Θέλετε να ζήσετε περισσότερο; Ίσως έχει έρθει η στιγμή να γίνετε μέλος της λέσχης βιβλίου, να εργαστείτε εθελοντικά ή να αποδεχτείτε την πρόσκληση του γείτονά σας σε μια βραδιά παιχνιδιού. Σύμφωνα με νέα μελέτη, η κοινωνική σύνδεση είναι απαραίτητη για να ζήσουμε μια μακρά και υγιή ζωή.
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο Journal of the American Geriatrics Society, αποκαλύπτει ότι η κοινωνική δραστηριότητα φαίνεται να μειώνει σημαντικά τον κίνδυνο θανάτου για τους ενήλικες άνω των 60 ετών. Οι μεγαλύτεροι ενήλικες με υψηλά επίπεδα κοινωνικής σύνδεσης φάνηκαν να έχουν 42% λιγότερες πιθανότητες να πεθάνουν σε μια περίοδο τεσσάρων ετών σε σχέση με εκείνους που είχαν ελάχιστη κοινωνική αλληλεπίδραση.
«Η υψηλότερη κοινωνική δέσμευση στους μεγαλύτερους ενήλικες σχετίζεται με μειωμένο κίνδυνο θνησιμότητας, πιθανώς χάρη στη μειωμένη βιολογική γήρανση και τα αυξημένα επίπεδα φυσικής δραστηριότητας», υποστηρίζουν οι ερευνητές, αφού ανέλυσαν στοιχεία από περισσότερους από 2.200 συμμετέχοντες.
Παρέα… Το νέο αντιγηραντικό
Η κοινωνική δραστηριότητα φαίνεται να επηρεάζει το σώμα σε κυτταρικό επίπεδο. Οι συμμετέχοντες με την πιο ενεργή κοινωνική ζωή δεν αισθάνονταν απλώς νεότεροι, φάνηκαν να είναι βιολογικά νεότεροι. Σύμφωνα με την ανάλυση των δειγμάτων αίματος, το σώμα τους φάνηκε να γερνά με πιο αργούς ρυθμούς, με τη μέση βιολογική ηλικία να είναι σχεδόν τέσσερα χρόνια μικρότερη από τη χρονολογική τους ηλικία.
Ενώ οι συμμετέχοντες σε όλες τις ομάδες είχαν περίπου την ίδια ηλικία (72-73 έτη), η βιολογική γήρανση φάνηκε να επιταχύνεται στην ομάδα με χαμηλή κοινωνική σύνδεση και να επιβραδύνεται στην ομάδα με υψηλή, γεγονός που υποδηλώνει ότι η κοινωνική δραστηριότητα μπορεί να είναι κάτι περισσότερο από απλώς καλή παρέα. Μπορεί επίσης να είναι το νέο αντιγηραντικό.
Τα δεδομένα της μελέτης
Ερευνητές από το University of California χρησιμοποίησαν δεδομένα από τη μελέτη για την υγεία και τη συνταξιοδότηση (Health and Retirement Study, HRS), ένα μακροχρόνιο εθνικό πρόγραμμα που παρακολουθεί την υγεία των ηλικιωμένων Αμερικανών. Η ομάδα ανέλυσε δεδομένα από 2.268 ενήλικες ηλικίας 60 ετών και άνω, οι οποίοι συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια κοινωνικής συμμετοχής και παρείχαν δείγματα αίματος το 2016.
Για τη μέτρηση της κοινωνικής συμμετοχής, οι συμμετέχοντες βαθμολογήθηκαν με βάση το πόσο συχνά συμμετείχαν σε διαφορετικές κοινωνικές δραστηριότητες. Σε αυτές συγκαταλέγονται εθελοντισμός, συμμετοχή σε αθλητικούς ή κοινωνικούς συλλόγους, ενασχόληση με τα εγγόνια, συμμετοχή σε εκπαιδευτικά μαθήματα και συμμετοχή σε παιχνίδια όπως το σκάκι. Δραστηριότητες που μπορούσαν να κάνουν μόνοι τους -όπως το διάβασμα ή τα χόμπι- αποκλείστηκαν για να επικεντρωθούν μόνο στην αλληλεπίδραση με γνώμονα την κοινωνική σύνδεση.
Η κοινωνική συμμετοχή κάθε ατόμου μετρήθηκε και χρησιμοποιήθηκε για την ταξινόμησή του σε ομάδες χαμηλής, μέτριας ή υψηλής σύνδεσης.
Ποιες κοινωνικές δραστηριότητες «χαρίζουν» ζωή;
Δεν είχαν όλες οι κοινωνικές δραστηριότητες τον ίδιο αντίκτυπο. Οι πιο ωφέλιμες φάνηκαν να είναι:
- Φιλανθρωπική ή εθελοντική εργασία
- Συχνός χρόνος με τα εγγόνια
- Συμμετοχή σε αθλητικούς ή κοινωνικούς συλλόγους
Αυτές οι δραστηριότητες φάνηκαν να συνδέονται στατιστικά με χαμηλότερα ποσοστά θανάτου. Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι συμμετέχοντες που τις είχαν τακτικά στο πρόγραμμα, σημείωσαν σημαντικά καλύτερες επιδόσεις όχι μόνο όσον αφορά την επιβίωση, αλλά και σε δείκτες όπως η φυσική δραστηριότητα, η ψυχική υγεία και η βιολογική γήρανση.
Οι ερευνητές εξέτασαν επίσης γιατί μπορεί να υπάρχουν αυτές οι συνδέσεις. Δύο ήταν οι βασικοί παράγοντες που αναδείχθηκαν:
- Η τακτική φυσική δραστηριότητα, η οποία εξηγεί το 16% του μειωμένου κινδύνου θνησιμότητας.
- Η επιβραδυνόμενη βιολογική γήρανση, η οποία εξηγεί το 15%.
Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι που παρέμεναν κοινωνικά ενεργοί είχαν επίσης την τάση να είναι πιο δραστήριοι και το σώμα τους εμφάνιζε σημάδια γήρανσης πιο αργά. Αυτοί οι δύο παράγοντες μαζί φαίνεται να αιτιολογούν το ένα τρίτο του οφέλους για τη μακροζωία, εκτιμούν οι ερευνητές.
