Είμαι 23 ετών και έχω μια σχέση εδώ και 9 μήνες με ένα καταπληκτικό παιδί. Όλα πήγαιναν καλά μέχρι που πριν ένα μήνα ξεκίνησα να τα βλέπω όλα μαύρα. Ξεκίνησα να αναρωτιέμαι τι νοιώθω, αν τον αγαπάω. Τρομάζω όταν χάνεται ο ενθουσιασμός και η σχέση περνάει σε άλλο επίπεδο. Μαζί του είμαι μια χαρά απλώς μερικές φορές με πνίγει ο αρνητισμός και ξεσπάω σε κλάματα. Αυτός είναι δίπλα μου και με στηρίζει. Το ίδιο ακριβώς είχα πάθει και με την προηγούμενη σχέση μου. Θα ήθελα να μπορώ να δω τα πράγματα λίγο πιο θετικά και να μην αναλώνομαι με άσχημες σκέψεις και ανούσιες ερωτήσεις, αλλά δεν ξέρω πως να σκεφτώ πιο θετικά. Κυριακή

Κυριακή, από όσα γράφεις μου δημιουργείται η εντύπωση ότι είτε βρίσκεσαι σε μια μελαγχολική περίοδο της ζωής σου, είτε χάνεις τη διάθεσή σου επειδή περιορίζεται ο ενθουσιασμός στη σχέση σου μετά από το πρώτο έντονο διάστημα. Μιας και είναι διαφορετικά αν και αλληλένδετα τα δύο θέματα, θα ήταν καλύτερο να εξηγήσεις με μεγαλύτερη σαφήνεια ποιες ακριβώς αρνητικές σκέψεις κάνεις και σε ποια συναισθήματα και συμπεριφορές σε οδηγούν. Σε κάθε περίπτωση, το να αξιολογείς ρεαλιστικά αισιόδοξα τις καταστάσεις είναι πολύ βοηθητικό, όπως φυσικά και η συμπαράσταση από τους δικούς σου ανθρώπους. Καλή δύναμη!