Είναι απόλυτα ανθρώπινο να νιώθουμε άγχος, ανησυχία ή φόβο, όμως για πολλούς η ανησυχία μπορεί να γίνει πολύ έντονη. Μια σκέψη οδηγεί σε μια άλλη, μετά σε μια τρίτη, ώσπου ο νους κατακλύζεται. Και όταν κάποιος λέει «Μην ανησυχείς!», αυτό σπάνια λειτουργεί. Αλλά τι θα γινόταν, αν η λύση δεν ήταν να σταματήσουμε να ανησυχούμε, αλλά… να το κάνουμε, για λίγο;
Αυτή είναι η λογική πίσω από την τεχνική που οι ψυχολόγοι αποκαλούν «παράθυρο ανησυχίας» (worry window ή worry time). Πρόκειται για μια καθημερινή ρουτίνα 10-30 λεπτών, ειδικά σχεδιασμένη για να σας βοηθήσει να περιορίσετε την ανησυχία μέσα στην ημέρα.
Τι είναι το worry window;
Η τεχνική είναι απλή και προσαρμόζεται εύκολα στον τρόπο ζωής και τις συνήθειες του κάθε ατόμου. Καθορίστε μια συγκεκριμένη ώρα κάθε μέρα (10-30 λεπτά) αποκλειστικά για να… ανησυχείτε. Γράψτε τις ανησυχίες σας σε χαρτί, ημερολόγιο ή σε ένα αρχείο στον υπολογιστή σας.
Ζήστε αυτές τις σκέψεις πλήρως, χωρίς να τις αποφεύγετε. Όταν τελειώσει ο χρόνος, σταματήστε και κάνετε κάτι σωματικό για να βοηθήσετε τον εγκέφαλό σας να αλλάξει εστίαση. Τι μπορείτε να κάνετε;
- Πηγαίνετε για έναν σύντομο περίπατο ή για τρέξιμο
- Ρίξτε κρύο νερό στο πρόσωπό σας
- Βάλτε στο στόμα μια ξινή καραμέλα
Έτσι, εκπαιδεύετε τον εγκέφαλό σας να οριοθετεί την ανησυχία, αντί να την αφήνει να σας διακόπτει όλη μέρα.
Άγχος: Αξίζει τον χρόνο που του διαθέτουμε;
Όπως λένε οι ειδικοί, όταν προγραμματίζουμε μια συγκεκριμένη ώρα για να αγχωνόμαστε, διδάσκουμε στον εγκέφαλό μας ότι εμείς είμαστε αυτοί που αποφασίζουμε πότε θα ασχοληθούμε με αυτές τις σκέψεις, όχι το άγχος. Αυτό δημιουργεί ένα αίσθημα ασφάλειας και μας βοηθά να παραμένουμε στο παρόν, όπως εξηγούν.
Η τεχνική αυτή μας δίνει τον χώρο να βιώσουμε πλήρως τα συναισθήματά μας, αντί να τα κρατάμε στο παρασκήνιο όλη μέρα. Έτσι, επεξεργάζεστε τα συναισθήματα και αυτά φεύγουν, αντί να μένουν μέσα μας.
Γιατί λειτουργεί με το άγχος;
Το «παράθυρο ανησυχίας» βοηθά τους ανθρώπους να:
- διαχωρίζουν τη συναισθηματική φόρτιση από την πραγματικότητα
- αντιλαμβάνονται ποια πράγματα μπορούν να ελέγξουν και ποια όχι
- νιώθουν περισσότερο έλεγχο στη ζωή και στα συναισθήματά τους
Όταν περιορίζουμε την ανησυχία σε 30 λεπτά, συνειδητοποιούμε πόσο μη παραγωγική είναι. Το να ανησυχούμε δεν είναι δράση, γιατί δεν αλλάζει τίποτα. Αυτό βοηθά να επαναπροσδιορίσουμε τη σχέση μας με την ανησυχία. Επιπλέον, αυτή η μέθοδος θέτει όρια γύρω από τις σκέψεις, επιτρέποντάς μας να νιώθουμε ότι ελέγχουμε τον νου μας, αντί να μας ελέγχει εκείνος.
Τι μπορούμε να κερδίσουμε
Όσοι εφαρμόζουν αυτή την τεχνική ανακαλύπτουν ότι πολλές από τις σκέψεις που γράφουν:
- είτε δεν αξίζουν τόση ανησυχία
- είτε είναι πράγματα εκτός ελέγχου
- είτε υπάρχουν δράσεις που μπορούν να αναλάβουν
