Μια σειρά ερωτικού πάθους με δυνατό σενάριο, ανατρεπτική πλοκή και την εμβληματική ερμηνεία της Νατάσας Θεοδωρίδου στο ομώνυμο τραγούδι των τίτλων «Εξαψη», με στίχους του Βαγγέλη Μαρινάκη και μουσική του Πέτρου Ιακωβίδη, έχει πλέον μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μας. Η Γιούλικα Σκαφιδά μάς αποκαλύπτει τι θα δούμε στη συνέχεια της αγαπημένης μας σειράς, σχολιάζει τις πρόσφατες εξελίξεις για το ελληνικό #MeToo, μας δίνει τις δικές της συμβουλές αισιοδοξίας και μας εξηγεί γιατί το τρέξιμο είναι η καλύτερη συνήθεια, μετά τη μαγειρική.
Εφέτος σε βλέπουμε στην «Εξαψη» του MEGA. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;
«Ολα ξεκίνησαν όταν με προσέγγισε ο σκηνοθέτης μας, Βασίλης Τσελεμέγκος. Μου είπε ότι είχε έναν ρόλο σε μια νέα σειρά που θεώρησε ότι μου ταιριάζει. Πήρα στα χέρια μου κάποια σενάρια, μου άρεσαν πολύ κι έπειτα έμαθα για τους υπόλοιπους αξιόλογους συντελεστές στην “Εξαψη”. Χάρηκα πολύ που επέστρεψα στο MEGA και που είμαι μέλος της ομάδας της επαναλειτουργίας του καναλιού. Είναι μια δυνατή σειρά με ανθρώπινους χαρακτήρες, που με τα προτερήματα και τα ελαττώματά τους εξελίσσονται παράλληλα με τη σειρά».
Φόρεμα τζιν και ζακέτα Ioanna Kourbela
Τι είναι αυτό που σε έχει εντυπωσιάσει περισσότερο στην «Εξαψη»;
«Μου αρέσει πολύ το σενάριο γιατί είναι γεμάτο ανατροπές, όπως και οι συντελεστές, είτε είναι πίσω είτε μπροστά από την κάμερα. Ο ρόλος που υποδύομαι με ιντριγκάρει πολύ. Αφορά μια κοπέλα που είναι δυναμική αλλά κρύβει και μια ευαίσθητη πλευρά, μια ηρωίδα που ακροβατεί ανάμεσα σε αυτό το δίπολο καθ’ όλη την διάρκεια της σειράς».
Σε τι βαθμό ταυτίζεσαι με τη «Μαρίνα»; Μοιράζεστε κοινά χαρακτηριστικά;
«Νομίζω ότι κι εγώ ακροβατώ σε αυτό το δίπολο. Εχω μια πιο δυναμική πλευρά που θα τη βγάλω προς τα έξω όταν χρειαστεί. Δεν τη σπαταλώ καθημερινά. Με αυτή την έννοια έχουμε αρκετά κοινά με την ηρωίδα μου. Μπορούμε να είμαστε και οι δύο δυναμικές όσο και εύθραυστες και αυτό είναι που με γοητεύει πραγματικά».
Τι να περιμένουμε στη συνέχεια;
«Ερχονται μεγάλες ανατροπές. Εκεί που νομίζουμε ότι έχουμε λύσει τον γρίφο, ξαφνικά κάτι αναπάντεχο φέρνει τα πάνω κάτω και όλα ξεκινούν από την αρχή. Ισως έχει έρθει η στιγμή να δούμε την αθέατη, άσχημη πλευρά ορισμένων ηρώων. Θα τους δούμε να βγαίνουν εκτός ορίων, να μας εκπλήσσουν είτε με την καλοσύνη είτε με την κακοβουλία τους».
Πότε ολοκληρώνονται τα γυρίσματα;
«Περιμένουμε να ολοκληρωθούν τα γυρίσματα περί τα τέλη Μαΐου, ενώ το τέλος δεν το γνωρίζουμε ούτε εμείς. Και για μένα θα είναι κατά κάποιον τρόπο ανατρεπτικό».
