Ο διαβήτης τύπου 1 και ο διαβήτης τύπου 2 μπορεί να έχουν σχεδόν κοινό όνομα αλλά διαφέρουν σε σημεία. Κατά βάση, και οι δύο ασθένειες περιλαμβάνουν ασυνήθιστα υψηλά επίπεδα σακχάρου στην κυκλοφορία του αίματος, πάθηση επικίνδυνη, αν όχι απειλητική για την ζωή. Οι αλλαγές σακχάρου στο αίμα συμβαίνουν ως αποτέλεσμα της ανεπάρκειας της ινσουλίνης. Τυπικά, η ινσουλίνη, η οποία παράγεται από το πάγκρεας σας, εκκρίνεται στην κυκλοφορία του αίματος μετά το φαγητό, με στόχο να διασπάσει τα σάκχαρα από τα τρόφιμα πριν τα οδηγήσει στα κύτταρά μας, από όπου θα χρησιμοποιηθούν ως ενέργεια.
Που διαφέρουν διαβήτης τύπου 1 και 2;
Στην περίπτωση του διαβήτη τύπου 1, το σώμα δεν παράγει πλέον καθόλου ινσουλίνη, πράγμα που σημαίνει ότι τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα μπορεί να αυξηθούν σε ιδιαίτερα υψηλά επίπεδα. Στο διαβήτη τύπου 2 η δράση της ινσουλίνης μειώνεται με την πάροδο του χρόνου, αντί να διακόπτεται απότομα. Αυτά τα προβλήματα με την ινσουλίνη είναι γνωστά ως αντίσταση στην ινσουλίνη.
Υπάρχουν ορισμένα στοιχεία που κάνουν τους δύο τύπους να διαφέρουν:
Μόνο ο διαβήτης τύπου 2 προλαμβάνεται
Δεν υπάρχει τρόπος πρόληψης για τον διαβήτη τύπου 1, αλλά υπάρχουν συνήθειες υγιεινού τρόπου ζωής που μπορείτε να υιοθετήσετε για να προστατευθείτε από τον διαβήτη τύπου 2. Συγκεκριμένοι τρόποι για την πρόληψη ή την καθυστέρηση του διαβήτη τύπου 2 περιλαμβάνουν:
- Να θέσετε έναν στόχο απώλειας βάρους και να παρακολουθείτε την πρόοδό σας.
- Να ακολουθείτε ένα πρόγραμμα υγιεινής διατροφής.
- Να βρείτε τρόπους να κινήστε περισσότερο.
- Να ακολουθείτε τις οδηγίες και τις συμβουλές του γιατρού σας.
Οι αιτίες τους είναι διαφορετικές
Ο διαβήτης τύπου 1 είναι μια αυτοάνοση πάθηση, που σημαίνει ότι το ανοσοποιητικό σας σύστημα επιτίθεται κατά λάθος στο σώμα σας. Στην περίπτωση του διαβήτη τύπου 1, τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος «κυνηγούν» τα κύτταρα που παράγουν ινσουλίνη στο πάγκρεας, γεγονός που αναγκάζει την παραγωγή ινσουλίνης να διακόπτεται ξαφνικά. Ωστόσο, δεν είναι σαφές γιατί το ανοσοποιητικό σύστημα αντιδρά με αυτόν τον τρόπο.
«Δεν καταλαβαίνουμε πλήρως γιατί συμβαίνει αυτό, αλλά υπάρχουν ορισμένα δεδομένα ότι μια ιογενής λοίμωξη μπορεί να πυροδοτήσει τη διαδικασία εάν έχετε ήδη προδιάθεση», αναφέρει ο δρ Vouyiouklis Kellis, ενδροκρινολόγος στο Cleveland Clinic.
«Μπορεί να έχετε ήδη αντισώματα (τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος που επιτίθενται στο πάγκρεας), αλλά το δεύτερο χτύπημα είναι μια ιογενής λοίμωξη» εξηγεί. Πέρα από τις ιογενείς λοιμώξεις, η γενετική μπορεί επίσης να παίζει ρόλο στον διαβήτη τύπου 1.
Με τον διαβήτη τύπου 2, η γενετική, συμπεριλαμβανομένου του οικογενειακού ιστορικού, μπορεί επίσης να παίξει ρόλο μαζί με την αντίσταση στην ινσουλίνη. Ωστόσο, βασικός παράγοντας κινδύνου αποτελεί η παχυσαρκία ή το υπερβολικό βάρος, καθώς και άλλες συνήθειες, που σχετίζονται με τον τρόπο ζωής, όπως η ανθυγιεινή διατροφή και η απουσία φυσικής δραστηριότητας.
Εμφανίζονται σε άλλες ηλικίες
Τα παιδιά και οι νεαροί ενήλικες συνήθως διαγιγνώσκονται με διαβήτη τύπου 1 ενώ γενικά συμβαίνει το αντίθετο με τον διαβήτη τύπου 2, που επηρεάζει κυρίως τους ενήλικες.
Η διαφοροποίησή τους όμως, δεν σταματά στην ηλικία της διάγνωσης. «Ο διαβήτης τύπου 1 τείνει να διαγιγνώσκεται σε νεότερα άτομα κανονικού βάρους, που μπορεί να έχουν προσωπικό ή οικογενειακό ιστορικό αυτοάνοσης νόσου», επισημαίνει η Deena Adimoolam, ειδικευόμενη στην ενδοκρινολογία και την προληπτική ιατρική.
