Αναρίθμητες μελέτες αποκαλύπτουν ότι τα κατοικίδια έχουν θετικές επιδράσεις σε πολλές πτυχές της ποιότητας της ζωής των ανθρώπων. Αυτά τα ευρήματα επιχείρησε να επαναξιολογήσει νέα, μεγάλη έρευνα με τίτλο: “The Value of Pets: The Quantifiable Impact of Pets on Life Satisfaction” (Η αξία των κατοικίδιων: Ποσοτικοποιημένη επίδραση των κατοικίδιων στην ικανοποίηση από τη ζωή).
Τα εκτενή δεδομένα της εν λόγω μελέτης προέρχονται από 2.617 παρατηρήσεις που αφορούν 1.980 οικογένειες και άλλα 769 μεμονωμένα άτομα ηλικίας από 16 έως 99 ετών.
Η ικανοποίηση από τη ζωή αξιολογήθηκε μέσω ερωτήσεων ενώ χρησιμοποιήθηκε μια επτάβαθμη κλίμακα για τις απαντήσεις (1 = καθόλου ικανοποιημένος, 7 = απόλυτα ικανοποιημένος). Επιπλέον, χρησιμοποιήθηκε το μοντέλο των Πέντε Μεγάλων Παραμέτρων της Προσωπικότητας (γνωστό ως OCEAN):
- Ανοιχτότητα,
- Συνειδητότητα
- Εξωστρέφεια
- Ευχάριστη διάθεση (συνεργατικότητα)
- Νευρωτισμός
Επειδή το κοινωνικό πλαίσιο είναι ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες που καθορίζουν την ικανοποίηση από τη ζωή, οι ερευνητές έθεσαν ερωτήσεις σχετικά με τη σχέση των ατόμων με τους άλλους, όπως για παράδειγμα με τους γείτονες.
Η σωματική υγεία αξιολογήθηκε μέσω της ερώτησης: «Γενικά, πώς θα περιγράφατε την υγεία σας: καλή ή κακή;» καθώς και μέσω άλλων ερωτήσεων που εξέταζαν αν το άτομο έχει κάποια μακροχρόνια ασθένεια ή αναπηρία.
Η ψυχική υγεία αξιολογήθηκε με την εξής ερώτηση: «Κατά τις τελευταίες τέσσερις εβδομάδες, πόσο συχνά αντιμετωπίσατε προβλήματα στην εργασία ή στις καθημερινές σας δραστηριότητες εξαιτίας συναισθηματικών προβλημάτων (όπως κατάθλιψη ή άγχος);». Οι απαντήσεις καταγράφηκαν σε μια κλίμακα από το 1 (όλη την ώρα) έως το 5 (ποτέ).
Τι αποκάλυψε η μελέτη για τα κατοικίδια και την ανθρώπινη ευημερία
Ένας σύντροφος-κατοικίδιο αυξάνει την ικανοποίηση από τη ζωή κατά 3 έως 4 μονάδες σε μια κλίμακα από το 1 έως το 7, ωστόσο, φάνηκε να είναι χαμηλότερη από τον γενικό μέσο όρο.
«Αν και, κατά μέσο όρο, η ψυχική και σωματική υγεία των ατόμων με κατοικίδια και αυτών χωρίς κατοικίδια φαίνεται να είναι πολύ παρόμοια, είναι πιθανό ότι η χαμηλότερη ικανοποίηση από τη ζωή των φροντιστών κατοικίδιων να οφείλεται σε άλλες διαστάσεις της ψυχικής υγείας που δεν καταγράφονται από τα δεδομένα μας», δήλωσαν οι ερευνητές.
Οι ίδιοι ανέφεραν επίσης ότι οι φροντιστές γατών φαίνεται να είναι πιο «ανοιχτοί» ενώ οι φροντιστές σκύλων τείνουν να είναι πιο εξωστρεφείς, συνεργάσιμοι και λιγότερο νευρωτικοί.
Σε σύγκριση με άτομα που δεν έχουν σκύλους ή γάτες, οι φροντιστές κατοικίδιων εμφανίζονται να είναι γενικά:
- πιο ανοιχτοί
- πιο συνειδητοποιημένοι
- πιο εξωστρεφείς
Επίσης, είναι πιο πιθανό να είναι παντρεμένοι και να έχουν περισσότερα παιδιά.
Συνολικά, η αξία των κατοικίδιων για τους φροντιστές τους φαίνεται να είναι πολύ υψηλή — συγκρίσιμη με αυτήν που καταγράφεται σε άλλες μελέτες για τη συχνή επαφή με φίλους και συγγενείς.
Οι συγγραφείς δεν ισχυρίζονται ότι οι σκύλοι και οι γάτες έχουν θετική επίδραση σε όλους τους ανθρώπους, αλλά για ορισμένους —ίσως πολλούς— προσφέρουν πραγματικά σημαντική ψυχολογική βοήθεια.
Όπως και να έχει, αν και οι άνθρωποι χαρακτηριζόμαστε φροντιστές, με βάση τα αποτελέσματα, εύλογα τίθεται το ερώτημα: Ποιος πραγματικά φροντίζει ποιον, τελικά;