Πουκάμισο και τζιν παντελόνι Le Streghe, August Showroom
Η Μαρίνα είναι πολύ δεμένη με την αδελφή της, τη Βίκυ. Πώς είναι η σχέση σου με τις πραγματικές σου αδελφές;
«Είμαστε τρεις πολύ αγαπημένες αδελφές. Η Σοφία είναι η μεγάλη μου αδελφή και η Ντορέτα είναι η μεσαία. Είμαστε και οι τρεις πολύ διαφορετικές αλλά πολύ δεμένες. Η Σοφία είναι ο επιστήμονας της οικογένειας, είναι δερματολόγος, ενώ η Ντορέτα είναι η ταξιδεμένη, είναι αεροσυνοδός και αγαπά πολύ τα ταξίδια. Εγώ είμαι πιο χαμηλών τόνων, καλλιτέχνις, που θα ξεχαστώ καμιά φορά, δεν θα πάρω τηλέφωνο, για λίγο μπορεί να με χάσουν, αλλά πάντα μου το συγχωρούν. Δέχομαι τις συμβουλές τους κι ενώ είμαι η πιο μικρή γίνομαι συχνά προστατευτική».
Εχεις ένα ιδιαίτερο όνομα. Από πού προκύπτει;
«Το Γιούλικα είναι το δεύτερο όνομά μου. Το βαφτιστικό μου είναι Γεωργία, όπως έλεγαν τους παππούδες μου. Το Γιούλικα όμως άρεσε πολύ στη μητέρα μου, είχε μια συμμαθήτρια και είχε διαβάσει και το βιβλίο “Στίλερ” του Μαξ Φρις. Ο Στίλερ είναι ο πρωταγωνιστής και η γυναίκα του είναι η Γιούλικα, μια όμορφη και εύθραυστη μπαλαρίνα».
Πότε συνειδητοποίησες ότι ήθελες να γίνεις ηθοποιός;
«Αρχικά κανείς δεν γνώριζε αυτόν τον κρυφό πόθο, ο οποίος μου δημιουργήθηκε σχετικά αργά, στη Γ’ Λυκείου, όταν είδα την παράσταση “Γυάλινος Κόσμος”, που με σημάδεψε. Μυήθηκα αρκετά νωρίς, οι γονείς μου ήταν θεατρόφιλοι και συχνά παρακολουθούσαμε θέατρο στην Αθήνα. Αν και σοκαρίστηκαν, αφού δεν είχα δώσει κάποιο δείγμα, με στήριξαν πολύ. Ημουν ένα πρακτικό μυαλό, πέρασα Ναυπηγική στην Αθήνα και παράλληλα ασχολήθηκα με την υποκριτική. Το πρωί παρακολουθούσα εργαστήρια οξυγονοσυγκόλλησης και το απόγευμα πήγαινα στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών. Αν και βίωνα ένα πολιτισμικό σοκ, στην πραγματικότητα όλο αυτό έφερνε μια ισορροπία στη ζωή μου».
Κιμονό και παντελόνα, Le Sarte Del Sole, August Showroom
Ζώνη Ioanna Kourbela
Πρώτο Vs δεύτερου lockdown. Πώς τα βίωσες;
«Ο πρώτος εγκλεισμός ήταν πολύ διαφορετικός από τον δεύτερο. Στο πρώτο αναγκάστηκα να σταματήσω τη δουλειά μου, να μείνω στο σπίτι με ένα πολύ μεγάλο βάρος και φόβο. Ενιωθα ανασφάλεια μπροστά σε αυτό το ξένο πράγμα που ήρθε και άλλαξε τις ζωές μας. Αναρωτιόμουν καθηλωμένη μπροστά από την τηλεόραση κάθε απόγευμα στις έξι τι θα ακολουθήσει. Αγωνιούσα και για τους δικούς μου ανθρώπους στην Καλαμάτα. Καταφύγιό μου σε αυτές τις δύσκολες ώρες ήταν η δημιουργικότητα και η ξεκούραση, που πράγματι είχα ανάγκη. Τώρα, στο δεύτερο lockdown, τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Δεν έχω καταλάβει και πολλά, καθώς είμαι καθημερινά στο γύρισμα κι όταν επιστρέφω σπίτι έχω διάβασμα για τη σειρά».
Τι σου έχει λείψει πιο πολύ και τι καθόλου;
«Σίγουρα απαλλάχτηκα από κάποιες μικρές αλλά καθιερωμένες κοινωνικές υποχρεώσεις και βρήκα την ευκαιρία να βάλω την ξεκούραση σε πρώτο πλάνο. Από την άλλη, αυτό που μου έχει λείψει και θα ακουστεί λιγάκι αντιφατικό, είναι μια ανέμελη βόλτα με τους φίλους μου. Αν και δεν ήμουν άνθρωπος του έξω, δεν σου κρύβω ότι μου έχει λείψει να βγω και να ακούσω λίγο μουσική, να πάω σινεμά. Μου έχουν λείψει πολύ και τα παρεΐστικα τρεξίματα».
