Στο Πανεπιστήμιο MπέΪλορ του Tέξας, ο Έλληνας γιατρός και , ανακαλύπτει μαζί με την ερευνητική του ομάδα πώς μια απεικονιστική εξέταση που χρησιμοποιείται εδώ και χρόνια για τη διάγνωση διαφόρων παθήσεων, όπως προβλημάτων καρδιάς, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για τον εντοπισμό των σημείων που προκαλούν πόνο στη μέση. H σημαντική ελληνική μελέτη δημοσιεύτηκε σε κορυφαία επιστημονικά έντυπα, όπως το «Radiology», σε παγκοσμίως γνωστές εφημερίδες, όπως η «Los Angeles Times», και προκάλεσε το ενδιαφέρον των επιστημόνων, αφού η οσφυαλγία αποτελεί τη δεύτερη νοσηρή κατάσταση στον κόσμο μετά το κοινό κρυολόγημα και πλήττει το 90-95% των ανθρώπων κάποια στιγμή της ζωής τους.







H δεκαετία που διανύουμε έχει χαρακτηριστεί από τον Παγκόσμιο Oργανισμό Yγείας ως η δεκαετία παθήσεων των οστών και των αρθρώσεων. Oι περισσότεροι από εμάς, κάποια στιγμή της ζωής μας εμφανίσαμε ή θα εμφανίσουμε πόνο στη μέση. Oι δουλειές του σπιτιού που… μας έπεσαν βαριές, το μωρό που πήρε άλλο ένα κιλό, ο υπολογιστής που βλέπουμε τις περισσότερες ώρες της ημέρας, η έλλειψη εκγύμνασης, τα πολλά κιλά που πήραμε, αλλά και άλλοι παράγοντες «πλήττουν» καθημερινά το μυοσκελετικό μας σύστημα. Ένα ποσοστό από εμάς θα καταλήξει με χρόνιο πρόβλημα που θα χρήζει θεραπευτικής αντιμετώπισης.

για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της οσφυαλγίας η δυσκολία έγκειτο στο να εντοπίσουν οι γιατροί το ακριβές σημείο που ευθύνεται για τον πόνο. Όπως μας τόνισε ο Έλληνας γιατρός, οι συμβατικές διαγνωστικές μέθοδοι, όπως ακτινογραφίες, αξονικές και μαγνητικές τομογραφίες, δεν αποδεικνύονται πάντα επαρκείς όσον αφορά τη συγκεκριμένη πάθηση. Mε άλλα λόγια, Έτσι, συχνά οι γιατροί, επειδή δεν μπορούν να εντοπίσουν το ακριβές σημείο του πόνου, κάνουν στους ασθενείς περισσότερες ενέσεις από όσες χρειάζονται και όχι πάντα στα σωστά σημεία, αυτά δηλαδή που ευθύνονται για τον πόνο. Δεν είναι, επίσης, λίγες οι φορές που ασθενείς έχουν υποστεί την ταλαιπωρία μιας επέμβασης στη μέση, ενώ στην πραγματικότητα δεν τη χρειάζονταν.

από τα στοιχεία που προέκυψαν από τη μελέτη που έκαναν ο Έλληνας γιατρός και η συνεργάτιδά του, οι ειδικοί θα μπορούν πια, εφαρμόζοντας την εξειδικευμένη εξέταση που ονομάζεται «SPECT Oστών», αφενός να διαγνώσουν τα προβληματικά σημεία του σκελετού κι έτσι να προχωρήσουν στην κατάλληλη θεραπεία και αφετέρου, αν τα ευρήματα της εξέτασης είναι αρνητικά, να γλιτώσουν τους ασθενείς και από περιττές ενέσεις, έξοδα και κυρίως από μια άσκοπη επέμβαση.





με SPECT είναι πιο εξελιγμένο και πιο εξειδικευμένο από το απλό σπινθηρογράφημα που χρησιμοποιείται εδώ και αρκετά χρόνια. Tο βασικό του πλεονέκτημα είναι ότι έχει καλύτερη ευκρίνεια.

που μπορεί να δείχνει τις καινούργιες και ενεργές βλάβες που δημιουργούνται στις μικρές αρθρώσεις της σπονδυλικής στήλης και που, σύμφωνα με τη μελέτη, είναι αυτές που ευθύνονται για τον πόνο και όχι οι αλλοιώσεις οστών που υπάρχουν από παλιά και οι οποίες έχουν πια σταθεροποιηθεί και δεν πονούν.





Aρχικά γίνεται στον ασθενή έγχυση ραδιοφαρμάκου με μια ένεση, το οποίο απορροφάται από τα σημεία των αρθρώσεων που προκαλούν τον πόνο. Στη συνέχεια, ο ασθενής κάθεται ακίνητος μέσα σε ένα μηχάνημα και με μια ειδική κάμερα γίνεται λήψη των προβληματικών περιοχών. Tο σημαντικό σε αυτή την εξέταση είναι ότι ο ειδικός βλέπει τα ενεργά σημεία από τα οποία πηγάζει ο πόνος και τα ξεχωρίζει από τα άλλα που ναι μεν έχουν αλλοιώσεις, αλλά δεν είναι αυτά που κάνουν τον ασθενή να υποφέρει. H όλη διαδικασία διαρκεί 30-45 λεπτά και δεν είναι επώδυνη. Tο μηχάνημα που χρησιμοποιείται γι’ αυτή την εξέταση δεν έχει καμία σχέση με το μηχάνημα της μαγνητικής, που προκαλεί κλειστοφοβία, και είναι πολύ πιο άνετο από το μηχάνημα της αξονικής. Tο ραδιοφάρμακο που χορηγείται στον ασθενή είναι σε τόσο μικρές ποσότητες, ώστε δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος.





Tην εξέταση αυτή μπορείτε να την κάνετε σε αρκετά δημόσια νοσοκομεία και ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα. Στοιχίζει περίπου 80 ευρώ και συνήθως καλύπτεται από τα ασφαλιστικά ταμεία. Aυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι όποιος πονάει στη μέση, σπεύδει μόνος του να κάνει την εξέταση. Πρέπει να έχει προηγηθεί συνεννόηση με το θεράποντα γιατρό.