Όταν μιλάμε για ερωτικές σχέσεις, τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα στα μηνύματα δεν είναι πάντα αθώα… Μπορούν να αποκαλύψουν συναισθηματική μη διαθεσιμότητα, ακόμα κι αν αυτή δεν φαίνεται αμέσως ή δεν θέλουμε να τη δούμε!
Η συναισθηματική απόσταση από τον άλλον δεν εκδηλώνεται πάντα με προφανείς τρόπους, όπως για παράδειγμα όταν κάποιος εξαφανίζεται, κάνοντας αυτό που λέμε ghosting ή δηλώνει ξεκάθαρα ότι δεν είναι σε φάση για σχέση. Πιο συχνά, επειδή οι άνθρωποι ντρέπονται να εκδηλώσουν την αδιαφορία τους από φόβο μην κακοχαρακτηριστούν ή μην πληγώσουν τον άλλο, κρύβουν την απόσταση που αισθάνονται σε λεπτές συμπεριφορές. Αυτό είναι ιδιαίτερα εμφανές, μεταξύ άλλων, στον τρόπο που επικοινωνεί κάποιος μέσω γραπτών μηνυμάτων.
Red flags στα μηνύματα, μην κάνεις πως δεν τα βλέπεις
Άλλωστε, στη σημερινή εποχή, τα μηνύματα είναι συχνά η πρώτη και βασική μορφή επικοινωνίας ανάμεσα σε δυνητικούς συντρόφους. Και ο τρόπος που κάποιος στέλνει μηνύματα λέει πολλά για τη συναισθηματική του διαθεσιμότητα.
Άτομα που είναι συναισθηματικά μη διαθέσιμα κρατούν συχνά αποστάσεις με υπόγειους τρόπους, μπορεί να αποφεύγουν την ευαλωτότητα ή το να συζητούν συγκεκριμένα θέματα ή απλώς είναι ασυνεπή και αόριστα. Στην αρχή, η συμπεριφορά αυτή ίσως δεν μοιάζει τόσο σημαντική, είτε επειδή ελπίζουμε ότι ο άλλος νοιάζεται, είτε επειδή είναι δυνατόν να αποδίδεται στην τυχαιότητα ή να εξηγείται από άλλους λόγους. Με τον καιρό, όμως, αυτό μπορεί να μας κάνει να νιώθουμε μπερδεμένοι, να αισθανόμαστε ότι έχουμε δεχτεί απόρριψη και εν τέλει να μας εξαντλήσει συναισθηματικά.
Ποιοι είναι οι 3 τύποι που κρατούν τις αποστάσεις τους στις σχέσεις;
Παρακάτω οι βασικοί τύποι αποστολέων που κρατούν τις αποστάσεις τους και τα σημάδια ότι η επικοινωνία σας δεν θα έχει μάλλον αίσιο αποτέλεσμα…
1.O τύπος με το μήνυμα «ψίχουλο» ή breadcrumbing: Σου δίνει τόσο, όσο για να μην απομακρυνθείς
Αυτός ο τύπος αποστολέα δεν ξεκινάει σχεδόν ποτέ ουσιαστικές συζητήσεις, αντίθετα, στέλνει περιστασιακά ένα «γεια», ένα meme ή ένα emoji, απλώς για να διατηρήσει την επαφή χωρίς να την εμβαθύνει. Αν τον ρωτήσουμε κάτι, θα πάρουμε αόριστη ή καθυστερημένη απάντηση. Αν εκφράσουμε συναίσθημα, θα το αποφύγει ή θα απαντήσει με χιούμορ.
Έρευνες δείχνουν ότι το breadcrumbing δεν είναι απλώς τεμπελιά αλλά δείγμα βαθύτερου φόβου για συναισθηματική εγγύτητα. Άτομα με αγχώδεις ή αποφευκτικούς τύπους προσκόλλησης είναι πιο πιθανό να το κάνουν και αυτό γιατί θέλουν να νιώθουν ποθητοί, κρατώντας παράλληλα τον άλλον σε απόσταση για να προστατευτούν.
Το συγκεκριμένο μοτίβο μοιάζει με συναισθηματικό ρόλερ κόστερ. Μας δίνει μια στιγμή ελπίδας και την επόμενη έρχεται η σιωπή. Λογικό να μας κάνει να αναρωτιόμαστε αν υπάρχει πραγματική σύνδεση ή αν όλα είναι στη φαντασία μας.