Γνωρίζουμε ότι αγαπάς τον αθλητισμό…
«Από μικρή ασχολήθηκα με διάφορα αγωνίσματα του στίβου. Πιο πολύ με είχε ιντριγκάρει το τέτραθλο γιατί είχε τέσσερα αγωνίσματα μαζί. Τα τελευταία χρόνια όμως με έχει γοητεύσει ιδιαίτερα το τρέξιμο. Είμαι ερασιτέχνης δρομέας μεγάλων αποστάσεων. Με το τρέξιμο, μετά από ένα σημείο το σώμα κάνει στην άκρη και πρέπει να διανύσεις την απόσταση με την καρδιά και το μυαλό σου. Οσο τρέχω έχω χρόνο με τον εαυτό μου, σκέφτομαι πιο καθαρά, μου δίνει σημαντική ενέργεια. Είναι μια μορφή ψυχανάλυσης».
Τι κάνεις στον ελεύθερό σου χρόνο;
«Μια αγαπημένη μου συνήθεια που έκανα πριν και διατηρώ και αυτή την περίοδο είναι το τρέξιμο, ενώ τώρα τελευταία έχω ξεκινήσει πιο εντατικά και το ποδήλατο».
Είσαι συνεπής με την υγεία σου;
«Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω υπάρξει αρκετά συνεπής στο παρελθόν και ότι έχω πιέσει αρκετά τον εαυτό μου, παραμελώντας τις ανάγκες μου. Ωστόσο, δύο αυτοάνοσα νοσήματα μου έχουν χτυπήσει το “καμπανάκι” και έκτοτε έχω βελτιωθεί. Προσπαθώ όταν ανεβάζω απότομα ρυθμούς στην καθημερινότητά μου, να κάνω το δικό μου cool down, να κατεβάζω τους ώμους μου όταν σφίγγουν, να παίρνω μερικές βαθιές ανάσες και να επιτρέπω στον εαυτό μου να ξεκουραστεί λίγο παραπάνω».
Ποια είναι η σχέση σου με το φαγητό; Μαγειρεύεις;
«Μου αρέσει το καλό φαγητό και η μαγειρική. Ωστόσο, αποφεύγω να τρώω πολύ γιατί παθαίνω το γνωστό “food coma”, το σώμα μου χαλαρώνει υπερβολικά και δεν έχω την απαραίτητη ενέργεια να επανέλθω. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας και ειδικά στα γυρίσματα τρώω λίγο, και το βράδυ επιστρέφοντας σπίτι τρώω περισσότερο. Μου αρέσουν περισσότερο τα υγιεινά φαγητά, προτιμώ τα βραστά, αλλά δεν μπορώ να αντισταθώ εύκολα στα γλυκά και ειδικά στη σοκολάτα».
Πώς περιποιείσαι τον εαυτό σου;
«Συνήθως χαλαρώνω και απολαμβάνω λίγη τηλεόραση, μετά από ένα χαλαρωτικό μπάνιο με τα αγαπημένα μου άλατα, ενώ μου αρέσουν και οι μάσκες προσώπου. Σε περιόδους εκτός εγκλεισμού, ένα μασάζ αποτελεί την ιδανική μορφή ξεκούρασης και περιποίησης. Μου αρέσει πολύ να επισκέπτομαι και την αδελφή μου και να κάνουμε παρέα skin και body care routines».
Πώς χαλαρώνεις μετά από μια δύσκολη ημέρα;
«Είχα βραβευτεί με την καρφίτσα της Μελίνας Μερκούρη και κάθε βραβευθείσα την κρατά για έναν χρόνο. Εκείνη την περίοδο όταν επέστρεφα σπίτι μετά από μια δύσκολη ημέρα, την κρατούσα στα χέρια μου και έπαιρνα θάρρος. Τώρα απλά την αναπολώ και κρατώ την ενέργεια της σπουδαίας αυτής γυναίκας, πάω για λίγο τρέξιμο ή παίζω με τη γάτα μου».
