Ξεχωρίζει για την παιδεία της, το δυναμισμό της και την προσήλωσή της σε αυτά που πιστεύει και αγαπάει. Στην Κατερίνα Παναγοπούλου αυτά φαίνονται και από την ενάργεια και την απλότητα με την οποία μιλά στο Vita για τα παιδικά της χρόνια, τη δουλειά της, τη μεταγραφή της στο MEGA, για τις καλές και κακές της συνήθειες, για αυτά που τη δυσκολεύουν, που την χαρακτηρίζουν, για το παρόν και το μέλλον και για όλα όσα εύχεται.

Πού μεγάλωσες, πώς ήταν τα παιδικά σου χρόνια;

«Στην Αθήνα γεννήθηκα και από τη Β’ Δημοτικού μένω στην Κηφισιά. Τα παιδικά χρόνια κύλησαν γλυκά, με μόνη εξαίρεση – όπως λέω πάντα γελώντας – τις στιγμές που με βοηθούσε στα μαθηματικά ο μπαμπάς μου και καταλήγαμε “σκοτωμένοι”! Θυμάμαι, ήταν έξω από το δωμάτιο η μαμά μου και ο αδελφός μου, ο Θάνος, και μετρούσαν λεπτά που θα ακούσουν φωνές! Πέρα από την πλάκα, η οικογένειά μου ήταν και είναι πάντα εξαιρετικά υποστηρικτική, κάτι που με βοήθησε σε απίστευτο βαθμό στη ζωή μου. Ηξερα ότι πάντα είχα και έχω δίπλα μου ανθρώπους που μου λένε “προχώρα με ό,τι σε κάνει ευτυχισμένη”».

Πώς σε κέρδισε η δημοσιογραφία;

«Από τότε που ήμουν μικρή, στο σπίτι υπήρχαν πάντα πολλές εφημερίδες, ήταν όλοι πολιτικοποιημένοι, το ραδιόφωνο που έπαιζε στο οικογενειακό αυτοκίνητο ήταν ενημερωτικό – εντελώς συμπτωματικά ήταν ο Flash 96, όπου αργότερα έκανα ως φοιτήτρια των ΜΜΕ του Παντείου πρακτική άσκηση».

Τους τελευταίους μήνες παρουσιάζεις το κεντρικό δελτίο του Mega Παρασκευή με Κυριακή. Μίλησέ μας για αυτή τη συνεργασία.

«Νιώθω ότι ήταν κίνηση ματ. Οταν το πήρα απόφαση να κάνω τη μεταγραφή, δεν περίμενα ότι θα ερχόμουν σε ένα τόσο ιδανικό εργασιακό περιβάλλον. Υπάρχει όραμα και επαγγελματισμός. Ο ιδιοκτήτης του σταθμού είναι ένας άνθρωπος που στηρίζει τους εργαζομένους, τους δείχνει εμπιστοσύνη και τους σέβεται απόλυτα. Ετσι νιώθουμε τη σιγουριά να κάνουμε απερίσπαστοι τη δουλειά μας και να πηγαίνουμε μπροστά».

Τι δεν χωράει στο δελτίο ειδήσεων του Mega;

«Στο δελτίο του Mega, όπως και σε κάθε δελτίο, δεν πρέπει να χωράει λαϊκισμός – που τον πληρώσαμε ως κοινωνία ακριβά τα προηγούμενα χρόνια –, δημαγωγία, κραυγές, υπερβολές, κιτρινισμοί, αλλά ούτε και σοβαροφάνεια».

Ενας δημοσιογράφος γίνεται καλύτερος όταν…

«Δεν χαϊδεύει αφτιά και λέει “αντιδημοφιλείς” αλήθειες».

Ισχύει ότι σου έγιναν και πολιτικές προτάσεις που απέρριψες για χάρη της δημοσιογραφίας;

«Ισχύει. Ομως κάθε φορά υπερισχύει η σκέψη μου πως η δουλειά του δημοσιογράφου, πέρα από συναρπαστική, μπορεί να είναι χρήσιμη όταν ασκείται με συνέπεια. Εχεις την αίσθηση – ακόμα κι αν κάποιες φορές είναι ψευδαίσθηση – πως μπορείς να επηρεάσεις κάποιον προς τη σωστή κατεύθυνση, να του πεις την αλήθεια, να τον κάνεις να κλείσει τα αφτιά στις σειρήνες του λαϊκισμού, ο οποίος δυστυχώς κυριαρχεί στην πολιτική. Δεν θα μπορούσα, ας πούμε, να στηρίξω μια θέση που δεν πιστεύω. Ως δημοσιογράφος έχω αυτή την ελευθερία».

