Ερευνητές από την Κορέα ανέλυσαν δεδομένα για σχεδόν μισό εκατομμύριο άτομα, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι όσοι έχουν διατεταμένες φλέβες που διαγράφονται ανάγλυφα στα πόδια, κοινώς κιρσούς, έχουν και 23,5% περισσότερες πιθανότητες να διαγνωστούν με άνοια. Ο αυξημένος αυτός κίνδυνος παρέμεινε στατιστικά σημαντικός ακόμη και αφού οι επιστήμονες έλαβαν υπόψη παράγοντες όπως η ηλικία, το φύλο, το σωματικό βάρος, το κάπνισμα και η κατανάλωση αλκοόλ, τα οποία αποτελούν γνωστούς παράγοντες κινδύνου για την πάθηση.

Οι άνδρες, οι ενεργοί καπνιστές και τα άτομα με κιρσούς που καταναλώνουν μεγάλες ποσότητες αλκοόλ, είχαν ιδιαίτερα αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν άνοια.

Σε άρθρο τους στο επιστημονικό περιοδικό PLOS One, οι συγγραφείς της έρευνας ανέφεραν ότι τα ακριβή αίτια που συνδέουν τους κιρσούς με την άνοια χρειάζονται περαιτέρω διερεύνηση.

Ωστόσο, σημείωσαν ότι η σύνδεση αυτή μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι η δυσάρεστη αυτή κατάσταση μπορεί να υποδηλώνει κακή κυκλοφορία του αίματος στο σώμα — κάτι που αποτελεί γνωστό παράγοντα κινδύνου για άνοια. Άλλη μία πιθανή εξήγηση είναι ότι οι κιρσοί, ίσως συμβάλλουν σε γενικευμένη φλεγμονή στον οργανισμό, η οποία ενδέχεται να ενισχύει ή να επιταχύνει διαδικασίες που προκαλούν βλάβη στον εγκέφαλο.

Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι οι ασθενείς που υποβλήθηκαν σε θεραπεία για τους κιρσούς στα πόδια, είχαν 43% μικρότερη πιθανότητα να εμφανίσουν αγγειακή άνοια σε σύγκριση με εκείνους που δεν έκαναν καμία θεραπεία. Η αγγειακή άνοια προκαλείται από μια σειρά μικρο-εγκεφαλικών που περιορίζουν τη ροή του αίματος στον εγκέφαλο.

Κιρσοί στα πόδια και άνοια- Η μελέτη

Συνολικά, οι συμμετέχοντες στη μελέτη ήταν 396.767 άνδρες και γυναίκες από την Κορέα, με μέση ηλικία τα 56 έτη. Τα 5.000 περίπου από αυτά τα άτομα είχαν κιρσούς.

Τα ιατρικά αρχεία των συμμετεχόντων παρακολουθήθηκαν για 13 χρόνια κατά μέσο όρο. Στο τέλος αυτής της περιόδου, το 14% των ατόμων, είχε διαγνωστεί με άνοια.

Αν και πρόκειται για μια μεγάλη μελέτη, οι συγγραφείς σημείωσαν ότι η έρευνά τους είχε αρκετούς περιορισμούς.

Πρώτον, ήταν παρατηρητική, πράγμα που σημαίνει ότι ενώ τα δεδομένα υποδεικνύουν μια σύνδεση μεταξύ των κιρσών και της άνοιας, δεν μπορούν να αποδείξουν ότι η μία κατάσταση προκαλεί την άλλη.

Δεύτερον, τα δεδομένα που χρησιμοποίησαν οι επιστήμονες κατέγραφαν μόνο την παρουσία των κιρσών στους ασθενείς, όχι τη σοβαρότητα της κατάστασης.

Οι συγγραφείς επεσήμαναν ότι η αξιολόγηση του αν οι ασθενείς με πιο σοβαρούς κιρσούς έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο άνοιας είναι ένας τομέας που χρειάζεται περαιτέρω μελέτη.

Επιπλέον, οι ειδικοί δεν κατάφεραν να λάβουν υπόψη την γενετική προδιάθεση, η οποία μπορεί να έχει επηρεάσει τα αποτελέσματα.

Τέλος, σημείωσαν ότι η μελέτη τους αφορούσε μια ομάδα Κορεατών ασθενών και επομένως ίσως να έχει περιορισμένη εφαρμογή σε άλλες πληθυσμιακές ομάδες.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι κιρσοί (φλεβίτιδα) είναι μία από τις πιο συχνές παθήσεις, με ποσοστό εμφάνισης 20% επί του γενικού πληθυσμού και αφορά συχνότερα τις γυναίκες. Οποιαδήποτε φλέβα μπορεί να γίνει κιρσώδης, αλλά οι φλέβες που συνήθως επηρεάζονται είναι εκείνες στα πόδια. Τα αίτια της εμφάνισης μπορεί να διαφέρουν από ασθενή σε ασθενή. Ωστόσο, στην πλειονότητα των ασθενών υπάρχει κληρονομική βάση, με δομικά ελαττώματα του τοιχώματος ή των βαλβίδων των φλεβών. Παράγοντες κινδύνου αποτελούν η πολύωρη τακτική ορθοστασία, η ακινησία, η παχυσαρκία, η επιλογή στενών ρούχων στην καθημερινότητα, ενώ ειδικά στις γυναίκες σημαντικό ρόλο παίζουν και οι ορμονικές μεταβολές (εγκυμοσύνη, εμμηνόπαυση κ.λπ.).