Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο επαρκής και ποιοτικός ύπνος είναι απαραίτητος για τη σωματική και ψυχική μας υγεία. Αλλά πόσο εφικτό είναι να τον επιτύχουμε, όταν οι σκέψεις μάς κατακλύζουν, ακόμη και το βράδυ, όταν ξαπλώνουμε;
Σίγουρα θα συμφωνήσουμε όλοι ότι όταν ξυπνάμε μετά από έναν καλό ύπνο, νιώθουμε ξεκούραστοι, συγκεντρωμένοι και γεμάτοι ενέργεια. Το αντίθετο συμβαίνει όταν περνάμε όλη τη νύχτα, παλεύοντας με έννοιες, άγχη και σενάρια. Ξυπνάμε κουρασμένοι, εκνευρισμένοι και θολωμένοι.
Στη σύγχρονη εποχή, το άγχος έχει μπει βαθιά μέσα στη ζωή μας, οι φρενήρεις ρυθμοί της καθημερινότητας μάς γεμίζουν υπερένταση και δεν μας αφήνουν να ηρεμήσουμε, ούτε όταν πέφτουμε στο κρεβάτι μας στο τέλος μιας εξαντλητικής ημέρας.
Νυχτερινή ανησυχία και overthinking
Υπάρχει, άραγε, τρόπος να αντιμετωπίσουμε τη νυχτερινή ανησυχία και την υπερανάλυση, που μας κρατάει ξάγρυπνους; Για να βρούμε τρόπους αντιμετώπισης, πρέπει πρώτα να ανακαλύψουμε ποιες είναι οι σκέψεις που βασανίζουν συχνότερα τους ανθρώπους λίγο πριν να κοιμηθούν και τους στερούν την ηρεμία και τη γαλήνη.
Η αϋπνία και οι διάφορες άλλες διαταραχές ύπνου πολλές φορές οφείλονται σε ορισμένα δυσλειτουργικά μοτίβα σκέψης που μας προκαλούν υπερένταση και είτε μας ξυπνούν, είτε δεν μας επιτρέπουν καν να «κλείσουμε μάτι».
Ακολουθούν οι τρεις πιο κοινές διαταρακτικές σκέψεις και οι τρόποι να τις ησυχάσουμε, να τις βάλουμε έστω και για λίγο σε παύση, μέχρι την επόμενη ημέρα.
Ύπνος και η παγίδα του «και αν;»
Η σκέψη αυτή είναι από τους μεγαλύτερους σαμποτέρ του ύπνου, όταν εμφανίζεται τις πιο ήσυχες ώρες της νύχτας. Οι σκέψεις αυτές είναι υποθετικές για γεγονότα που φανταζόμαστε τι θα γινόταν αν συνέβαιναν και οδηγούν σε ενοχές, υπερανάλυση και στην εσωτερική φωνή μας. που λέει «δεν είσαι αρκετή/ός». Παραδείγματα είναι τα εξής: «Κι αν χάσω τη δουλειά μου;», «Κι αν τα παιδιά μου δεν πάνε καλά στη ζωή τους;», «Κι αν η σχέση μου διαλυθεί;»
Η λύση είναι η μετάθεση για αργότερα. Δηλαδή δεν ακυρώνουμε τις ανησυχίες μας, αλλά τις μεταφέρουμε για την επόμενη μέρα, σε μία ώρα που θα μπορούμε να τις χειριστούμε, χωρίς να θυσιάζουμε τον ύπνο μας.
Ακόμη και όταν αυτές οι σκέψεις δεν φεύγουν εύκολα, καλό είναι να αναρωτηθούμε ποιο είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί και έτσι να αποδυναμώσουμε τη δύναμη του φόβου. Με τον τρόπο αυτό, θυμόμαστε πόσο δυνατοί είμαστε και πόσες δυσκολίες έχουμε ήδη ξεπεράσει.
Ύπνος και η παγίδα των τύψεων
Τα ξημερώματα είναι η αγαπημένη ώρα των τύψεων. Οι σκέψεις μετάνοιας για πράγματα που έχουμε κάνει ή δεν έχουμε κάνει δημιουργούν ένα φαύλο κύκλο που οδηγεί σε ακόμα περισσότερη σκέψη. Θα μείνουμε έτσι ως το πρωί με τις ενοχές μας ή θα επιλέξουμε να κοιμηθούμε και να σκεφτούμε την επόμενη ημέρα με καθαρό μυαλό;
Η λύση είναι να οπτικοποιήσουμε λίγο τα ενδεχόμενα. Ας φανταστούμε δύο πόρτες. Η μία οδηγεί σε ένα ήσυχο δωμάτιο με ένα αναπαυτικό κρεβάτι. Η άλλη οδηγεί σε έναν δρόμο, γεμάτο απότομες στροφές και παλιά λάθη.
Ας επιλέξουμε νοερά την πρώτη πόρτα, το κρεβάτι, που ουσιαστικά δεν είναι άλλο από το κρεβάτι στο οποίο ήδη βρισκόμαστε, και ας συγκεντρωθούμε στην αίσθηση της ηρεμίας που προσφέρει. Αυτή η νοητική μετατόπιση μπορεί να μας οδηγήσει πίσω στον ύπνο.
Ύπνος και η παγίδα του ελέγχου
Πολλές από τις σκέψεις που γίνονται μέσα στη νύχτα σχετίζονται με την ανάγκη να διορθώσουμε κάτι εδώ και τώρα ή με άγχος επειδή δεν έχει ήδη διορθωθεί. Αυτό φαίνεται να στηρίζεται στην ψευδαίσθηση ότι, αν απλώς σκεφτούμε πιο πολύ και πιο έντονα, θα λύσουμε το πρόβλημα.
Η λύση είναι να δοκιμάσουμε το «κόλπο του ανελκυστήρα». Ας φανταστούμε ότι είμαστε σε ένα ασανσέρ μαζί με όλες τις σκέψεις μας για έλεγχο. Καθώς το ασανσέρ κατεβαίνει αργά, κάθε φορά που σταματά σε έναν όροφο, λίγες από αυτές τις σκέψεις κατεβαίνουν και φεύγουν.
Συγκεντρώσου στην αίσθηση της καθόδου. Ίσως φτάνοντας στους πιο χαμηλούς ορόφους, κάποια στιγμή να μας είναι πιο εύκολο να αποκοιμηθούμε.