Μπλούζα Ioanna Kourbela Basics
Τζιν Gai Mattiolo, August Showroom
Μοκασίνια Karida shoes
Ποιες είναι οι σκέψεις σου για το ελληνικό #MeToo;
«Κάθε αποκάλυψη είναι πολύ λυπηρή. Χαίρομαι βέβαια πολύ που με αφορμή μια γενναία γυναίκα ο κόσμος άκουσε και ήταν έτοιμος να ακούσει. Να μην είμαστε όμως υποκριτές και να δεχθούμε να ακούσουμε γυναίκες διαφορετικές, άσημες, από άλλα κοινωνικά backgrounds, χωρίς καχυποψία και δεύτερες σκέψεις. Το θέατρο είναι ένας λαμπερός τόπος, οι άνθρωποι που δουλεύουν σε αυτόν είναι ειλικρινείς, βασίζονται στην αλήθεια για να υποκριθούν. Αυτά τα περιστατικά, που καλώς βγήκαν προς τα έξω, είναι η εξαίρεση. Ελπίζω στην επόμενη ημέρα, που το τοπίο θα ξεκαθαρίσει και οι άνθρωποι που βασανίστηκαν θα δικαιωθούν, που οι θύτες θα τιμωρηθούν και εκείνοι που σκέφτηκαν να πράξουν εσφαλμένα δεν θα διανοηθούν να το κάνουν».
Σου έχει συμβεί κάτι ανάλογο;
«Οχι κάτι τέτοιο αλλά στη δουλειά μας είναι περίεργα τα πράγματα, με την έννοια ότι δεν υπάρχει ένα πρωτόκολλο. Είναι στην ευχέρεια του σκηνοθέτη ο τρόπος που θα δουλέψεις και δεν υπάρχει ένας. Υπάρχουν πολλές σχολές, όπως και εκείνη του εξευτελισμού ή της ταπείνωσης για να βρεις την υποκριτική σου αλήθεια. Οταν είσαι νέος ηθοποιός πιθανότατα να το δοκιμάσεις γιατί είναι μια πρόκληση και γιατί πιστεύεις σε αυτόν τον τρόπο και στον άνθρωπο που τον προτείνει. Με τον καιρό όμως βιώνεις διάφορες εμπειρίες, διαφορετικούς τρόπους προσέγγισης ως ηθοποιός. Προσωπικά έχω περάσει από όλα αυτά και τώρα πια προτιμώ να μη βασανιστώ. Προτιμώ να βγάλω την υποκριτική μου αλήθεια με σεβασμό, ευγένεια και αγάπη. Πέρασα μια περίοδο προβών που έφευγα κάθε μέρα κλαίγοντας. Αν και δεν συγκρίνεται με τη σοβαρότητα των εξελίξεων, είναι κάτι το οποίο δεν θα επιλέξω ξανά».
Από πού αντλείς δύναμη και αισιοδοξία;
«Φέρνω πάντα στο μυαλό μου τους ανθρώπους που πιστεύουν σε εμένα και με αγαπούν. Σκέφτομαι την προσπάθειά μου και το πόσο πολύ έχω δουλέψει για να βρεθώ στο σημείο που βρίσκομαι, τόσο στα επαγγελματικά όσο και στα προσωπικά. Υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι έχω δικαίωμα να κάνω λάθος και ότι μπορώ να εξελιχθώ από αυτό».
Πώς φαντάζεσαι την καθημερινότητά σου στο μέλλον;
«Ιδανικά θέλω να μη χάσω ούτε λίγο το πάθος και την αγάπη μου για αυτήν τη δουλειά που κάνω τώρα, να δουλεύω με την ίδια όρεξη. Θέλω να συμβάλω σε έναν καλύτερο, πιο ελεύθερο κόσμο, που ως άνθρωποι θα σεβόμαστε τη διαφορετικότητα, χωρίς να γινόμαστε εύκολοι κριτές για πράγματα ή στάσεις που δεν γνωρίζουμε. Θέλω να παραμείνω υγιής, όπως και οι δικοί μου άνθρωποι, να έχω καταφέρει να ανταποκριθώ στις προσδοκίες όσων με αγαπούν και με εμπιστεύονται».
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: STUDIO VRETTOS
STYLING: ΗΡΩ ΤΣΟΥΡΤΟΥ
MAKE UP: ΕΛΕΟΝΩΡΑ ΧΑΪΝΤΙΝΗ
ΜΑΛΛΙΑ: ΑΝΝΑ ΧΟΣΤΟΥΛΑΚΗ
