Τα καθισματάκια του φαγητού τα έχουμε χρησιμοποιήσει όλοι όσοι έχουμε παιδιά κατά κόρον, για να τα ταΐσουμε, για να τα αφήσουμε λίγο να απασχοληθούν με τα παιχνίδια τους, για να είναι ασφαλή όσο θα κάνουμε τις δουλειές μας… Αν και όλοι εμείς λοιπόν τα εμπιστευόμαστε οι εδικοί μας κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και μας λένε ότι ίσως δεν θα έπρεπε καθώς έχουν συνδεθεί με πολλά παιδικά ατυχήματα και εκατομμύρια από αυτά έχουν αποσυρθεί τα τελευταία χρόνια.
Μία νέα μελέτη από το Κέντρο Έρευνας και Πολιτικής για τα Ατυχήματα στο Νοσοκομείο Παίδων Nationwide ερεύνησε τα δεδομένα από ατυχήματα που σχετίζονταν με καθισματάκια φαγητού που συνέβησαν σε παιδιά μικρότερα των 3 ετών στα τμήματα των επειγόντων περιστατικών στα αμερικανικά νοσοκομεία από το 2003 μέχρι το 2010.
Κατά μέσο όρο περίπου 9.400 παιδιά αντιμετωπίζονταν κάθε χρόνο για ατυχήματα που σχετίζονταν με καθισματάκια φαγητού, αριθμός που αντιστοιχούσε σε ένα παιδί την ώρα. Επίσης ο αριθμός των παιδιών που πάθαιναν τέτοια ατυχήματα αύξανε κάθε χρόνο.
Συγκεκριμένα το 93% των ατυχημάτων αυτών επρόκειτο για πτώσεις και τα 2/3 των περιπτώσεων τα παιδιά – ακριβώς πριν το ατύχημα – ήταν όρθια ή σκαρφάλωναν πάνω στο καθισματάκι, πράγμα που σημαίνει ότι οι ζώνες ασφαλείας του καθίσματος είτε δεν χρησιμοποιούνταν είτε ήταν αναποτελεσματικές.
Το πιο συνηθισμένο – 37% – ήταν οι τραυματισμοί στο κεφάλι (που σχετίζονταν με διάσειση ή αιματώματα στον εγκέφαλο), ακολουθούσαν οι μελανιές και τα χτυπήματα, σε ποσοστό 33% και στο τέλος ήταν τα κοψίματα, σε ποσοστό 19%. Όσον αφορά τα σημεία του σώματος που τραυματίζονταν συχνότερα, το πιο συνηθισμένο ήταν το κεφάλι και ο λαιμός σε ποσοστό 59% και το πρόσωπο σε ποσοστό 28%.
Ο Dr. Smith, Καθηγητής Παιδιατρικής στο Ohio State University College of Medicine δήλωσε ότι αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να δένουμε πάντα τα παιδιά στα καθισματάκια του φαγητού, καθώς τα περισσότερα ατυχήματα οφείλονται σε πτώσεις. Τόνισε επίσης ότι οι γονείς πολλές φορές λανθασμένα πιστεύουμε ότι ο δίσκος που υπάρχει μπροστά στο καθισματάκι μπορεί να εμποδίσει το παιδί από το να πέσει, πράγμα που δεν ισχύει, αφού ο δίσκος δεν έχει σχεδιαστεί γι’ αυτήν τη χρήση.
Σημαντικό είναι επίσης να μην αφήνουμε ποτέ τα παιδιά ή τα αδέλφια τους να σκαρφαλώνουν στο καρεκλάκι, να μην αφήνουμε κοντά πράγματα, που θα κινήσουν την περιέργεια των παιδιών για να τα πιάσουν (και κατά συνέπεια να τεντωθούν ή να προσπαθήσουν να σηκωθούν), να τοποθετούμε τα καρεκλάκια μακριά από άλλα έπιπλα (αφού μπορεί το παιδί να χτυπήσει το πόδι του κουνώντας το, στο τραπέζι ή τον πάγκο της κουζίνας για παράδειγμα), να βεβαιωνόμαστε ότι τα καρεκλάκια αυτά είναι σταθερά πριν βάλουμε τα παιδιά να κάτσουν και αν έχουν ρόδες να τις «κλειδώνουμε» πριν κάτσει το παιδί (ώστε να μην κουνιέται το καρεκλάκι), να προσπαθούμε να μην αφήνουμε τα παιδιά μόνα τους κυρίως όταν τρώνε (ένα παιδί που δεν το ελέγχουμε είναι πιο πιθανό να προσπαθήσει να σκαρφαλώσει, να πέσει ή ακόμα και να πνιγεί με το φαγητό του).
Διαβάστε ακόμη
Ατυχήματα στο σπίτι. Μη πρόσεχε!
