Πόσο ρόλο παίζει η σύνδεση στη ζωή μας; Η ουσιαστική αλληλεπίδραση στις σχέσεις μας με τους άλλους; Οι περισσότεροι γνωρίζουμε ενστικτωδώς ότι η σύνδεση και η αλληλεπίδραση με άλλους ανθρώπους είναι σημαντική. Οι ερευνητές το επιβεβαιώνουν, αφού σε σχετική μελέτη, το 61% των ενήλικων Αμερικανών δηλώνει ότι το να έχει κάποιος στενούς φίλους είναι απαραίτητο για να νιώθει ότι έχει μια ολοκληρωμένη ζωή.
Σύμφωνα με έρευνα του Pew Research Center το 2023, περίπου το 53% αναφέρει ότι έχει από έναν έως τέσσερις φίλους, ωστόσο η μοναξιά είναι κάτι που βιώνουν πολλοί άνθρωποι. Εδώ και καιρό η κρίση κοινωνικής απομόνωσης και μοναξιάς είναι μεγάλη. Το 2024, το 20% των ενήλικων Αμερικανών απάντησε «ναι» στην ερώτηση «Ένιωσες πολύ μόνος/μόνη χθες;», ένα ποσοστό που έχει αυξηθεί από την πανδημία και μετά.
Οι ειδικοί συχνά προτείνουν λύσεις όπως να αλλάξουμε τις καθημερινές μας συνήθειες. Μας λένε να γίνουμε εθελοντές, να ενταχθούμε σε μια ομάδα ή λέσχη, να ενισχύσουμε παλιές σχέσεις ή να κανονίσουμε συναντήσεις με φίλους.
Αυτές οι συμβουλές είναι λογικές, αλλά υπάρχει και μια πιο εύκολη και ίσως πιο αποτελεσματική λύση στην κρίση αποσύνδεσης που ζούμε. Να εστιάσουμε στις σύντομες, περιστασιακές και τυχαίες κοινωνικές αλληλεπιδράσεις με αγνώστους ή γνωστούς ή αλλιώς η… μικρο-συνδεσιμότητα.
Τι είναι η μικρο-συνδεσιμότητα στις σχέσεις;
Σε αντίθεση με τις παραδοσιακές συστάσεις για το «χτίσιμο» βαθύτερων και περισσότερων κοινωνικών σχέσεων, η μικρο-συνδεσιμότητα δεν απαιτεί να επενδύσουμε περισσότερο χρόνο ή συναισθηματική ενέργεια στις ήδη υπάρχουσες σχέσεις μας. Δεν βασίζεται σε «ισχυρούς δεσμούς», αλλά σε ασθενείς δεσμούς, που μπορούν να μας προσφέρουν αρκετά ψυχικά οφέλη.
Ορισμένες γνωριμίες ή περιστασιακές σχέσεις μπορεί να αποβούν πολύ σημαντικές και ωφέλιμες. Κάποιος που βλέπουμε στη γειτονιά ή στη δουλειά και ανταλλάσσουμε απλώς ένα «γεια» μαζί του, χωρίς περαιτέρω επαφή, μπορεί να συμβάλλει στην ενίσχυση της ψυχικής μας υγείας.
Πώς βοηθούν οι ασθενείς σχέσεις την ασφάλεια, την καριέρα ή την ευεξία
- Αίσθημα ασφάλειας: Μια έρευνα, δημοσιευμένη στο Ethnography, έδειξε ότι έφηβοι αφροαμερικανοί που ζουν σε περιοχές υψηλού κινδύνου δήλωσαν πως το «να κυκλοφορείς μόνος σου» βοηθά να παραμένεις ασφαλής. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει ένα νεύμα ή ένα «τι κάνεις» σε κάποιον που μπορεί να ανήκει σε συμμορία, χωρίς όμως περαιτέρω συναναστροφή, απλώς αποτελεί μια σύντομη «αναγνώριση».
- Επαγγελματικές ευκαιρίες: Μια πειραματική μελέτη με 20 εκατομμύρια χρήστες του LinkedIn έδειξε ότι οι πιο αδύναμοι δεσμοί, οι δεσμοί με όσους έχουμε λίγους κοινούς φίλους ή ελάχιστη αλληλεπίδραση συνδέονται με αυξημένες πιθανότητες εύρεσης εργασίας.
- Υποκειμενική ευεξία: Μια μελέτη σε 242 φοιτητές έδειξε ότι οι άνθρωποι που αλληλεπιδρούν πιο συχνά με ασθενείς δεσμούς ανέφεραν αυξημένα επίπεδα ευτυχίας, συγκρίσιμα ή και υψηλότερα από εκείνους που αλληλεπιδρούν συχνά με στενούς φίλους.
Τι σημαίνει αυτό για όλους εμάς;
Ίσως δεν χρειάζεται να δημιουργήσουμε περισσότερες «βαθιές φιλίες» για να νιώσουμε συνδεδεμένοι και υγιείς. Αντιθέτως, μπορεί να αρκεί μια απλή συνομιλία με τον μπαρίστα, ένα «καλημέρα» στον γείτονα, ή ένα σύντομο σχόλιο σε έναν συνάδελφο στο ασανσέρ.
Μικρο-συνδεσιμότητα και βασικά οφέλη
- Αίσθηση κοινότητας
- Μείωση της μοναξιάς
- Ενίσχυση της ευεξίας, χωρίς μεγάλη «επένδυση» χρόνου ή συναισθημάτων
Συμπέρασμα
Σε μια εποχή που νιώθουμε απομονωμένοι, ίσως δεν χρειάζεται να κάνουμε τα πάντα πιο… βαθιά, απλώς να τα κάνουμε πιο συχνά. Η λύση δεν είναι απαραίτητα περισσότερες φίλιες, αλλά περισσότερες ανθρώπινες στιγμές!
