Αν νομίζεις ότι ο προεμμηνορυσιακός θυμός θα σε εγκαταλείψει καθώς πλησιάζεις την εμμηνόπαυση, ξανασκέψου το. Αντί να υποχωρεί, μπορεί να δυναμώνει — και δεν είσαι η μόνη που το νιώθει. Επιστήμονες υποστηρίζουν ότι πολλές γυναίκες βιώνουν ακόμα πιο έντονη ευερεθιστότητα, ανυπομονησία και συναισθηματικά ξεσπάσματα στη μετάβαση προς την εμμηνόπαυση. Κι ενώ η κατάθλιψη έχει μελετηθεί εκτενώς σε αυτό το στάδιο, τα νεύρα και η συναισθηματική αστάθεια παραμένουν στο σκοτάδι.

Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Menopause, ρίχνει φως στα λεγόμενα «arousal symptoms» –όπως η ένταση και το αίσθημα ανυπομονησίας– σε όλα τα στάδια της ζωής τους,

Συγκεκριμένα, η ερευνητική ομάδα παρακολούθησε 301 γυναίκες ηλικίας 35-53 ετών, οι οποίες για τουλάχιστον έναν πλήρη κύκλο κράτησαν καθημερινό ημερολόγιο συναισθημάτων, βαθμολογώντας μεταξύ άλλων την ένταση, τον θυμό, την εχθρότητα και το αίσθημα απώλειας ελέγχου. Οι συμμετέχουσες χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες, ανάλογα με το στάδιο του αναπαραγωγικού τους κύκλου — από γυναίκες με σταθερές περιόδους έως όσες εισέρχονται στην πρώιμη εμμηνόπαυση.

Το μοτίβο ήταν σαφές: θυμός και ευερεθιστότητα κορυφώνονταν τις ημέρες πριν την περίοδο σε όλες τις ηλικιακές ομάδες. Όμως τα συμπτώματα ήταν πολύ εντονότερα στις γυναίκες που βρίσκονταν στην αρχή της εμμηνόπαυσης. Η υπομονή λιγόστευε, η συναισθηματική σταθερότητα έφθινε, και η αίσθηση της απώλειας ελέγχου γινόταν ολοένα πιο έντονη.

Η βιολογία πίσω από τα νεύρα και τα ξεσπάσματα

Οι επιστήμονες συνδέουν αυτά τα συμπτώματα με την απότομη πτώση των επιπέδων οιστρογόνων πριν την έμμηνο ρύση. Όταν η πτώση αυτή είναι πιο βαθμιαία, παρατηρούνται και πιο έντονες συναισθηματικές διακυμάνσεις. Δεν είναι δηλαδή ζήτημα χαρακτήρα ή υπερβολής. Είναι χημεία, ορμόνες και φυσιολογία.

Κάπνισμα: Μην το σκέφτεστε άλλο- Κόψτε το σήμερα κιόλας!
ΔΙΑΒΑΣΕ ΕΠΙΣΗΣ

Κάπνισμα: Μην το σκέφτεστε άλλο- Κόψτε το σήμερα κιόλας!

Όχι, δεν είσαι υπερβολική

«Τα ευρήματα αυτής της μελέτης επιβεβαιώνουν αυτό που οι γυναίκες μας λένε εδώ και χρόνια», σχολιάζουν οι ειδικοί.

Πέρα από τη βιολογική εξήγηση, η μελέτη αναδεικνύει και μια κοινωνική αποσιώπηση: η γυναικεία οργή παραμένει ταμπού. Οι γυναίκες μαθαίνουν να σωπαίνουν, να μην ξεσπούν, να εσωτερικεύουν την ένταση. Κι όμως, οι ίδιες ζητούν να ακουστούν — όχι για να δικαιολογηθούν, αλλά για να τις κατανοήσουμε. Να τις στηρίξουμε.

Η αναγνώριση αυτών των συμπτωμάτων ως βιολογικά, αναμενόμενα και αξιολογήσιμα είναι το πρώτο βήμα. Αντί για ενοχές και αυτοαμφισβήτηση, οι γυναίκες αξίζουν ενημέρωση, υποστήριξη και θεραπεία.