Η πρώτη εντύπωση που δημιουργούμε σε ένα άτομο ή που εκείνο δημιουργεί σε εμάς φαίνεται πως έχει να κάνει με τη γλώσσα του σώματος που ως γνωστόν παίζει σημαντικό ρόλο στις καθημερινές μας αλληλεπιδράσεις και μαρτυρά σκέψεις και συναισθήματα.
Η έρευνα στη μη λεκτική επικοινωνία έχει αποκαλύψει μερικά από τα στοιχεία που οδηγούν σε μεγαλύτερη έλξη, ιδιαίτερα στις αρχικές μας συναντήσεις με αγνώστους. Ποια είναι λοιπόν αυτά που ενεργοποιούν τη στιγμιαία συμπάθεια;
Είμαστε πιο ελκυστικοί εάν…
- Κοιτάζουμε τον άλλον στα μάτια. Η οπτική επαφή είναι σημάδι αμεσότητας και δείχνει πως έχουμε στραμμένο το ενδιαφέρον και την προσοχή μας στο άτομο το οποίο γνωρίζουμε για πρώτη φορά.
- Κλίνουμε σωματικά προς το άλλο άτομο, διατηρώντας πάντα μια φυσιολογική απόσταση. Υπάρχει δηλαδή σωματική εγγύτητα, αλλά με «μέτρο».
- Χαμογελάμε.
- Το πρόσωπό μας και το σώμα μας έχει εκφραστικότητα. Εκπέμπει με άλλα λόγια κινητικότητα και ζωντάνια αντί για «ακαμψία» ή πλήξη.
- Ο τόνος της φωνής μας είναι ζεστός.
Επιπλέον:
- Ένα ελαφρύ άγγιγμα στο χέρι ή μια θερμή χειραψία μπορεί να προκαλέσει μια καλή πρώτη εντύπωση και αποπνέει οικειότητα, δημιουργώντας ένα αίσθημα σύνδεσης.
Τι είναι καλό να αποφεύγετε
Τις υπερβολές και τα άκρα. Για παράδειγμα, η πλήρης αποφυγή της επαφής με τα μάτια ή αντιθέτως η επίμονη εστίαση του βλέμματός μας στα μάτια του άλλου ατόμου, δεν μας κάνουν αρεστούς.
Το να πλησιάζουμε πολύ και να εισβάλουμε στον προσωπικό χώρο του άλλου είναι επίσης αρνητικό.
Το να είναι κανείς υπερβολικά εκφραστικός και συναισθηματικός μπορεί επίσης να προκαλέσει κακές εντυπώσεις.
Μελέτη επιβεβαιώνει τα στοιχεία που μας κάνουν αρεστούς με την πρώτη ματιά
Πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύτηκε στο «Journal of Nonverbal Behavior» αποκαλύπτει ότι οι ενδείξεις αμεσότητας είναι σημαντικές όταν συναντάμε αγνώστους, ακόμη και online, σε μια διαδικτυακή για παράδειγμα συνέντευξη για δουλειά.
Στην εν λόγω μελέτη, φοιτητές συναντήθηκαν για πρώτη φορά μέσω μιας διαδικτυακής πλατφόρμας. Πριν τη συνάντησή τους, τους δόθηκαν πληροφορίες για τον άγνωστο συνομιλητή τους, όπως καταγωγή, ενδιαφέροντα, συνήθειες κ.λπ.
Οι φοιτητές βαθμολόγησαν την κλίμακα συμπάθειας του αγνώστου ατόμου σύμφωνα με τα στοιχεία που είχαν αρχικά στα χέρια τους και στη συνέχεια πάλι αφού ήρθαν σε επαφή μαζί του.
Το αποτέλεσμα ήταν τα άτομα με περισσότερες μη λεκτικές εκφράσεις αμεσότητας, όπως κάποιες από αυτές που αναφέραμε παραπάνω, να λάβουν υψηλότερες βαθμολογίες σε σχέση με εκείνα που στερούνταν των στοιχείων αυτών στην επικοινωνία τους.
Επιπλέον, η αμεσότητα φαίνεται πως συνέβαλε στο να ξεπεραστούν ορισμένες προκαταλήψεις του ενός φοιτητή απέναντι στον συνομιλητή του, κάποιες από τις οποίες είχαν δημιουργηθεί εξαρχής λόγω διαφορετικής εθνικότητας των συμμετεχόντων.
Συμπερασματικά λοιπόν, η γλώσσα του σώματος φαίνεται να έχει τη δύναμη να «σπάσει» σύνορα και παγιωμένες πεποιθήσεις και είναι ένας παράγοντας που είναι ωφέλιμο να λαμβάνεται υπόψιν στις κοινωνικές μας επαφές αφού μπορεί να μας φέρει πιο κοντά ή αυτομάτως να μας απομακρύνει.
