Ποιος δεν αγαπάει το πράσινο; Όλοι έχουμε μία ανάμνηση από την εξοχή, μία φωτογραφία από κάποιο τοπίο στη φύση, στο βουνό ή κοντά σε ένα δάσος, ίσως ακόμη και να θυμόμαστε ότι εξερευνούσαμε τον κήπο της γιαγιάς, όταν ήμασταν παιδιά. Όπως και να έχει, το πράσινο έχει «γράψει» μέσα μας και σύμφωνα με τους ερευνητές αυτό που υποπτευόμαστε, ισχύει. Βελτιώνει την ψυχική μας υγεία.
Οι αναμνήσεις σε κάποιο πράσινο τοπίο μάς προσφέρουν έναν είδος ψυχικής ασφάλειας, το πράσινο στη φύση μάς κάνει να αισθανόμαστε καλά, μας φτιάχνει το κέφι, μας γεμίζει ενέργεια και μας ηρεμεί. Και υπάρχει λόγος γι’ αυτό.
Τα τελευταία είκοσι χρόνια, έρευνες έχουν επιβεβαιώσει αυτό που πολλοί από εμάς γνωρίζουμε διαισθητικά. Ότι ο χρόνος στη φύση βελτιώνει κατά πολύ την ψυχική μας υγεία. Τα οφέλη είναι πολλά.
Η φύση ενισχύει τη δυνατότητά μας να συγκεντρωνόμαστε σε κάτι, ενώ παράλληλα αυξάνει την ικανότητά μας να ρυθμίζουμε τα συναισθήματά μας. Επίσης, μας κάνει πιο γενναιόδωρους και συνδεδεμένους με τους άλλους.
Αυτό μας δείχνει ότι η προστασία της φύσης δεν είναι μόνο το αυτονόητο, δηλαδή η προστασία του «σπιτιού» μας και του σπιτιού τόσων άλλων πλασμάτων, αλλά αποτελεί και ένα από τα πιο ισχυρά εργαλεία που έχουμε για την ατομική και συλλογική ευημερία.
Γιατί η φύση μας κάνει να νιώθουμε καλά
Η έκθεση στη φύση, είτε σε πάρκα, είτε σε μέρη με φυτά εσωτερικού χώρου συνδέεται με μειωμένο άγχος, ενώ περιορίζει την ψυχική κόπωση. Επίσης, τα φυσικά περιβάλλοντα επιτρέπουν στα υπερφορτωμένα γνωστικά μας συστήματα, ειδικά στην κατευθυνόμενη προσοχή μας, να ξεκουραστούν και να ρυθμιστούν από την αρχή.
Γι’ αυτό, μια βόλτα στο δάσος συχνά καθαρίζει το μυαλό μας με έναν τρόπο που δεν μπορεί να το κάνει καμία παύση από την οθόνη ή κάποια άλλη δραστηριότητα.
Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύτηκε στο American Journal of Public Health, τα παιδιά με ΔΕΠΥ εμφανίζουν σημαντική μείωση των συμπτωμάτων τους μετά από χρόνο σε περιβάλλοντα πλούσια σε πράσινο.
Όταν βρισκόμαστε στη φύση, μειώνεται η κορτιζόλη μας, δηλαδή η ορμόνη του άγχους και επιβραδύνεται ο καρδιακός μας ρυθμός. Παράλληλα, ενεργοποιείται το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα, το μέρος του σώματος που είναι υπεύθυνο για την ξεκούραση και την πέψη.
«Λουτρό στο δάσος»
Στην Ιαπωνία, αυτά τα αποτελέσματα έχουν εμπνεύσει την πρακτική του «shinrin-yoku», η οποία μπορεί να αποδοθεί ως «λουτρό στο δάσος». Αυτή η πρακτική δεν αφορά στην άσκηση ή στην επίτευξη. Πρόκειται για την πλήρη αφομοίωση των αισθήσεών μας σε ένα φυσικό περιβάλλον.
Το «λουτρό στο δάσος» είναι πλέον μια επίσημα αναγνωρισμένη πρακτική δημόσιας υγείας στην Ιαπωνία, με τις μελέτες να δείχνουν ότι μειώνει το άγχος, βελτιώνει τον ύπνο και ενισχύει τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.
Η φύση μάς συνδέει
Αλλά ίσως τα πιο συναρπαστικά αποτελέσματα της φύσης ξεπερνούν το ατομικό επίπεδο. Ο χρόνος που περνάμε έξω αλλάζει επίσης τον τρόπο που σχετιζόμαστε με τους άλλους. Σύμφωνα με έρευνα δημοσιευμένη στο Journal of Personality and Social Psychology, μπορεί να αυξήσει τα συναισθήματα ενσυναίσθησης, συνεργασίας και γενναιοδωρίας.
Σε ένα πείραμα, οι συμμετέχοντες που παρακολούθησαν εικόνες της φύσης, οι οποίες προκαλούσαν δέος ήταν πιο πιθανό να βοηθήσουν άλλους και να δράσουν συνεργατικά, κάτι που αποτελεί μια υπενθύμιση ότι η φύση δεν ηρεμεί μόνο τον εαυτό μας, αλλά μας προσανατολίζει και προς τους άλλους, κάνοντάς μας πιο κοινωνικούς.