Ποιο στοίχημα θέλεις να κερδίσεις τη νέα χρονιά στον τομέα της ενημέρωσης;

«Να κάνω τη δουλειά μου με τους όρους που έχω επιλέξει σε επίπεδο αισθητικής. Ολα είναι θέμα αισθητικής αν το σκεφτείς».

Τηλεόραση βλέπεις;

«Φυσικά. Και κοιτάζω με καχυποψία τους ανθρώπους που εργάζονται στην τηλεόραση και λένε ότι δεν βλέπουν. Στο μεταξύ τρελαίνομαι για παλιές σειρές και το Mega μού κάνει μεγάλο δώρο με όλες αυτές τις επαναλήψεις. Οι φίλοι μου γελάνε που όλοι περιμένουν τις νέες σειρές κι εγώ ψάχνω ποιες επαναλήψεις παίζονται αυτή την εποχή!».

Κάνεις binge watching;

«Επειδή γενικά ως άνθρωπος όταν μου αρέσει κάτι κολλάω σε βαθμό σχεδόν εμμονής, κάνω και binge watching. Για παράδειγμα, με το “House of cards” ξετρελάθηκα τόσο πολύ που είδα όλους τους κύκλους σε χρόνο που είμαι σίγουρη ότι αποτελεί ρεκόρ! Γενικά βλέπω στο Netfilx ό,τι έχει να κάνει με πολιτική, πολιτικές σειρές, πολιτικά ντοκιμαντέρ και αν είναι λίγα επεισόδια, τα τελειώνω όλα ακόμα και σε ένα βράδυ. Πρόσφατα είδα το ντοκιμαντέρ για τον Στρος Καν και ομολογώ ότι εντυπωσιάστηκα από τη στάση της Αν Σινκλέρ. Με τον τρόπο που στάθηκε σαν βράχος στη σχέση της και στον σύντροφό της από την αρχή και καθόλη τη διάρκεια του γάμου τους. Τον βοήθησε, άφησε τη δουλειά της επειδή εκείνος ήταν πολιτικός και τον στήριξε μέχρι την τελευταία μέρα που ήταν μαζί. Πιστεύω πολύ στις σχέσεις όπου οι άνθρωποι γίνονται μια γροθιά. Αλλιώς δεν υπάρχει σχέση».

Μια καλή συνήθεια που σκέφτεσαι να υιοθετήσεις τη νέα χρονιά;

«Να κοιμάμαι νωρίτερα και να μην κάνω χαζοξενύχτια. Μου το έλεγαν συνέχεια, επιτέλους λέω να το υιοθετήσω!».

Οταν τα πράγματα δυσκολεύουν, εσύ…

«Προσπαθώ, αγωνίζομαι, μένω πιστή σε αυτό που πιστεύω ή θεωρώ σωστό ή θέλω να κάνω και το στηρίζω όσο δύσκολο κι αν είναι, ακόμα και κόντρα σε όσα μπορεί να με συμβουλεύουν οι άλλοι».

Ορια: Πότε τα ξεπερνάς;

«Στην πραγματικότητα δεν πιστεύω σε όρια που θέτουν οι άλλοι. Εχω τα προσωπικά μου που δεν τα ξεπερνώ ποτέ».

Ψυχραιμία: Την έχεις; Τη χάνεις;

«Είμαι πολύ παρορμητικός άνθρωπος και παρασύρομαι από το συναίσθημα, έτσι κάποιες φορές μπορεί να χάσω την ψυχραιμία μου. Αλλά έτσι όπως μπορεί να τη χάσω, το ίδιο εύκολα την ανακτώ».

Πώς εκτονώνεσαι;

«Ακούγοντας μόνη μου πολύ δυνατά μουσική ή μιλώντας με τις ώρες στο τηλέφωνο για αυτό που με απασχολεί. Είμαι πολύ τυχερή γιατί έχω δίπλα μου ανθρώπους οι οποίοι με αγαπάνε πολύ και το αντέχουν».

Από πού παίρνεις ενέργεια;

«Από τους μετρημένους στα δάχτυλα δικούς μου ανθρώπους».

Τι σου έμαθε η πανδημία;

«Σε προσωπικό επίπεδο, πως τελικά μπορώ να προσαρμόζομαι σε όλες τις συνθήκες και να παίρνω χαρά από τα πιο απλά πράγματα. Σε κοινωνικό, πως η δημαγωγία και η ψηφοθηρία δεν σταματούν ακόμα και όταν η χώρα βιώνει τη μεγαλύτερη παγκόσμια υγειονομική κρίση της σύγχρονης ιστορίας».

