβλημα έχει να κάνει με πολλούς παράγοντες, π.χ. με το πόση ευαισθησία έχουμε στα αλλεργιογόνα, και τα αποτελέσματα μπορεί να φανούν από την πρώτη άνοιξη μετά τη λήψη του ιδιοσυγκρασιακού μας φαρμάκου ή να περάσουν περισσότερα χρόνια μέχρι να απαλλαγούμε από το πρόβλημα. Αν, αφού έχουμε πάρει το ιδιοσυγκρασιακό μας φάρμακο, μας ταλαιπωρήσουν αλλεργικά συμπτώματα, ο ομοιοπαθητικός θα κόψει το φάρμακο και θα μας δώσει τα λεγόμενα οξέα ομοιοπαθητικά φάρμακα για όσο έχουμε συγκεκριμένα συμπτώματα (αν αυτά αλλάξουν ή εξαφανιστούν, θα αλλάξουμε ή θα σταματήσουμε αντίστοιχα το φάρμακο). Τόσο η δόση όσο και το είδος του ομοιοπαθητικού φαρμάκου που θα πάρουμε εξαρτώνται από τα συμπτώματά μας, την ηλικία, το μέγεθος του προβλήματος, την κατάσταση της υγείας μας κ.λπ.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ κ. ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΚΟΝΤΟΥ-ΦΙΛΗ, αλλεργιολόγο, πρόεδρο της Ελληνικής Εταιρείας Αλλεργιολογίας και Κλινικής Ανοσολογίας, τον κ. ΤΑΣΟ ΤΣΑΤΣΟ, πνευμονολόγο, και τον κ. ΧΡΗΣΤΟ ΡΑΜΜΕΝΟ, γιατρό-ομοιοπαθητικό.