Ακόμα και σε μια πανδημία (ιδιαίτερα σε μια πανδημία)  τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει την επίθεση των διαφημίσεων για την Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Τα άχρηστα προϊόντα όλων των σχημάτων και μεγεθών μεταμορφώνονται για λίγο σε εξίσου άχρηστα αντικείμενα σε σχήμα καρδιάς.

Όλα γίνονται κόκκινα και η μέρα είναι ίσως η πιο κλισέ ολόκληρου του χρόνου.

Ωστόσο, όταν υπάρχει η πίεση για να εκφράσουμε το πάθος μας, πολλοί από εμάς επιστρέφουμε στη «βάση» του Αγίου Βαλεντίνου: σοκολάτα, η υπερτροφή της αγάπης.

Η σύνδεση μεταξύ σοκολάτας και ρομαντισμού είναι διαρκής.

Το κακάο, το βασικό συστατικό της σοκολάτας, απέκτησε για πρώτη φορά μια κοινωνική σημασία στη Μεσοαμερική, όπου οι κόκκοι έχουν χρησιμοποιηθεί για να εμπλουτίσουν την γεύση των τροφίμων και την παρασκευή ποτών από περίπου το 2.000 π.Χ. Οι Μάγια και οι Αζτέκοι αντάλλασσαν υπηρεσίες με κακάο. Το συστατικό ήταν επίσης ένα στοιχείο τελετουργικών προσφορών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που συνδέονται με τη γονιμότητα και την αγάπη. Ποτά φτιαγμένα με κακάο και αρωματισμένα με μπαχαρικά, μέλι ή λουλούδια ανταλλάχθηκαν και καταναλώνονται σε σημαντικές στιγμές, όπως σε διαπραγματεύσεις μεταξύ ενός νεαρού και του μελλοντικού πεθερού του.

Οι Ευρωπαίοι αποικιστές αρχικά ήταν δύσπιστοι για το κακάο, αλλά τελικά και αυτοί παρασύρθηκαν από αυτό και πήραν ρίζες και κόκκους πίσω στις πατρίδες τους. Αρχικά, η σοκολάτα ήταν προνόμιο της ελίτ, αλλά μετρά εξαπλώθηκε παντού….σαν τον έρωτα. Πολλοί ήταν πεπεισμένοι για τις ενεργειακές δυνάμεις της σοκολάτας – όχι χωρίς λόγο, καθώς το κακάο περιέχει θεοβρωμίνη και καφεΐνη, και τα δύο ήπια διεγερτικά.

Ήταν οι Βικτωριανοί που καθιέρωσαν οριστικά τη σοκολάτα ως το φαγητό του απόλυτου ρομαντισμού, ειδικά για την Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Οι άνθρωποι έστελναν γλυκά αυτήν την ημέρα ακόμη και στα μεσαιωνικά χρόνια. Ο Κάρολος, δούκας της Ορλεάνης, έγραψε το πρώτο γνωστό ερωτικό ποίημα του Αγίου Βαλεντίνου το 1415, ενώ φυλακίστηκε στον Πύργο του Λονδίνου («Είμαι ήδη άρρωστος από την αγάπη / γλυκιά μου Βαλεντίνα», είπε στη γυναίκα του).

Ποιος καθιέρωσε την παράδοση;

Αλλά ήταν ο Richard Cadbury, ο ιδρυτής της βρετανικής εταιρείας σοκολάτας, που έκανε το v-day τόσο γλυκό. Το 1861, ο Cadbury είχε την ιδέα να γεμίσει τα προϊόντα της εταιρείας του σε ένα κουτί σε σχήμα καρδιάς για να τα προωθήσει στην αγορά την περίοδο μέχρι τις 14 Φεβρουαρίου.

Οι Αμερικανοί επισφράγισαν τη σχέση μεταξύ σοκολάτας και ρομαντισμού με την εφεύρεση του Hershey’s «Kisses» στις αρχές του 20ου αιώνα. Αυτές τις μέρες κανένα γεύμα του Αγίου Βαλεντίνου δεν θα ήταν πλήρες χωρίς το φοντάν σοκολάτας, ένα εντυπωσιακό επιδόρπιο που, για κάποιον λόγο μοιράζονται οι ερωτευμένοι.

Ξυπνήστε το ερωτικό σας πάθος!

Η σοκολάτα ήταν πάντα άρρηκτα συνδεδεμένη με τον αισθησιασμό. O Καζανόβα, μάλιστα, τη θεωρούσε «ελιξίριο του έρωτα», γι’ αυτό και πριν από τις ερωτικές του περιπτύξεις δεν παρέλειπε να πιει ένα φλιτζάνι ζεστή σοκολάτα! Παρότι δεν υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία που να επιβεβαιώνουν τη φήμη της σοκολάτας ως αφροδισιακού, είναι γεγονός ότι, λόγω της περιεκτικότητάς της σε καφεΐνη, συμβάλλει στην αφύπνιση του νευρικού συστήματος, ενώ ταυτόχρονα περιέχει και ένα συστατικό παρεμφερές με την καφεΐνη, που διεγείρει την καρδιά και δίνει ενέργεια.

Η αγάπη για τη σοκολάτα δεν είναι πάντα ίση

Στην Αμερική, τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες αγοράζουν σοκολάτα ο ένας για τον άλλον την ημέρα της αγάπης, αλλά στην Ιαπωνία οι γυναίκες αναμένεται να αγοράσουν σοκολάτες για τους αγαπημένους τους. Οι ρίζες της παράδοσης, σύμφωνα με τον economist, επιστρέφουν στους ζαχαροπλάστες (πάλι). Στη δεκαετία του 1950, τα σοκολατάκια σε σχήμα καρδιάς διατέθηκαν στην αγορά ως αποδεκτός τρόπος για τις γυναίκες να εκφράσουν το kokuhaku – μια ομολογία της αγάπης τους – η οποία εκείνη την εποχή θεωρήθηκε ακατάλληλη.

Μόνος ή με ταίρι η σοκολάτα είναι για όλους. Άσε που την βρίσκεις πιο εύκολα από τον κεραυνοβόλο έρωτα….