Τι σου λείπει περισσότερο τις μέρες του lockdown;

«Η αίσθηση ότι ανά πάσα στιγμή μπορώ να δω από κοντά έναν άνθρωπο που αγαπάω και έχω ανάγκη εκείνη τη στιγμή δίπλα μου».

Ανησυχείς για…

«Την οικογένειά μου. Θέλω να ξέρω ότι είναι καλά».

Απολαμβάνεις…

«Ενα βράδυ με πολύ γέλιο, που νιώθεις ότι θέλεις μαγικά να παγώσει εκείνη τη στιγμή ο χρόνος».

Ποια είναι τα εργαλεία σου κατά του στρες;

«Φέρνω στο μυαλό μου τη φράση που μου είχαν πει κάποτε: “Να περιμένεις να γίνει το κακό για να στενοχωρηθείς. Αλλιώς μπορεί να στενοχωρηθείς τζάμπα γιατί δεν έγινε ή πολύ νωρίτερα από τη στιγμή που συνέβη”. Σε πρακτικό επίπεδο εκείνη τη στιγμή παίρνω βαθιές αναπνοές από το διάφραγμα».

Δύο πράγματα που σε χαρακτηρίζουν;

«Πείσμα και συνέπεια σε όσα πιστεύω».

Με τι καλομαθαίνεις τον εαυτό σου;

«Με ένα πλούσιο γεύμα».

Περίγραψέ μας μια μέρα χωρίς δελτίο

«Ενημέρωση για τα πάντα, με το που ανοίγω τα μάτια μου, από σάιτ, σκρολάρισμα στα social media, κάποιο ραντεβού για δουλειά με κάποιον πολιτικό, δημοσιογράφο, στέλεχος, υπουργό, ραντεβού το μεσημέρι για φαγητό με κάποιον δικό μου άνθρωπο, που τους γκρινιάζω να κάνουν break από τη δουλειά τους για να βρεθούμε, τηλέφωνα και το βράδυ φαγητό κάπου ήσυχα. Ολα αυτά βέβαια προ κορωνοϊού, διότι τώρα “μένουμε σπίτι”».

Προσωπική και επαγγελματική ζωή under control;

Ναι, με τη δική μου έννοια όμως, με την οποία αντιλαμβάνομαι εγώ το “control”, που για τους άλλους μπορεί να είναι εκτός!

Είσαι οπαδός του wellness;

«Γενικά η ζωή μου υπακούει στους κανόνες του wellness. Δεν έχω καπνίσει ποτέ στη ζωή μου, δεν έπινα ποτέ, δεν έχω κάνει καταχρήσεις, η μόνη παρασπονδία είναι ότι μου αρέσει πολύ το junk food. Burger από φαστφουντάδικα, πίτσες, αναψυκτικά…».

Γυμνάζεσαι; Τι είδους άσκηση προτιμάς;

«Μικρή έκανα ρυθμική και ενόργανη γυμναστική και τένις. Πλέον οφείλω να παραδεχτώ ότι τεμπελιάζω! Στην πρώτη καραντίνα όμως με έπιασε μια λύσσα και έκανα step και ασκήσεις εδάφους κάθε μέρα!».

2020: Τι πετάς, τι κρατάς;

«Ηταν μια δύσκολη χρονιά για εμένα, όμως έφερε στη ζωή μου μια νέα εξαιρετική επαγγελματική στέγη, το Mega και την αρθρογραφία μου στα “ΝΕΑ”, που, όπως σου είπα και πριν, το θεωρώ το τεράστιο δώρο του 2020. Ταυτόχρονα όμως κρατώ και όλες τις κακές στιγμές, τα κλάματα, τις δυσκολίες, κάθε βράδυ που μπορεί να έμεινα ξάγρυπνη για οποιονδήποτε λόγο. Τα κρατώ και τα θυμάμαι. Μέσα μου έχω πάντα την αισιοδοξία ότι στη ζωή μου όλα θα κυλήσουν όπως πρέπει».

2021: Τι εύχεσαι;

«Σε κοινωνικό επίπεδο, να τελειώσει επιτέλους ο εφιάλτης της πανδημίας με όσο το δυνατόν λιγότερες απώλειες, ανθρώπινες, ψυχικές, οικονομικές. Σε προσωπικό, εύχομαι να μιλήσουμε του χρόνου τέτοια μέρα και να σου πω “ναι, τα κατάφερα όλα όπως τα ονειρευόμουν”».

Φωτογραφίες: Studio Vrettos

Styling: Χαρά Μποτσιβάλη

Make up: Ελσα Πεσκώστα