Πώς θα σας φαινόταν αν βρίσκατε ένα βιβλίο που να πραγματευόταν την… ιστορία της ζωή σας; Εσείς θα ήσασταν ο ήρωας και στο εξώφυλλο θα ήταν μία γνώριμη εικόνα από το παρελθόν σας. Αλήθεια, πόσο θα μπορούσαμε να επωφεληθούμε αν βλέπαμε τη ζωή μας σαν ιστορία;
Η αφηγηματική οπτική, λένε οι ειδικοί, μπορεί να μεταμορφώσει τις δυσκολίες σε δυνάμεις. Αν διαβάζαμε ένα μυθιστόρημα και ξέραμε τι είχε περάσει ο ήρωας, πώς ένιωσε, πώς ξεπέρασε τα προβλήματά του, πώς θα αισθανόμασταν γι’ αυτόν; Σίγουρα θα μας γεννιούνταν πολλά συναισθήματα, το σημαντικότερο όμως είναι πως ίσως έτσι να ήμασταν πιο επιεικείς και φροντιστικοί με τον εαυτό μας!
Θα θέλαμε να αναπτύξει κάποιες αρετές, όπως η εσωτερική γαλήνη ή η συμπόνια ή κάποια χαρακτηριστικά, όπως η αυτοπεποίθηση ή θα εστιάζαμε μόνο στην αγωνία για την επιτυχία και τον πλούτο;
Κάθε ζωή είναι μία ιστορία
Κάθε ζωή είναι, έτσι και αλλιώς, μια ιστορία και ο τρόπος που τη βλέπουμε καθορίζει το πώς τη βιώνουμε. Όταν φανταζόμαστε τον εαυτό μας ως πρωταγωνιστή της δικής μας αφήγησης, μπορούμε να ανακαλύψουμε νέο νόημα, να εντοπίσουμε κρυμμένες δυνάμεις και ακόμη και να αλλάξουμε την πορεία μας.
Μερικά πράγματα που πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας είναι τα ακόλουθα:
1.Οι ιστορίες μας δεν είναι ποτέ σταθερές
Ακόμη και τα πιο επώδυνα κεφάλαια μπορούν να αποκτήσουν νέο νόημα με τον χρόνο, τη συμπόνια και την οπτική.
Οι απώλειες και οι δυσκολίες συχνά γίνονται πηγή σοφίας και δύναμης. Η ανατροπή που δεν επιλέξαμε μπορεί να αποδειχθεί το σημείο καμπής της προσωπικής μας εξέλιξης.
2.Το γράψιμο γεννά απόσταση και κατανόηση στη ζωή
Γράφοντας την ιστορία της ζωής μας σε τρίτο πρόσωπο, αποκτάμε μία αντικειμενική αλλά και μια πιο τρυφερή ματιά προς τον εαυτό μας. Ο εσωτερικός κριτής σιωπά και αναδύεται η συμπόνια για όσα έχουμε αντιμετωπίσει και τα μαθήματα που πήραμε.
3.Στη ζωή, είμαστε όλοι ήρωες υπό διαμόρφωση
Αν δούμε τις προκλήσεις σαν καταλύτες ανάπτυξης, τότε τα εμπόδια, είτε είναι μια ασθένεια, είτε η αμφιβολία για τις ικανότητές μας ή οι δύσκολες σχέσεις, μετατρέπονται σε ευκαιρίες εξέλιξης και κατανόησης τόσο του εαυτού μας, όσο και των άλλων.
4. Έλεγχος στη ζωή, ακόμη και αν δεν γράφουμε όλη την πλοκή της ιστορίας
Δεν μπορούμε να ορίσουμε όλα όσα μας συμβαίνουν, ούτε να προβλέψουμε το μέλλον, αλλά μπορούμε να διαλέξουμε πώς θα ερμηνεύσουμε τα πράγματα. Αυτή η ικανότητα να δίνουμε νόημα είναι το «κλειδί» της προσωπικής δύναμης και της εσωτερικής αλλαγής.
5. Οι ιστορίες μάς ενώνουν
Το μοίρασμα προσωπικών αφηγήσεων δημιουργεί σύνδεση. Όταν κάποιος μοιράζεται την ιστορία του, οι υπόλοιποι αναγνωρίζουν κομμάτια του εαυτού τους μέσα της. Η αφήγηση είναι από τα αρχαιότερα «φάρμακα» της ανθρωπότητας και εξακολουθεί να λειτουργεί.