2.Ο «γρήγορος αλλά ρηχός» αποστολέας: Απαντά άμεσα, αλλά δεν αποκαλύπτει τίποτα
Μπορεί να μας στέλνει τακτικά μηνύματα, του τύπου «καλημέρα», «κοιμήθηκες καλά;» και να απαντά άμεσα. Όμως όταν μοιραζόμαστε μαζί του κάτι ουσιαστικό, απαντά με κάτι σαν «δύσκολο αυτό» ή με ένα emoji. Αν εκφράσουμε χαρά, αλλάζει θέμα. Η καθημερινή επικοινωνία υπάρχει, αλλά η σύνδεση δεν βαθαίνει ποτέ. Αυτό αντανακλά συναισθηματική αποστασιοποίηση. Το άτομο παρουσιάζει την εικόνα του ενδιαφερόμενου, χωρίς να ρισκάρει πραγματική συναισθηματική εγγύτητα.
Έρευνες σε ζευγάρια δείχνουν ότι η αποφευκτική προσκόλληση σχετίζεται με ρομαντική αποσύνδεση, δηλαδή είναι παρόντες, αλλά όχι στην ουσία. Έτσι δεν αποκλείεται να τους αρέσουμε πραγματικά, αλλά ο εσωτερικός φόβος για οικειότητα κρατά τις συνομιλίες στην επιφάνεια. Τα μηνύματα είναι συχνά, αλλά συναισθηματικά φιλτραρισμένα. Το αποτέλεσμα είναι να νιώθουμε μοναξιά, παρότι έχουμε κάποιον με τον οποίο μιλάμε καθημερινά.
3.Ο «στοχαστής με τη μάσκα»: Συναισθηματικά απόμακρος, διανοητικά παρών
Αυτό το άτομο δεν μας κάνει ghosting, ούτε μας πετάει περιστασιακά «ψίχουλα» ενδιαφέροντος. Αντιθέτως, είναι συχνά εξαιρετικός συνομιλητής, είναι ευφραδής, έξυπνος, εμπλεκόμενος στη συζήτηση. Και πού είναι τότε το πρόβλημα; Κάθε συζήτηση μοιάζει με διάλεξη, ανάλυση ή ερμηνεία της ψυχολογικής μας κατάστασης.
Για να γίνουμε πιο σαφείς. Αν για παράδειγμα στείλουμε κάτι ευάλωτο, αντί για ενσυναίσθηση αυτό που λαμβάνουμε είναι μια καλοδιατυπωμένη μεν, αποστασιοποιημένη δε, εξήγηση. Στην αρχή, αυτό φαίνεται εντυπωσιακό. Δείχνει ότι καταλαβαίνει τα συναισθήματά μας, ίσως και ότι έχει συναισθηματική νοημοσύνη. Όμως με τον καιρό παρατηρούμε ότι μπορεί να αναλύει τα δικά μας συναισθήματα, αλλά σπάνια εκφράζει τα δικά του, ότι μας δίνει θεωρία αντί για τρυφερότητα.
Σχέσεις και απόσταση
Μια σχετική έρευνα του 2015, δημοσιευμένη στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Personality, έδειξε ότι άτομα με αποφευκτικούς τύπους προσκόλλησης τείνουν να καταστέλλουν τη συναισθηματική τους έκφραση, ειδικά όταν ο σύντροφός τους δείχνει ευαλωτότητα ή συναισθηματική ανάγκη. Αντί να ανταποκριθούν με συναίσθημα, ενεργοποιούν γνωστικούς μηχανισμούς για να διαχειριστούν τη δυσφορία.
Στην ανταλλαγή μηνυμάτων, αυτό εκδηλώνεται ως γνωστική προσέγγιση με τη «μάσκα» της σύνδεσης.
Τι κάνουμε αφού αναγνωρίσουμε αυτά τα μοτίβα στις σχέσεις;
Αν αναγνωρίζουμε αυτά τα μοτίβα, το επόμενο βήμα είναι να κάνουμε στον εαυτό μας τις παρακάτω ερωτήσεις:
- Πώς νιώθεις μετά από τις συνομιλίες σας;
- Υπάρχει χώρος να είσαι ο εαυτός σου;
- Σου δίνει συναισθηματική στήριξη;
Η αναγνώριση είναι το πρώτο βήμα για να προστατέψουμε τη συναισθηματική μας ευημερία. Δεν χρειάζεται να φοβόμαστε να θέσουμε όρια και να αναζητήσουμε συνδέσεις που βασίζονται στην ειλικρίνεια και την αμοιβαία διαθεσιμότητα.