«Ο διαβήτης τύπου 2 τείνει να διαγιγνώσκεται σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας που είναι υπέρβαρα ή παχύσαρκα» συμπληρώνει.
Η ινσουλίνη είναι απαραίτητη για άτομα με διαβήτη τύπου 1
Υπάρχει μόνο μία θεραπεία για τον διαβήτη τύπου 1, σύμφωνα με τους ειδικούς και περιλαμβάνει την αντικατάσταση ινσουλίνης, καθώς χωρίς αυτήν τα άτομα κινδυνεύουν από διάφορες επιπλοκές όπως η διαβητική κετοξέωση. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι με τους οποίους ένα άτομο μπορεί να πάρει ινσουλίνη. Μερικές από τις κοινές μεθόδους περιλαμβάνουν:
- Με βελόνα και μια σύριγγα.
- Με ένα στυλό ινσουλίνης.
- Με μια αντλία ινσουλίνης.
Υπάρχουν επίσης διαφορετικοί τύποι ινσουλίνης που μπορεί να λάβει ένα άτομο με διαβήτη, που κυμαίνονται από ταχείας δράσης έως εξαιρετικά μακράς δράσης, με τον γιατρό να κρίνει ποιες επιλογές είναι κατάλληλες σε κάθε περίπτωση.
Σε τι μοιάζουν οι δύο παθήσεις;
Αν και μπορεί να έχουν τις διαφορές τους, υπάρχουν τρόποι που ο διαβήτης τύπου 1 και τύπου 2 είναι παρόμοιοι.
Παρόμοιοι τρόποι διάγνωσης
Αν και ο διαβήτης τύπου 1 και τύπου 2 συνήθως διαγιγνώσκονται σε διαφορετικές ηλικιακές ομάδες, και τα δύο μπορούν να διαγνωστούν ανά πάσα στιγμή. Επιπλέον, η διάγνωση του διαβήτη τύπου 1 και τύπου 2 βασίζεται σε εξετάσεις αίματος για να προσδιοριστεί πόσο υψηλό είναι το σάκχαρό σας καθώς και ποιο τύπος διαβήτη μπορεί να έχετε. Οι εξετάσεις που μπορεί να χρειαστεί να κάνετε περιλαμβάνουν:
- Εξέταση της A1C αιμοσφαιρίνης: Εξετάζει τα μέσα επίπεδα σακχάρου στο αίμα σας τους τελευταίους δύο έως τρεις μήνες.
- Μέτρηση γλυκόζης νηστείας πλάσματος: Μετρά τα επίπεδα σακχάρου μετά από νηστεία για τουλάχιστον οκτώ ώρες, χωρίς να έχετε φάει ή πιει κάτι πριν την εξέταση.
- Τυχαία μέτρηση της γλυκόζης πλάσματος: Μετρά τα επίπεδα χωρίς την νηστεία οκτώ ωρών.
Στην περίπτωση που ο γιατρός σας υποπτεύεται τον διαβήτη τύπου 1, τότε μπορεί να σας προτείνει ορισμένες εξετάσεις αντισωμάτων.
Παρόμοια συμπτώματα και επιπλοκές
Τα σταθερά υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα προκαλούν τα συμπτώματα και των δύο τύπων διαβήτη και πολλά από αυτά τα συμπτώματα είναι τα ίδια. Περιλαμβάνουν αυξημένη δίψα, αυξημένη ούρηση, θολή όραση, επιδείνωση της κόπωσης και απώλεια βάρους.
Ένα μοναδικό σύμπτωμα του διαβήτη τύπου 2 είναι μια πάθηση που ονομάζεται acamphotisi nigricans. Τότε είναι που βλέπετε πιο σκουρόχρωμο δέρμα στο πίσω μέρος του λαιμού ή στο πίσω μέρος του χεριού, σημεία όπου υπάρχουν πτυχές κάτω από το δέρμα. Αυτή η πάθηση του δέρματος είναι σημάδι αντίστασης στην ινσουλίνη, η οποία είναι χαρακτηριστικό του διαβήτη τύπου 2 αλλά όχι του διαβήτη τύπου 1.
Τα χρόνια υψηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα μπορεί να οδηγήσουν σε σοβαρές επιπλοκές, οι οποίες είναι παρόμοιες και για τους δύο τύπους διαβήτη. Αυτά περιλαμβάνουν καρδιακές παθήσεις, προβλήματα στα νεφρά, νευρικές βλάβες, προβλήματα στα πόδια και τα μάτια.
Αντιμετωπίζονται με παρόμοιο τρόπο
Η υγιεινή διατροφή και η τακτική άσκηση αποτελούν κρίσιμα βήματα για τη διαχείριση και των δύο μορφών διαβήτη. Άλλες μέθοδοι διαχείρισης περιλαμβάνουν:
- Παρακολούθηση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα.
- Τα υπό έλεγχο επίπεδα χοληστερόλης και αρτηριακής πίεσης.
- Λήψη συνταγογραφούμενων φαρμάκων.
