*Να ξέρουμε για ποια χρήση το προορίζουμε. Άλλο τυρί θα διαλέξουμε για να τρίψουμε στα μακαρόνια, άλλο θα κάνουμε σαγανάκι, άλλο θα συνοδέψει το καθημερινό μας γεύμα, άλλο θα βάλουμε σε σάντουιτς και άλλο θα απολαύσουμε σκέτο με φρούτα ή ξηρούς καρπούς ή αλλιώς με το κρασί της αρεσκείας μας.

*Να βεβαιωνόμαστε ότι ο υπάλληλος που μας κόβει το τυρί φοράει πλαστικά γάντια μία χρήσης και ότι το μαχαίρι και το ξύλο κοπής που χρησιμοποιεί είναι καθαρά.

*Να ζητάμε αυτό που θέλουμε. Είναι σκόπιμο να ξέρουμε ποια φέτα, για παράδειγμα, μας αρέσει και θεωρούμε την καλύτερη και ακόμα περισσότερο ποιο τυρί μπορεί πράγματι να λέγεται φέτα και δεν είναι απομίμηση. Γι αυτό όταν ψωνίζουμε πρέπει να ζητάμε αυτό που θέλουμε και να μην αφήνουμε σε τρίτους την επιλογή.

*Να ζητάμε να δοκιμάσουμε και να μυρίσουμε ένα κομματάκι τυρί πριν το αγοράσουμε. Αυτό άλλωστε είναι δικαίωμά μας. Έτσι θα ξέρουμε αν η γεύση και η μυρωδιά του είναι αυτό που περιμέναμε και όχι κάτι άλλο.

*Να προσέχουμε το τυρί να έχει το σωστό ομοιόμορφο χρώμα και σχήμα και να μην παρουσιάζει αλλοιώσεις, κιτρινίλες ή να έχει ξεραθεί.

*Να ελέγχουμε το εξωτερικό περίβλημα του τυριού, αν έχει, να είναι ακέραιο, χωρίς σχισμές ή τρύπες.

*Να αγοράζουμε όσο τυρί πρόκειται να καταναλώσουμε τις επόμενες 3 με 4 ημέρες και όχι περισσότερο γιατί κινδυνεύει να χαλάσει ακόμα και στο ψυγείο μας, κυρίως αν είναι μαλακό (π.χ. ανθότυρο).

*Να ελέγχουμε την ημερομηνία παραγωγής και λήξης όταν πρόκειται για συσκευασμένα τυριά.

*Να βεβαιωνόμαστε ότι η συσκευασία τους, αν πρόκειται για συσκευασμένα τυριά, είναι άθικτη (δεν είναι «φουσκωμένη») χωρίς τρύπες ή σχισίματα.