Η γαρδένια, η καμέλια, η αζαλέα, το ροδόδεντρο, οι μπιγκόνιες, η ορτανσία κ.α. έχουν ένα κοινό. Ανήκουν στα όξινα φυτά που χρειάζεται κάθε χρόνο, την άνοιξη, να αλλάζουμε το χώμα τους ώστε μαζί με αυτό να φεύγει το ασβέστιο και το αλάτι που – μέσω του νερού με το οποίο τα ποτίζουμε – μένει στο χώμα και τους κάνει κακό. Έτσι, χρειάζεται να ανανεώνουμε το χώμα τους. Πώς μπορούμε να το κάνουμε αυτό; Βγάζουμε το φυτό από τη γλάστρα, τινάζουμε όσο μπορούμε το χώμα από τη ρίζα του και βγάζουμε το χώμα που είχε μέσα η γλάστρα. Το χώμα που είχε μέσα η γλάστρα μπορούμε να το αφήσουμε να αεριστεί για δύο με τρεις μέρες και μετά να το βάλουμε ως συμπλήρωμα σε άλλες γλάστρες που όμως δεν έχουν όξινα φυτά. Βάζουμε στον πάτο της γλάστρας ξυλαράκια (π.χ. από φυτά που είχαμε κλαδέψει) ή πετρούλες, επειδή βοηθούν στην καλύτερη αποστράγγιση του νερού, που είναι απαραίτητη για τα όξινα φυτά. Στη συνέχεια γεμίζουμε μέχρι επάνω τη γλάστρα με όξινο χώμα όπως είναι η τύρφη, το καστανόχωμα, το κουμαρόχωμα και το χώμα οξιάς. Αν δεν μπορούμε να βρούμε τα υπόλοιπα, τύρφη σίγουρα θα βρούμε. Από τα παραπάνω φυτά που αναφέραμε, η αζαλέα και το ροδόδεντρο δεν χρειάζονται καθόλου λίπασμα, μόνο ίσως λίγο οργανικό την άνοιξη. Τα άλλα φυτά τα λιπαίνουμε κανονικά άνοιξη και φθινόπωρο. Καλό θα ήταν επίσης το νερό που ρίχνουμε στα όξινα φυτά να είναι αποσταγμένο ή ελαφρώς βρασμένο ώστε να μην έχει ασβέστιο και αλάτι.